Pilatus Aircraft
| Pilatus Aircraft Ltd. | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| ||||
Een Pilatus PC-6 Porter kort na het opstijgen in Spanje. De PC-6 was Pilatus' eerste internationale succes.
| ||||
| Eigendom | Private onderneming | |||
| Motto of slagzin | "Crafted in Switzerland" | |||
| Oprichting | 16 december 1939 | |||
| Sleutelfiguren | Markus Bucher (CEO) Oscar Schwenk (voorzitter) | |||
| Hoofdkantoor | .svg){kind=small} Stans
| |||
| Werknemers | 1576 (2012)[1] | |||
| Producten | Vliegtuigen | |||
| Sector | Luchtvaart | |||
| Omzet/jaar |  €480 miljoen[1]
| |||
| Website | www.pilatus-aircraft.com | |||
| ||||
Pilatus Aircraft is een Zwitserse producent van kleine vliegtuigen opgericht in 1939. Anno 2013 telt het bedrijf ruim 1500 werknemers en is het vooral bekend voor haar kleine propellervliegtuigen. Het bedrijf is geheel in handen van een Zwitserse investeringsmaatschappij.
Geschiedenis
In december 1939 werd een kleine onderhoudsafdeling opgezet voor de Zwitserse luchtmacht. In maart 1940 begon de bouw van de eerste fabriek. Het eerste product was de SB-2 Pelican, waarvan slechts één exemplaar werd gebouwd. Vervolgens werden de P-2- en P-3-lesvliegtuigen ontworpen en verkocht aan de Zwitserse luchtmacht. De P-3 werd ook aan het toenmalige Swissair verkocht en was het onderwerp van Pilatus' eerste buitenlandse bestelling toen de Braziliaanse marine er zes bestelde. Van de P-4, een transportvliegtuigje, werd ook slechts één stuk gebouwd. De P-5 moest een verkenningsvliegtuigje worden, maar raakte nooit van de tekentafel.
In 1958 begon het bedrijf te werken aan een civiel transportvliegtuig dat haar internationale doorbraak zou betekenen: de PC-6 Porter. De PC-6 kon op een zeer korte landingsbaan van elke ondergrond opstijgen en landen. Het toestel werd ook in licentie gemaakt door Fairchild Hiller en deed dienst bij de Amerikaanse luchtmacht. In de jaren 1960 werd er nog de tweemotorige Twin Porter van afgeleid, maar zonder succes.
In 1972 kocht Pilatus de rechten op het B-4-zweefvliegtuig van Firma Rheintalwerke G. Basten en bouwde er onder de naam PC-11 enkele honderden. In 1979 werd het Britse Britten-Norman overgenomen.
Intussen werd de PC-3 doorontwikkeld met een turbopropmotor tot de PC-7 en later PC-9. In 1987 begon de ontwikkeling van wat anno 2013 Pilatus' grootste succes is: de PC-12. De PC-12 is een klein transport- of passagiersvliegtuig dat vooral als privévliegtuig en regionaal lijnvliegtuig wordt ingezet. De PC-12 is ook in militaire dienst bij onder meer de Amerikaanse luchtmacht.
In 1997 werd TSA Transairco uit Genève overgenomen. In 1998 werd de Australische divisie Pilatus Australia Pty. Ltd. opgericht, terwijl Britten-Norman werd afgestoten. Verder begon met de PC-21 de ontwikkeling van een geheel nieuw lesvliegtuigje. Vanaf 2009 werd ook de PC-24 ontwikkeld; een privéjet met twee turbofans. Dit toestel zou in 2017 in productie gaan.[2]
Divisies
- Pilatus Aircraft Ltd. te Stans (Zwitserland). Hier bevindt zich het hoofdkantoor en de belangrijkste fabriek.
- Pilatus Business Aircraft Ltd. te Broomfield (Colorado).
- Pilatus Australia Pty. Ltd. te Adelaide (Australië).
- Altenrhein Aviation Ltd. te Altenrhein (Zwitserland).
Modellen
-
Pilatus SB-1
-
Pilatus SB-2 Pelican -
Pilatus SB-5 -
Pilatus P-2 -
Pilatus P-3 -
Pilatus P-4 -
Pilatus PC-6 -
Pilatus PC-7 -
Pilatus PC-8D -
Pilatus PC-9 -
Pilatus PC-11 /B4 -
Pilatus PC-12 -
Pilatus PC-21 -
Pilatus PC-24
Bronnen, noten en/of referenties
|