Petra Ritter

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Petra Schwarz-Ritter)
Petra Ritter
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Oostenrijk Oostenrijkse
Geboorteplaats Wenen, Oostenrijk
Geboortedatum 24 mei 1972
Lengte 1,74 m
Gewicht 60 kg
Profdebuut 1987
Met pensioen 1997
Totaal prijzengeld 397.476 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 162–141
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 52e (9 januari 1995)
Olympische Spelen 1e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1992)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1994)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1994, 1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1991)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 75–112
Titels 1 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 60e (10 mei 1993)
Olympische Spelen 2e ronde (1992)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1993–1997)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (1994, 1995)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (1994, 1995)
Laatst bijgewerkt op: december 2014
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Petra Ritter (Wenen, 24 mei 1972) is een voormalig tennisspeelster uit Oostenrijk. Zij was actief in het proftennis van 1987 tot en met 1997. Op 12 november 1994 trad zij in het huwelijk met P. Schwarz.[1] Daarna speelde zij onder de naam Petra Schwarz.

In 1992 nam zij deel aan de Olympische spelen in Barcelona, zowel in het enkel- als in het dubbelspel. In de periode 1988–1996 maakte zij acht maal deel uit van het Oostenrijkse Fed Cup-team.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Ritter debuteerde in 1987 op het ITF-toernooi van Bad Gastein (Oostenrijk) – hier veroverde zij meteen haar eerste titel, door de Nederlandse Hester Witvoet te verslaan. In totaal won zij vier ITF-titels, de laatste in 1993 in Neudörfl (Oostenrijk).

In 1987 speelde Ritter voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Buenos Aires. Zij bereikte er de tweede ronde. Zij stond één keer in een WTA-finale, op het toernooi van Tarente in 1991 – zij verloor van de Zwitserse Emanuela Zardo.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op Roland Garros 1994 – daar won zij onder meer van Lisa Raymond, Nathalie Tauziat en Miriam Oremans, maar verloor van Mary Pierce. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 52e plaats, die zij bereikte in januari 1995.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Ritter was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 1986 op het ITF-toernooi van Mali Lošinj (Joegoslavië) samen met de Deense Anja Michailoff. Zij stond in 1987 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Wels (Oostenrijk), samen met de landgenote Barbara Paulus – zij verloren van het duo Petra Hentschl en Eva-Maria Schürhoff. In 1988 veroverde Ritter haar eerste titel, op voornoemd ITF-toernooi van Wels, samen met landgenote Marion Maruska, door het duo Cristina Casini en Katarzyna Nowak te verslaan. In totaal won zij twee ITF-titels, de andere in 1996 in Murcia (Spanje).

In 1986 speelde Ritter voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Buenos Aires, samen met de Tsjechische Michaela Pazderová. Zij stond in 1992 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Praag, samen met de Duitse Karin Kschwendt – hier veroverde zij haar enige titel, door het koppel Eva Švíglerová en Noëlle van Lottum te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 60e plaats, die zij bereikte in mei 1993.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaartal ranking
enkelspel
ranking
dubbelspel
1997 296 215
1996 176 153
1995 118 87
1994 60 108
1993 108 114
1992 162 87
1991 76 172
1990 146 298
1989 153 333
1988 181 343
1987 253 379

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond tegenstandster score
Gewonnen finales
Geen
Verloren finales
1. 1991-05-05 Vlag van Italië WTA Tarente gravel Vlag van Zwitserland Emanuela Zardo 5-7, 2-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
Gewonnen finales
1. 1992-07-26 Vlag van Tsjechië WTA Praag gravel Vlag van Duitsland Karin Kschwendt Vlag van Tsjecho-Slowakije Eva Švíglerová
Vlag van Frankrijk Noëlle van Lottum
6-4, 2-6, 7-5 details
Verloren finales
1. 1995-02-26 Vlag van Oostenrijk WTA Linz tapijt (i) Vlag van Kroatië Iva Majoli Vlag van Verenigde Staten Meredith McGrath
Vlag van Frankrijk Nathalie Tauziat
1-6, 2-6 details
2. 1995-07-16 Vlag van Italië WTA Palermo gravel Vlag van Slowakije Katarína Studeníková Vlag van Tsjechië Radka Bobková
Vlag van Tsjechië Petra Langrová
4-6, 1-6 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi dotatie tegenstandster in finale score
1. 1987-05-32 Vlag van Oostenrijk Bad Gastein $5.000 Vlag van Nederland Hester Witvoet 2-6, 7-6, 6-1
2. 1988-08-07 Vlag van Oostenrijk Kitzbühel $10.000 Vlag van Oostenrijk Karin Oberleitner 2-6, 6-0, 6-2
3. 1993-04-18 Vlag van Oostenrijk Neudörfl $10.000 Vlag van Slowakije Zuzana Nemšáková 6-2, 1-6, 6-4

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finaledatum toernooi dotatie partner tegenstandsters in finale score
1. 1988-11-20 Vlag van Oostenrijk Wels $25.000 Vlag van Oostenrijk Marion Maruska Vlag van Zwitserland Cristina Casini
Vlag van Polen Katarzyna Nowak
6-3, 6-4
2. 1996-04-21 Vlag van Spanje Murcia $75.000 Vlag van Duitsland Silke Meier Vlag van Nederland Kim de Weille
Vlag van Frankrijk Noëlle van Lottum
6-3, 6-3

Prestatietabel grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1989 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1-6
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R KF 2R 6-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 0-2
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 1R 1R 1-4

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1992 1993 1994 1995 1996 1997  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 2R 1-4
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 1R 0-5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 0-2
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R 2-3

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]