Overleg:Woeste drieklauw

Geen gevaarlijke soort

Tot mijn grote verbazing wordt de Apalone schildpad plots afgeschilderd als een gevaarlijke soort.

Als bezitter/eigenaar van 4 weekschildpadden waaronder 3 van het soort Apalone kan ik u mededelen dat er geen enkele gevaarlijk is, de kaakkracht is niet groter dan die van een alledag verkochte Trachymes en ook de poten zijn niets krachtiger..

Voor ondersteuning wil ik u verwijzen naar de [1]care sheet gepubliceerd door schildpadopvang Boekel en een [2]artikel gepubliceerd op het forum van de Nederlandse Belgische Schildpad Vereniging, geschreven door Theo en gecontroleerd door leden van de NBSV.

Overigens wil ik er op wijze dat niet de poten of de kaak het gevaar is bij deze soort schildpadden maar de lange nek die het mogelijk maakt om in objecten direkt naast het schild te bijten.

Het blijven citeren uit care sheets van menig jaar geleden doet het dier geen goed. – De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 81.71.187.41 (overleg · bijdragen)

Beste anonieme gebruiker. Voordat jij begon met wijzigen stond er bij de beschrijving van de kenmerken: De klauwen zijn sterk en scherp en ook de kaken zijn goed ontwikkeld waardoor de schildpad als huisdier niet zo geschikt is. Jij hebt daarvan gemaakt: De klauwen zijn sterk en scherp en ook de kaken zijn goed ontwikkeld waardoor de schildpad als huisdier minder geschikt is voor een beginner. Vervolgens heb je deze hele zin vervangen door: Door zijn volwassen grote en zijn specifieke huisvesting is deze schildpad minder geschikt om te houden als huisdier, ze zijn niet meer of minder agressief dan de andere moerasscildpadden, waarbij je helemaal uit de beschrijving hebt gehaald dat ze scherpe klauwen hebben en goed ontwikkelde kaken. Ik heb deze omissie hersteld. Hierbij heb ik geen gebruik gemaakt van 'care sheets', maar dit gehaald uit de door mij toegevoegde bron, te weten http://nas.er.usgs.gov/queries/FactSheet.asp?SpeciesID=1273. Deze Amerikaanse overheidsorganisatie heeft naar de Florida-weekschildpad uitgebreid bronnenonderzoek gedaan en schrijft Like most softshells, A. ferox is difficult and dangerous to handle because of its sharp claws, sharp, powerful jaws and long protrusive neck; they are quick to defend themselves. Daarom had ik er ook bijgeschreven dat dit voor de meeste weekschildpadden geldt, dus niet alleen voor de ferox. Het is een goed gebruik dat je tekst die op betrouwbare bronnen is gebaseerd laat staan totdat je betrouwbare bronnen levert die over weekschildpadden zeggen dat ze ongevaarlijk zijn. Jouw persoonlijke ervaring voldoet hier niet aan, dat valt namelijk onder "origineel onderzoek". Als je dergelijke bronnen hebt, hoor ik het graag. Met vriendelijke groet, Encyo 24 jun 2009 12:25 (CEST)

Blij te horen dat je het NBSV en het ESF afschildert als een clubje nitwitten en eenn Amerikaanse instantie die nog niet weet hoe een dergelijk dier gehouden dient te worden hoog in het vaandel hebt staan.

Ik wens jou weinig succes met het blijven verspreiden van onwaarheden.– De voorgaande bijdrage werd geplaatst door 81.71.187.41 (overleg · bijdragen)

Beste anonieme schrijver. Nitwitten, onwaarheden.... dat zijn jouw woorden. Ik neem deze verenigingen wel degelijk serieus maar ik denk dat je wat over het hoofd ziet omdat je het steeds hebt over de dieren "houden". Wikipedia is een encyclopedie met in dit artikel de beschrijving van een schildpadsoort. Dat is niet hetzelfde als de beschrijving van het houden van een huisdier. Verder, de NBSV schrijft: "bij de juiste behandeling ongevaarlijk". De ferox kan volgens de NBSV dus wel degelijk gevaarlijk zijn. Misschien is het een idee om aan het artikel een apart kopje toe te voegen 'Huisdier' waar dan óók komt te staan: Als je rekening houdt met hun grootte, karakter en wendbaarheid zijn deze schildpadden bij de juiste behandeling ongevaarlijk. Dan voeg ik de NBSV-site tevens toe als referentie. Vind je dit wat? Met vriendelijke groet, Encyo 24 jun 2009 18:03 (CEST)

Naar mijn mening heb ik dat al geschreven;

"Door zijn grote en zijn specifieke huisvesting is de schildpad minder geschikt als huisdier."

