Overleg gebruiker:Lauramarleen/Kladblok
Onderwerp toevoegen| Ciudad de las Artes y las Ciencias | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Jardín del Turia, Valencia, Spanje | |||
| Opening | 1998 | |||
| Bouwinfo | ||||
| Architect | Santiago Calatrava | |||
| ||||
Ciudad de las Artes y las Ciencias (CAC), oftewel de Stad van de Kunst en Wetenschap, is een van Valencia’s meest toonaangevende bezienswaardigheden. Ciudad de las Artes y las Ciencias is ontworpen door Santiago Calatrava, een wereldberoemde Spaanse architect. De bouw startte in 1989 en heeft twee decennia geduurd. Het gebouwencomplex is gelegen in het Jardín del Turia (Turia park), midden in het hart van Valencia, en beslaat hiervan ongeveer 2km². Ciudad de las Artes y las Ciencias bestaat uit zes verschillende gebouwen. Dit futuristische gebouwencomplex dankt zijn bekendheid aan de bijzondere architectuur. Bezoekers kunnen hier onder andere wandelen door de stadstuinen, het operagebouw bezoeken en kleine wetenschappelijke experimenten uitvoeren in het Wetenschapsmuseum.
De Bouw[brontekst bewerken]
Na de opening van het Frank O’Gehry Museum in 1997 in Bilbao, merkten de inwoners van Bilbao de (financiële) voordelen van het groeiende toerisme [1]. Het bestuur van Valencia nam contact op met Santiago Calatrava, een Valenciaanse architect, en vroeg hem iets te ontwerpen dat meer toerisme naar Valencia zou trekken. De drooggelegde Turia rivier in het stadshart van Valencia werd de bouwbestemming voor dit project. Deze rivier is drooggelegd om de overstromingen, en de daarbij horende ravages, te stoppen.
Het stadsbestuur van Valencia was zo opgetogen over Calatrava's eerste ontwerpen, dat hij de opdracht kreeg een park te ontwerpen vol architectonische gebouwen, wat uiteindelijk resulteerde in La Ciudad de las Artes y las Ciencias. Calatrava startte de bouw in 1989[2] met het eerste gebouw, L'Hemisferic. Door de jaren heen zijn de vijf andere gebouwen bijgebouwd. Sinds 2009 is de laatste bezienswaardigheid, Agora, voor publiek is geopend.
Met de bouw van Ciudad de las Artes y las Ciencias heeft Valencia, aldus Dagblad de Limburger, iets ondernomen dat wellicht niet veel andere steden durven: zij hebben voor miljoenen euro’s geïnvesteerd in architectonische projecten[3]. Oorspronkelijk was het budget voor La Ciudad de las Artes y las Ciencias vastgesteld op 300 miljoen euro. De uiteindelijke totale kosten van het CAC worden geschat op 1.3 miljard euro. Een verdrievoudiging van het gebudgetteerde bedrag. In een interview in de Volkskrant gaf architect Santiago Calatrava een verklaring voor het herhaaldelijk overschrijden van de budgettering: ‘Mijn doel is altijd iets bijzonders te maken dat steden verbetert en de levens verrijkt van mensen die er wonen en werken. Het is een voorrecht om te werken aan deze projecten, die altijd conform de hoogste normen zijn voltooid’[4].
Ciudad de las Artes y las Ciencias[brontekst bewerken]
L'Hemisferic (1998)[brontekst bewerken]
In 1998 werd deze 3D IMAX-bioscoop als eerste gebouw van het Ciudad de las Artes y las Ciencias geopend voor publiek. Hierbinnen is het mogelijk om de ligbanken diverse, hoofdzakelijk Spaanstalige films, te bekijken. De films die hier getoond worden zijn over het algemeen educatieve documentaires van 45 minuten. Voor wie geen Spaans verstaat is het mogelijk om een Engelstalige koptelefoon te gebruiken. L'Hemisferic heeft als bijnaam ‘Het Oog’, waarbij het ooglid openslaat op het omliggende water. Dit is vooral ‘s avonds in het donker te zien[5].
L’Umbracle (2000)[brontekst bewerken]
Het L’Umbracle is een grote tuin van meer dan 17.000 vierkante meter, bestaande uit twee gedeelten. Een gedeelte is overdag een publieke stadstuin, waar bezoekers kunnen wandelen tussen de palmbomen en tropische bloemen. Het andere gedeelte is overdag afgesloten, maar verandert in de zomermaanden 's nachts tot een openluchtdiscotheek. Wanneer bezoekers door het L’Umbracle wandelen hebben zij een weids uitzicht over de rest van het Ciudad de las Artes y las Ciencias.
Museo de la Ciencias Príncipe Felipe (2000)[brontekst bewerken]
“Verboden niet aan te raken” is het motto van dit museum. Het Museo de las Ciencias Príncipe Felipe is een Wetenschappelijk museum en biedt diverse interactieve tentoonstellingen. De bedoeling is om al doende kennis te maken met verschillende aspecten van het menselijk lichaam en (nieuwe) technologie. Eveneens biedt het museum workshops aan waar, afzonderlijk van de tentoonstellingen, deelgenomen aan kan worden.
