Redjang (schrift)
| Redjang schrift, Aksara Rejang | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Type | Abugida | |||
| Talen | Rejang | |||
| Schrijfrichting | Links-naar-rechts | |||
| Verwantschap | ||||
| Moederschriften | Proto-Sinaïtisch
| |||
| Zusterschriften | Balinees schrift Batak schrift Baybayin Javaans schrift Lontara schrift Soendanees schrift Rentjong schrift | |||
| Indeling | ||||
| Unicode-subbereik | U+A930–U+A95F | |||
| ISO 15924 | Rjng, 363 | |||
| ||||
Redjang (Indonesisch: rejang, door M. Jaspan Ka-Ga-Nga genoemd[1]) is een abugidaschrift. Het schrift werd vroeger gebruikt om de taal Redjang, gesproken in de Sumatraanse provincies Bengkulu en Zuid-Sumatra, te schrijven.
Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]
Het schrift stamt af van het Kawischrift en is verwant aan het rencongschrift dat gebruikt werd voor andere Maleise talen gesproken in de regio. De naam Ka-Ga-Nga is afkomstig van de volgorde van de letters (eigenlijk lettergrepen): de eerste drie letters zijn ka, ga en nga. De naam is verwarrend omdat ook de rencongschriften deze volgorde gebruiken.
Het redjangschrift is een abugida. Dat wil zeggen dat de tekens een medeklinker met een vaste klinker vertegenwoordigen (in dit geval een a). De klank van deze klinker kan worden veranderd door toevoeging van klinkertekens. Er is ook een "stop"-teken om alleen een medeklinker weer te geven ("ka" wordt dan een "k").
Gebruik[bewerken | brontekst bewerken]
Men schreef het schrift op hout, bamboe, boombast, lontarbladeren (bladeren van de Palmyra of Borassus flabellifer), dierenhuiden en soms op hoorns van karbouwen.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|