Naar inhoud springen

Traject

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Plaatstijdfunctie)

Een traject (van het Latijnse voltooide deelwoord transiectum van trans+iacere: iets ergens doorheen gooien, dus letterlijk een doorworp) is de afgelegde of af te leggen weg van een voorwerp door een ruimte. Afhankelijk van de context kan de omgekeerde richting beschouwd worden als hetzelfde of een ander traject.

Wiskundig kan verder onderscheid gemaakt worden tussen enerzijds een kromme die een aaneensluitende verzameling posities vormt (eventueel met informatie over de volgorde waarin die doorlopen worden), en anderzijds een plaatstijdfunctie, waaruit ook de snelheid in iedere fase van het traject volgt. Een traject heeft meestal een beginpunt en een eindpunt, maar kan ook naar een of beide zijden onbegrensd zijn, zoals een hyperboolbaan.