Papyrus 107

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door DutchTina (overleg | bijdragen) op 4 dec 2019 om 17:36. (Link naar doorverwijspagina Papyrus gewijzigd in Papyrus (schrift) met DisamAssist.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Papyrus 107
Papyrus 107, verso
Naam Oxyrhynchus Papyri
Symbool 107
Bijbeltekst Joh. 17:1-2; 11
Datering AD 250.
Taal Grieks
Vindplaats Oxyrhynchus Egypte
Huidige locatie Sackler Library, Oxford (Verenigd Koninkrijk)
Publicatie W. E. H. Cockle, OP LXV (1997), pp. 14-16
Grootte 13 x 8.8 cm
Teksttype Alexandrijnse tekst
Categorie (nog niet ingedeeld; I?)
Aantekening stemt overeen met de Codex Washingtonianus
Papyrus 107

Papyrus 107 (volgens de nummering van Gregory-Aland) of , of P.Oxy. 4446, is een fragment van een oud Grieks afschrift van het Nieuwe Testament op papyrus. Het bevat het Evangelie volgens Johannes 17: 1-2; 11; fragmenten. Op grond van schrifttype wordt een ontstaan vroeg in de 3e eeuw aangenomen.[1] Het wordt bewaard in de Papyrologie afdeling van de Sackler Library in Oxford Verenigd Koninkrijk.

Tekst

De Griekse tekst van de codex vertegenwoordigt de Alexandrijnse tekst. Het is verwant aan de Codex Washingtonianus.

Zie ook

Noten

  1. Philip W. Comfort, Encountering the Manuscripts. An Introduction to New Testament Paleography & Textual Criticism, Nashville, Tennessee: Broadman & Holman Publishers, 2005, p. 76.

Literatuur

  • W. E. H. Cockle, The Oxyrhynchus Papyri LXV (London: 1998), pp. 14–16.

Externe links

Officiële registratie