Patrizia Panico

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Patrizia Panico
Patrizia Panico in 2006
Persoonlijke informatie
Volledige naam Patrizia Panico
Bijnaam de schorpioen[1]
Geboortedatum 8 februari 1975
Geboorteplaats Rome, Italië
Positie aanvaller
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1993–1996
1996–1997
1997–1998
1998–2003
2003–2004
2004–2006
2006–2009
2009–2014
2010
2014–2015
2015–2016
Vlag van Italië Lazio
Vlag van Italië Torino
Vlag van Italië Modena
Vlag van Italië Lazio
Vlag van Italië Milan
Vlag van Italië Torino
Vlag van Italië Bardolino
Vlag van Italië Torres
Vlag van Verenigde Staten Sky Blue FC
Vlag van Italië Verona
Vlag van Italië Fiorentina
71(32)
30(32)
28(29)
209(191)
22(5)
44(56)
62(73)
156(192)
10(0)
25(34)
21(20)
Interlands **
1996–2016 Vlag van Italië Italië 204(110)

* Bijgewerkt op 15 september 2016
** Bijgewerkt op 15 september 2016
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Patrizia Panico (Rome, 8 februari 1975) is een Italiaans ex-voetbalster, die in een tijdsspanne van zeventien jaar veertien keer topschutter werd in de Serie A (een record). Met 110 doelpunten voor de Italiaanse nationale ploeg is ze ook daar recordhoudster. In 2015 werd ze, als tweede vrouw na Carolina Morace, opgenomen in de Hall of Fame van het Italiaans voetbal.

Spelerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Panico maakte haar debuut in de Serie A in 1993, maar was drie jaar lang weinig succesvol bij Lazio. Pas na haar overstap naar Modena wist ze een eerste keer potten te breken: onder de hoede van Morace wist ze in 1998 een eerste titel te winnen en scoorde 29 keer in 28 wedstrijden. Haar eerste titel van topschutter behaalde ze het seizoen erna, terug bij Lazio, en die wist ze meteen drie keer te verlengen (2000 tot 2002). Haar laatste seizoen bij die club en de doorgang bij Milan waren geen succes, maar in de periode 2004-2009 won ze bij Torino en Bardolino vijf topschutterstitels en (met Bardolino) drie Italiaanse kampioenschappen, twee bekers en drie Supercups. Bovendien werd ze in 2008 ook topschutter in de UEFA Women's Champions League.

In 2010 maakte Panico de overstap naar Sky Blue FC in de Amerikaanse Women's Professional Soccer. Daar kwam ze echter amper aan spelen en helemaal niet tot scoren toe. De terugkeer naar Italië, bij Torres, gebeurde echter allerminst in mineur: bij de club haalde ze in vier seizoenen drie titels, een beker, drie supercups en vier titels van topschutter. Ook bij Torres werd ze één keer, in 2013, topschutter van de Champions League.

Haar laatste twee seizoenen maakte Panico vol bij Verona (titel, topschutter en toevoeging in de Hall of Fame in 2014/15) en Fiorentina. Na een relatief teleurstellend seizoen, zonder prijs en 'slechts' 20 goals in 21 wedstrijden zette ze haar carrière stop.

Nationale ploeg[bewerken | brontekst bewerken]

Patrizia Panico debuteerde als 19-jarige bij de Italiaanse nationale ploeg in een wedstrijd tegen Portugal, waarin ze meteen scoorde. Ze deed mee aan vijf EK's (1997, 2001, 2005, 2009 en 2013) en één WK (1991). Verder dan een tweede plaats op het EK 1997 en een kwartfinale de andere vijf tornooien geraakte ze echter niet. Wel stelde ze het doelpuntenrecord van Carolina Morace scherper van 105 tot 110.

Trainerscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na haar afscheid bij Fiorentina stapte Panico in het trainersvak. Ze werd meteen assistent-trainer bij de Italiaanse nationale ploeg voor jongens onder de 16 jaar.[2]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Kampioen van Italië: 10x (1998, 2002, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2015)
Bekerwinnaar: 5x (1999, 2003, 2007, 2009, 2011)
Supercup: 8x (1998, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013)
Italiaans topschutter: 14x (1999, 2000, 2001, 2002, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015)
Topschutter in de UEFA Women's Champions League: 2x (2008, 2013)