Overleg:Wij slaven van Suriname

Openingszin

‘Sranang’, ons vaderland

Van 2 tot 6 graden Zuiderbreedte, van 54 tot 58 graden Westerlengte, tusschen het blauw van den Atlantischen Oceaan en het ontoegankelijke Toemoek-Hoemak gebergte, dat de waterscheiding vormt met het Amazone-bekken, gevat tusschen de breede waterstroomen der Corantijn en Marowijne, die ons van Britsch en Fransch Guyana scheiden, rijk aan ontzaglijke bosschen, waar de groenhart, de barklak, de kankantrie en de kostbare bruinhart groeien, rijk aan breede rivieren, waar reigers, wieswiesies, ibissen en flamingo's hun broedplaatsen vinden, rijk aan natuurlijke schatten, aan goud en bauxiet, aan rubber, suiker, banaan en koffie... arm aan menschen, armer aan menschelijkheid. Sranang - ons vaderland. Suriname, zooals de Hollanders het noemen. Nederland's 12de en rijkste, neen, Nederland's armste provincie.'

De prachtige openingszin met een topografische fout. Pas in 2018 opgemerkt. Redacteuren en lezers, we waren allemaal betoverd door het proza dat ons meezoog in zijn fantastische kijk op Suriname. Nog steeds economisch arm maar op de meeste andere gebieden ontzaglijk rijk. Een land als paradox. De vraag blijft of Anton het land bewust weg van de Noorderlingen uit het kille Holland naar zuiderbreedte heeft getransporteerd? Of dat de taak waarvoor hij stond eigenlijk te groot was in 1934 om in je eentje een volledig correcte geschiedschrijving te schrijven? Zelf kies ik voor het laatste en daarmee is mijn bewondering voor Anton zijn levenswerk alleen maar groter geworden. Jc kortekaas apotheker (overleg) 19 jun 2023 13:47 (CEST)