Naar inhoud springen

UEFA Women's Champions League

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
UEFA Women's Champions League
UEFA Women's Champions League
Regio Vlag van Europa Europa
Bond UEFA
Opgericht 2001 als UEFA Women's Cup
2009 als UEFA Women's Champions League
Systeem Poule en knock-out
Aantal teams 54
Huidige kampioen Vlag van Spanje FC Barcelona (2023/24)
Recordkampioen Vlag van Frankrijk Olympique Lyon (8 titels)
Website Officiële website
Huidig seizoen Actuele editie UEFA Women's Champions League 2024/25
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Women's Champions League is het Europees kampioenschap voor clubteams in het vrouwenvoetbal dat door de UEFA wordt georganiseerd. De competitie startte in het seizoen 2001/02 onder de naam UEFA Women's Cup als respons op het populairder wordende vrouwenvoetbal. Voorafgaand aan het seizoen 2009/10 werd de naam gewijzigd in UEFA Women's Champions League.

Het idee om twee nieuwe Europacups voor vrouwen te creëren wordt regelmatig geopperd, om meer wedstrijden aan te bieden.[bron?]

UEFA Women's Cup

[bewerken | brontekst bewerken]

In tegenstelling tot het mannenvoetbal, was dit het enige Europese toernooi voor clubteams en stond deelname slechts open voor de kampioen van elk land en de titelhouder. De eerste ronden van het toernooi werden in groepen gespeeld. Vanaf de kwartfinale gold het knock-outsysteem. In de finale werden twee wedstrijden gespeeld (op seizoen 2001/02 na) en het totaal bepaalde de winnaar. De UEFA Women's Cup bestond in die vorm tot en met het seizoen 2008/09, hierna werden de naam en opzet gewijzigd.

UEFA Women's Champions League

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2009 werd de UEFA Women's Cup omgedoopt tot UEFA Women's Champions League. Het toernooi kent sindsdien nog maar een ronde met mini-toernooien, waarna vanaf de laatste 32 het knock-outsysteem gehanteerd wordt. De finale werd van twee wedstrijden teruggebracht naar een duel en beoogd werd om deze twee dagen voor de finale van de UEFA Champions League te laten spelen. Van de twaalf edities (t/m 2020/21) ging dit zeven keer op, in de seizoenen 2014/15, 2015/16 en van 2018/19-2020/21 werd dit initiatief niet gehaald. Ook werden er voor het eerst meerdere nummers twee van competities toegelaten tot het toernooi. Voorheen mocht alleen het land van de titelhouder een extra club afvaardigen.

2019/20

De finale van 2020 was gepland in Wenen, maar de coronapandemie zorgde ervoor dat deze plannen werden gewijzigd. Het toernooi werd vanaf de kwartfinales uiteindelijk afgewerkt achter gesloten deuren tussen 21 en 30 augustus 2020. Er werd gespeeld in twee stadions (San Mamés in Bilbao en Estadio Anoeta in San Sebastian). In het Estadio Anoeta vond de finale plaats.

