Naar inhoud springen

Photius I

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door AGL (overleg | bijdragen) op 10 mrt 2020 om 22:22.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Photius, gezeten op een troon. Afbeelding in de Kronieken van Johannes Skylitzes, 11e eeuw

De heilige Photius I van Constantinopel (Grieks: Φώτιος Α΄ ὁ Μέγας, Photios I ho Megas) (Constantinopel, ongeveer 820 - Bordi (Armenië), 6 februari 891) was een Byzantijnse geleerde uit de 9e eeuw. Van 858 tot 886 was hij patriarch van Constantinopel, met een onderbreking van 867 tot 878, tijdens welke hij werd afgezet en later weer gerehabiliteerd. Photius was ook de vader van Theodorus II die paus werd in 897.

Hij werd beschreven als de meest geleerde en belezen man van zijn tijd, aan wie géén wetenschap of kunst vreemd was. Photius hield zich onder meer bezig met de studie van de Oudgriekse literatuur. Aan hem danken wij de Bibliotheca, een uitgebreide verzameling uittreksels uit ca. 300 prozawerken, van groot belang voor onze kennis van de Griekse letterkunde, omdat de oorspronkelijke werken voor het grootste deel verloren zijn gegaan.

Zijn feestdag in de oosters-orthodoxe kerken en oosters-katholieke kerken is op 6 februari.

Voorganger:
Ignatius I
Ignatius I
Patriarch van Constantinopel
(858-867)

(877-886)
Opvolger:
Ignatius I
Stefanus I
Zie de categorie Photios I of Constantinople van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.