L’Oceanografic (2003)[brontekst bewerken]
L’Oceanografic is het grootste aquarium van Europa met zeven verschillende ruimtes. Hier leven ongeveer 45.000 zeedieren van 500 verschillende soorten. Hier zijn onder andere pinguïns, haaien, flamengo’s, belguna dolfijnen en tropische zeesterren te zien.
Paula de les Artes Reina Sofia (2005)[brontekst bewerken]
Op 9 oktober 2015 werd het Paula de les Artes Reina Sofia geopend, oftewel het operagebouw van Valencia. In de maanden oktober en november is het mogelijk om hier onder andere muziekvoorstellingen, zoals ballet, zarzuela, opera en concerten te bekijken. Wanneer er geen muziekvoorstellingen gehouden worden is het mogelijk om dit gebouw als bezienswaardigheid te bezoeken[6].
Agora (2009)[brontekst bewerken]
Aan het einde van Ciudad de las Artes y las Ciencias staat het Agora, wat het Griekse woord is voor ‘ontmoetingsplaats’[7]. Dit gebouw is als laatste geopend en niet toegankelijk voor publiek. Hoofdzakelijk wordt het Agora gebruikt voor diverse activiteiten, zoals tentoonstellingen en bijeenkomsten.
Santiago Calatrava[brontekst bewerken]
Santiago Calatrava is geboren op 28 juli 1959 in Valencia. In zijn jonge jaren was het altijd al Calatrava’s ambitie om kunstenaar te worden. Zo is hij begonnen op de Valenciaanse tekenschool Bellas Artes [8]. Later heeft hij een opleiding tot architect en beeldhouwer gevolgd in Spanje en Zwitserland. In zijn ontwerpen laat hij een samensmelting van deze twee beroepen ontstaan. Veelal staan de ontwerpen symbool voor de menselijke of dierlijke lichamelijke kenmerken. Calatrava maakte zijn doorbraak in 1990, toen hij de winnende schetsen had ingeleverd voor het treinstation van Zurich en de telecommunicatietoren van de Olympische Spelen in Barcelona van 1992[9].
In de jaren 1990-2010 jaar heeft architect Santiago Calatrava een sterrenstatus bereikt. Niet alleen vanwege zijn professionele aanleg, maar ook dankzij de unieke omgeving die hij creëerde. Ondanks zijn sterrenstatus ligt hij regelmatig onder vuur. Zo staat hij bekend om het herhaaldelijk overschrijden van de vooropgestelde budgetteringen. Naast overschreden budgetten werkt Calatrava ook met overschreden deadlines of onafgemaakte gebouwen. Niet alleen voor het Ciudad de las Artes y las Ciencias is het oorspronkelijke budget verdrievoudigd, maar ook het treinstation bij Ground Zero wordt uiteindelijk voor twee miljard dollar meer dan aanvankelijk afgesproken gerealiseerd, 6 jaar na dato[10].
Ook in Nederland heeft Calatrava een project uitgevoerd. Zo staan de drie tuibruggen, ook wel de Calatravabruggen genoemd, over de Hoofdvaart in de Haarlemmermeer op zijn naam[11].
Literatuur[brontekst bewerken]
- ↑ Dagblad De Limburger. (2007, 20 juli). Extreme Verbazing in Valencia. Dagblad De Limburger, pp. 1-2.
- ↑ https://www.verrassendvalencia.nl/ciudad-de-las-artes.html
- ↑ Dagblad De Limburger. (2007, 20 juli). Extreme Verbazing in Valencia. Dagblad De Limburger, pp. 1-2.
- ↑ http://www.volkskrant.nl/archief/calatrava-van-maestro-tot-boef-in-valencia~a3517627/
- ↑ http://www.visitvalencia.com/nl/wat-te-bezoeken-valencia/ciudad-de-las-artes-y-las-ciencias
- ↑ Oudemans, R., Vries, B. de, & Reket, J. (2016). Reisgids Verrassend Valencia. Valencia, Nederland: Excithings S.L..
- ↑ Dagblad De Limburger. (2007, 20 juli). Extreme Verbazing in Valencia. Dagblad De Limburger, pp. 1-2.
- ↑ http://www.enforex.com/spaans/cultuur/santiago-calatrava.html
- ↑ Weessies, R., & Hoek, R. van. (z.j.). Santiago Calatrava - archipedia. Geraadpleegd op 18 januari, 2017, van http://www.architectenweb.nl/aweb/archipedia/archipedia.asp?ID=519
- ↑ http://www.volkskrant.nl/archief/calatrava-van-maestro-tot-boef-in-valencia~a3517627/
- ↑ Dagblad De Limburger. (2007, 20 juli). Extreme Verbazing in Valencia. Dagblad De Limburger, pp. 1-2.