Naar inhoud springen

Procopo Pignatelli

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door PieterJanR (overleg | bijdragen) op 26 apr 2020 om 15:59. (Dubbel pipe-teken gevonden in een link)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Procopo Pignatelli
20 november 1703- 1 mei 1743
Graaf van Egmont
Periode 1707-1743
Voorganger Procopo Frans van Egmont
Opvolger Guido Felix Pignatelli
hertog van Bisaccia
Periode 1719-1743
Voorganger Nicola Pignatelli
Opvolger Guido Felix Pignatelli
Vader Nicola Pignatelli
Moeder Maria Clara van Egmont
Dynastie Pignatelli

Procopo Pignatelli (Procope Charles Nicolas Augustin Léopold) (Brussel, 24 november 1703 - Napels, 1 mei (of 22 mei volgens de gemeentearchieven van Armentières) 1743) was een edelman uit het Huis Pignatelli. Hij werd geboren in Brussel op 20 november 1703 als zoon van Maria Clara van Egmont en Nicola Pignatelli. Hij voerde als titels onder andere 8ste prins van Gavere en 12de Graaf van Egmont, 6de hertog van Bisaccia, Gelre, Juliers, Berghes, markies van Renty. Procopo erfde alle titels en bezittingen van het Huis Egmont nadat zijn oom langs moederskant Procopo Frans van Egmont kinderloos was gestorven. Hierdoor werd het Huis Pignatelli het geslacht Egmont-Pignatelli of Pignatelli-Egmont.[1] Hij huwde in 1717 met Henriette Julie de Durfort, dochter van de graaf van Duras Jakob Hendrik. Op 14 februari 1734 werd Procopo Ridder van het Gulden Vlies; hij werd tijdens zijn leven ook Grande van Spanje. In 1738 en 1752 verkocht Procopo het kleine en het grote hof van het Egmontpaleis aan zijn schoonbroer Leopold Filips van Arenberg [2]. Procopo stierf op 1 mei 1743 in Napels. Procopo werd opgevolgd door zijn zoon Guido Felix Pignatelli.

Procopo's echtgenote Henriette Julie de Durfort

Bronnen

  • Badier, F.-A., de la Chesnaye des Bois, A., Dictionnaire de la noblesse, Parijs, 1773.

Referenties

  1. Afebeeldinge ende levensbeschryvinge van de Heeren en Graven van Egmondt samengesteld door Wim Schmelzer (2002). Digitale versie bijgewerkt in 2012. pag. 503
  2. Roegiers J., Arenberg in de Lage Landen: een hoogadellijk huis in Vlaanderen en Nederland., Universitaire pers Leuven, 2002, pag. 123