Picardische terts

Een Picardische terts is de grote terts in het slotakkoord van een muziekstuk dat verder in een mineurtoonsoort staat.

Als bijvoorbeeld een stuk in a-klein normaliter met de (kleine) drieklank a-c-e (a naar c heet kleine terts, c naar e heet grote terts) of een omkering daarvan zou eindigen, en in plaats van de c een cis (a naar cis heet grote terts) gespeeld wordt, spreekt men van een Picardische terts.

Het gebruik van de Picardische terts is ontstaan uit de behoefte tijdens de barok van zo groot mogelijke consonantie aan het slot (de grote terts werd als consonanter ervaren dan de kleine). De naam Picardisch is afkomstig van het vele gebruik van het majeur-slotakkoord in de kerken van Picardië. De Picardische terts komt ook na de barok nog veelvuldig voor, onder andere in vele classicistische en romantische composities.