Indien een weekschildpad niet gehouden wordt zoals omschreven in het artikel van de NBSV en de care-sheet van schildpadopvang Boekel raken deze dieren gestrest en zijn ze zoals jij aangeeft agressief.

Een toevoeging zoals:

"Door verkeerde huisvesting kan deze soort agressief worden."

Lijkt mij meer op zijn plaats. Ook de poten en de kaken van deze soort hebben naar verhouding dezelfde kracht als de poten en de kaken van een Trachemys soort (rood- / geelwangen en geelbuiken.)

Beste anoniem, ik heb de oorspronkelijke tekst geschreven en er lijkt geen twijfel dat deze schildpad van nature erg agressief is. De wetenschappelijke soortnaam ferox betekent zelfs 'wild' in de letterlijke zin van het woord. De bron die ik hiervoor heb gebruikt is Animal Diversity Web, de tekst is ook overgenomen door Encyclopedia of Life. Ik heb ADW hoog zitten al maken ze natuurlijk fouten. Op de site staat letterlijk: Florida softshell turtles are known for being extremely aggressive and will snap or scratch at anything within reach with their sharp jaws and claws if they are handled or feel threatened. Daar is geen woord Frans bij en komt overeen met de tekst die collega Encyo hierboven citeert.

Het is niet waar en naar mijn mening zelfs misleidend om 'dan maar' te beweren dat ze door een slechte huisvesting agressief zouden worden. Dat is een soort compromis maar staat niet in de bronnen die ik kan vinden en ook niet in de genoemde bronnen hierboven.

@Encyo: met behandeling wordt denk ik bedoeld het hanteren van de dieren. Schildpadden die een goede verzorging genieten zijn juist snel, alert en vertonen een sterker natuurlijk (in dit geval agressief) gedrag. Exemplaren die slecht verzorgd worden raken al snel verzwakt en trekken zich veel terug. Dat geldt trouwens voor alle reptielen. -B kimmel 25 jun 2009 18:39 (CEST)

Beste B. Kimmel

Ik heb het door u aangehaalde stuk al vele malen gelezen en ja dan is een weekschildpad agressief zoals zij dat omschrijven echter zij schrijven vanuit de situatie in het wild en niet zoals het dier leeft in gevangenschap, overigens zijn deze dieren door mensen alleen met blote handen te pakken als deze dieren buiten het water zijn en zich niet meer kunnen verbergen, ook vind ik in het artikel niets over de manier van jagen en dat het schermerjagers zijn, de weekschildpad komt pas boven het zand tijdens de avondschemering om dan opzoek te gaan naar voedsel (beschreven ondermeer door dhr. Engels Trionyx sept 2004).

Overigens wordt de agresiviteit sterk overtrokken, een weekschildpad die in het wild leeft zal dan pas naar iemand of iets bijten als die zich aangevallen voelen, dus puur ter zelfverdediging net zoals alle andere schildpadden met uitzondering van de alligator- en bijtschildpad, twee schildpadsoorten die met recht agressief genoemd mogen worden en zelfs in de aanval gaan naar grotere objecten om te kunnen eten.

Als we op deze basis gaan vermelden welke dieren agressief zijn dienen we ook de gewone veldmuis als agressief te beschrijven, deze zal u ook bijten als u hem onverhoeds wilt pakken en ook de gewone huis-, tuin- en keukenkat dient dan als agressief beschreven te worden, een verwilderde kat schrikt er namelijk ook niet voor terug een mens te verwonden als die zich bedreigt voelt, overigens geld dat niet alleen voor de verwilderde maar voor elk dier dat zich in het nauw gedreven voelt.

Als men een advies wil geven over de mogelijkheid tot houden dient men uit te gaan van dieren die in gevangenschap gehouden wordt en niet een artikel over dieren die in het wild leven, die dieren zijn namelijk allemaal agressief.

Alles bijelkaar genomen snijd deze opmerking;

" Schildpadden die een goede verzorging genieten zijn juist snel, alert en vertonen een sterker natuurlijk (in dit geval agressief) gedrag."

daarom totaal geen hout, een hond of een kat die op de juiste wijze in huis gehouden wordt is ook niet agressief, juist het tegenovergestelde is van toepassing.

Uw manier van omschrijven doet afbreuk aan wat 1 van de mooiste en kwetsbaarst schildpadsoort die er is, het is niet voor niets dat ze tot 225eieren per jaar kunnen leggen en er nog steeds geen overpopulatie is van deze soort.