Paul Verhaegen

Baron Paul Verhaegen (Elsene, 15 september 1859 - Watermaal-Bosvoorde, 9 mei 1950) was een Belgisch magistraat, historicus en heraldicus.

Levensloop

Paul Verhaegen was een zoon van advocaat Jean-Eugène Verhaegen en Florence Nève en een broer van volksvertegenwoordiger en sociaal voorman Arthur Verhaegen. Beide broers waren kleinzoons van Pierre-Théodore Verhaegen en werden in 1886 in de adelstand opgenomen. Arthur kreeg de titel van baron in 1917 en Paul in 1923. Hij trouwde in 1885 met Hélène du Roy de Blicquy (1862-1944). Ze hadden drie zoons die voor een talrijk nageslacht zorgden.

Verhaegen behaalde het diploma van doctor in de rechten en werd magistraat, zijn carrière besluitende als kamervoorztter bij het Hof van Cassatie.

Hij was:

• voorzitter van de Koninklijke commissie voor de uitgave van oude wetten en verordeningen
• lid van de Koninklijke commissie voor monumenten en landschappen
• lid van het Erecomité van de Vereniging van de Adel
• effectief lid van de Raad van Adel in 1913, voorzitter vanaf 1928 tot aan zijn dood.

Verhaegen was ridder in de Soevereine en Militaire Orde van Malta.

Publicaties

• La Belgique sous la domination française (1792-1814), 5 volumes, Brussel, 1922-29
• Thomas Vlas dit Lineus, humaniste et jurisconsulte belge du XVIe siècle, in: Bulletin de la Commission royale des anciennes lois et ordonnances de Belgique, 1922.
• De l'insertion des titres de noblesse dans les actes d'état civil, in: Annuaire de la noblesse belge, 1923.
• Titres du Saint-Empire, in: Le Parchemin, 1936
• Armoiries universitaires, in: Le Parchemin, 1936.

Literatuur

• Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 2000, Brussel, 2000.
• José ANNE DE MOLINA, Notices biographiques des présidents du Conseil héraldique, in: Chr. HOOGSTOEL-FABRI (dir), Le droit nobiliaire et le Conseil héraldique, Brussel, 1994.