Overleg:Zwarte legende

Pagina-inhoud wordt niet ondersteund in andere talen.
Onderwerp toevoegen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Laatste reactie: 9 jaar geleden door Riyadi in het onderwerp Aantal slachtoffers van de Spaanse Inquisitie

Historische feiten[brontekst bewerken]

Ik denk dat het belangrijk is dat er hier ook historische feiten worden genoemd, want er wordt vaak alleen naar dit onderwerp verwezen als het over de inquisitie gaat. --Asteriskos 1 mrt 2010 21:08 (CET)Reageren

Het artikel is zélf al aangetast door de Zwarte Legende: ik lees "Tussen 1481 en 1488 werden in Castilië door de Spaanse Inquisitie ongeveer zevenhonderd aanhangers van het judaïsme levend verbrand". Verzonnen? Joden vielen niet onder de jurisdictie van de Inquisitie (die zich bezighield met het vinden van valse conversos). De Zwarte Legende is wel erg hardnekkig als haar gelovigen zelfs in het lemma Zwarte Legende hun geloof uitdragen. Riyadi (overleg) 11 okt 2014 22:25 (CEST)Reageren

Aantal slachtoffers van de Spaanse Inquisitie[brontekst bewerken]

Dit aantal blijft dalen, naarmate men onderzoek doet. De meeste slachtoffers vielen in 1817 (geintje) toen de verbitterde priester en collaborateur met de Franse bezetter, Juan Antonio Llorente, in zijn boek Histoire critique de l'Inquisition espagnole meer dan 10000 slachtoffers - alleen al onder Torquemada - op zijn grotendeels imaginaire brandstapels liet sterven. Historici hebben er sindsdien al zo'n 8000 gered, maar de onzin van Llorente is door antiklerikalen uittentreure herhaald en herdrukt in andere boeken. De Franse bezettingsoorlog, waarmee Llorente actief sympathiseerde, kostte aan 200000 Spanjaarden het leven. Dat was wel andere koek dan de Inquisitie, maar dat de Fransen de Inquisitie afschaften wordt vaker vermeld dan dat ze 200000 Spanjaarden vermoordden. De overdrijving van het Inquisitieverhaal werd geïnstrumentaliseerd door post-Revolutionair Frankrijk.

Post-Revolutionair Frankrijk, tot ver na de IIIde Republiek, is bovendien de bron van heel wat flutverhalen die voor "geschiedenis" doorgaan. Het Ancien Régime wordt systematisch zwart gemaakt : onderdrukking, bijgeloof, onrecht, oorlog, hongersnood... Alles is de schuld van de koning. Door de bril van de Franse historici van de XIXe eeuw is het Ancien régime deels een imaginaire wereld. Het beeld van Inquisitie, heksenvervolging, droit de cuissage[1], lettres de cachet[2], absolutisme[3], horigheid, werd verwrongen om a posteriori aan de Franse Verlichting een geschikte tegenstander[4]en aan de Revolutie een populair doel[5] te geven. Tot heden toe worden bovendien aan de Franse Revolutie van 1789 positieve dingen toegedicht die er helemaal niets mee te maken hadden: democratie[6], geloofsvrijheid[7], afschaffing van de feodale rechten[8], vrouwenrechten[9], afschaffing van de slavernij[10]... "Historici" als Michelet werkten aan opgesierde geschiedenissen in romanformaat[11], zodat ze door het volk als koek konden geslikt worden; de kroon op het werk is het geïllustreerde geschiedenisboek van Lavisse, ingevoerd door de antiklerikale regering onder president Jules Ferry. Zwarte legendes voor schoolkinderen. Riyadi (overleg) 11 okt 2014 22:39 (CEST)Reageren

  1. onder meer Voltaire in Essai sur les moeurs verbeeldde zich een middeleeuws recht dat de heer op de eerste nacht met de bruid zou hebben.
  2. een snelrechtprocedure die vaak als willekeurig werd bestempeld. Na de revolutie werden alle gevallen herzien door een commissie... vrijwel niemand werd vrijgelaten, hetgeen erop wijst dat het snelrecht ernstig en rechtvaardig (naar de toenmalige norm) was. Zie Claude Quétel, Les lettres de cachet: une légende noire
  3. het is vreemd dat de absolute koning als een dictator wordt voorgesteld, terwijl hij er tegelijkertijd niet in slaagt belastingshervormingen door te voeren. In werkelijkheid werd de koning gecontroleerd - gesaboteerd - door de Parlementen, "grondwettelijke hoven". De Revolutie haastte zich om de grondwettelijke toetsing af te schaffen en alleen vanuit de wetgevende macht te regeren.
  4. de Franse Verlichting richtte zich hoofdzakelijk tegen de Kerk, haar andere vijanden waren imaginair, of allang verdwenen
  5. het doel van de Revolutie was het aan de macht brengen van de bezittende klasse, het gewone volk werd nadien nog erger verdrukt (wetten tegen boerenopstanden; wet Le Chapelier; vorming van burgermilities); dat liep 3 jaar later pas verkeerd, en een korte periode van relatieve "democratie" en burgeroorlog volgde, die men Terreur noemde (waarin onder meer de slavernij werd afgeschaft en honderdduizenden Fransen werden vermoord door hun regering)
  6. de Revolutie voerde een cijnskiesstelsel in, dat de armere 90% van de bevolking van stemrecht uitsloot. Onder het Ancien Régime was nochtans de Staten-Generaal samengeroepen onder algemeen stemrecht. De Revolutie was een stap terug.
  7. Geloofsvrijheid was door de koning ingevoerd in 1787 (Edict van Versailles), de revolutie schafte geleidelijk de vrijheid af, en sloot de kerken, vermoordde of verbande de priesters.
  8. Feodale rechten bleven bestaan onder andere benamingen.
  9. de vrouwen hadden na de revolutie geen rechten meer. Ijveraars voor vrouwenrechten werden onthoofd. Vóór de Revolutie hadden vrouwen beperkte rechten.
  10. Slavernij werd niet afgeschaft door de Revolutie, maar wél door de Terreur.
  11. bv. La Sorcière, 1862, gebaseerd op Llorente