1. FFC Frankfurt na het winnen van de UEFA Women's Cup in 2008.
Het Duitse 1. FFC Turbine Potsdam, winnaar van de UEFA Women's Cup in 2005.
Seizoen Winnaar Uitslag(en) Finalist Stadion, stad
2001/02 FFC Frankfurt Vlag van Duitsland 2 – 0 Vlag van Zweden Umeå IK Vlag van Duitsland Waldstadion, Frankfurt am Main
2002/03 Umeå IK Vlag van Zweden 4 – 1, 3 – 0 Vlag van Denemarken Fortuna Hjørring Finales beslist over twee wedstrijden
2003/04 Umeå IK Vlag van Zweden 3 – 0, 5 – 0 Vlag van Duitsland FFC Frankfurt
2004/05 Turbine Potsdam Vlag van Duitsland 2 – 0, 3 – 1 Vlag van Zweden Djurgården/Älvsjö
2005/06 FFC Frankfurt Vlag van Duitsland 4 – 0, 3 – 2 Vlag van Duitsland Turbine Potsdam
2006/07 Arsenal Vlag van Engeland 1 – 0, 0 – 0 Vlag van Zweden Umeå IK
2007/08 FFC Frankfurt Vlag van Duitsland 1 – 1, 3 – 2 Vlag van Zweden Umeå IK
2008/09 FCR Duisburg Vlag van Duitsland 6 – 0, 1 – 1 Vlag van Rusland Zvezda Perm
2009/10 Turbine Potsdam Vlag van Duitsland 0 – 0 ns (7– 6) Vlag van Frankrijk Olympique Lyon Vlag van Spanje Coliseum Alfonso Pérez, Getafe
2010/11 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk 2 – 0 Vlag van Duitsland Turbine Potsdam Vlag van Engeland Craven Cottage, Londen
2011/12 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk 2 – 0 Vlag van Duitsland FFC Frankfurt Vlag van Duitsland Olympiastadion, München
2012/13 VfL Wolfsburg Vlag van Duitsland 1 – 0 Vlag van Frankrijk Olympique Lyon Vlag van Engeland Stamford Bridge, Londen
2013/14 VfL Wolfsburg Vlag van Duitsland 4 – 3 Vlag van Zweden Tyresö FF Vlag van Portugal Estádio do Restelo, Lissabon
2014/15 FFC Frankfurt Vlag van Duitsland 2 – 1 Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain Vlag van Duitsland Friedrich-Ludwig-Jahn-Sportpark, Berlijn
2015/16 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk 1 – 1 ns (4–3) Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg Vlag van Italië Mapei Stadium - Città del Tricolore, Reggio Emilia
2016/17 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk 0 – 0 ns (7–6) Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain Vlag van Wales Cardiff City Stadium, Cardiff
2017/18 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk 0 – 0 ns (4–1) Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg Vlag van Oekraïne Valeri Lobanovskystadion, Kiev
2018/19 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk 4 – 1 Vlag van Spanje FC Barcelona Vlag van Hongarije Groupama Arena, Boedapest
2019/20 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk 3 – 1 Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg Vlag van Spanje Estadio Anoeta, San Sebastián[1]
2020/21 FC Barcelona Vlag van Spanje 4 – 0 Vlag van Engeland Chelsea Vlag van Zweden Gamla Ullevi, Göteborg
2021/22 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk 3 – 1 Vlag van Spanje FC Barcelona Vlag van Italië Juventus Stadium, Turijn
2022/23 FC Barcelona Vlag van Spanje 3 – 2 Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg Vlag van Nederland Philips Stadion, Eindhoven
2023/24 FC Barcelona Vlag van Spanje 2 – 0 Olympique Lyon Vlag van Frankrijk Vlag van Spanje San Mamés, Bilbao[2]
2024/25 Vlag van Portugal Estádio José Alvalade, Lissabon
2025/26 Vlag van Noorwegen Ullevaalstadion, Oslo

Prestaties naar team

[bewerken | brontekst bewerken]
Team W F Jaren winnaar Jaren verliezend finalist
Vlag van Frankrijk Olympique Lyon 8 3 2011, 2012, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022 2010, 2013, 2024
Vlag van Duitsland FFC Frankfurt 4 2 2002, 2006, 2008, 2015 2004, 2012
Vlag van Spanje FC Barcelona 3 2 2021, 2023, 2024 2019, 2022
Vlag van Duitsland VfL Wolfsburg 2 4 2013, 2014 2016, 2018, 2020, 2023
Vlag van Zweden Umeå IK 2 3 2003, 2004 2002, 2007, 2008
Vlag van Duitsland Turbine Potsdam 2 2 2005, 2010 2006, 2011
Vlag van Engeland Arsenal 1 0 2007
Vlag van Duitsland FCR Duisburg 1 0 2009
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain 0 2 2015, 2017
Vlag van Denemarken Fortuna Hjørring 0 1 2003
Vlag van Zweden Djurgården/Älvsjö 0 1 2005
Vlag van Rusland Zvezda Perm 0 1 2009
Vlag van Zweden Tyresö FF 0 1 2014
Vlag van Engeland Chelsea 0 1 2021

Prestaties naar land

[bewerken | brontekst bewerken]
Land W F Clubs (x winnaar/x finalist)
Vlag van Duitsland Duitsland 9 7 FFC Frankfurt (4/2)
Turbine Potsdam (2/2)
VfL Wolfsburg (2/3)
FCR Duisburg (1/-)
Vlag van Frankrijk Frankrijk 8 5 Olympique Lyon (8/3)
Paris Saint-Germain (-/2)
Vlag van Spanje Spanje 3 2 FC Barcelona (3/2)
Vlag van Zweden Zweden 2 5 Umeå IK (2/3)
Djurgården/Älvsjö (-/1)
Tyresö FF (-/1)
Vlag van Engeland Engeland 1 1 Arsenal (1/-)
Chelsea (-/1)
Vlag van Denemarken Denemarken 0 1 Fortuna Hjørring (-/1)
Vlag van Rusland Rusland 0 1 Zvezda Perm (-/1)

Uitzendrechten

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2021 was de finale van dit kampioenschap in Nederland te zien bij Ziggo Sport.

In het seizoen 2023/'24 waren de wedstrijden van Ajax en de knock-outwedstrijden in Nederland te zien op NPO bij de NOS.[3] Ajax is de eerste Nederlandse club die voor het eerst aan dit kampioenschap deelneemt en daarom vond de NOS het relevant om de wedstrijden op het open net uit te zenden.