Renzo Furlan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Renzo Furlan
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Italië Italiaanse
Geboorteplaats Conegliano, Italië
Geboortedatum 17 mei 1970
Lengte 1,75 m
Gewicht 70 kg
Profdebuut 1988
Met pensioen 2004
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 2.449.043 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 223–239
Titels 2
Hoogste positie 19e (15 april 1996)
Olympische Spelen Kwartfinale (1996)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (1996)
Vlag van Frankrijk Roland Garros Kwartfinale (1995)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1996)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (1995)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 14–38
Titels 0
Hoogste positie 193e (17 juni 1991)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (1995)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Renzo Furlan (Conegliano, 17 mei 1970) is een voormalig Italiaans tennisprof die tussen 1988 en 2003 uitkwam in het professionele circuit.

Furlan won in zijn carrière twee ATP-toernooien in het enkelspel en stond daarnaast in nog vijf finales.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 6 februari 1994 Vlag van Verenigde Staten ATP San José Hardcourt (i) Vlag van Verenigde Staten Michael Chang 3-6, 6-3, 7-5 Details
2. 20 maart 1994 Vlag van Marokko ATP Casablanca Gravel Vlag van Marokko Karim Alami 6-2, 6-2 Details
Verloren finales
1. 24 mei 1992 Vlag van Italië ATP Bologna Gravel Vlag van Brazilië Jaime Oncins 2-6, 4-6 Details
2. 14 juni 1992 Vlag van Italië ATP Florence Gravel Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 3-6, 6-1, 1-6 Details
3. 15 augustus 1993 Vlag van San Marino ATP San Marino Gravel Vlag van Oostenrijk Thomas Muster 5-7, 5-7 Details
4. 22 oktober 1995 Vlag van China ATP Peking Tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Michael Chang 5-7, 3-6 Details
5. 23 maart 1997 Vlag van Rusland ATP St. Petersburg Tapijt (i) Vlag van Zweden Thomas Johansson 3-6, 4-6 Details
Gewonnen finales challengers
1. 22 juli 1990 Vlag van Finland Tampere Gravel Vlag van Spanje Fernando Luna 6-3, 6-3
2. 20 september 1998 Vlag van Hongarije Boedapest Gravel Vlag van België Christophe Van Garsse 6-2, 6-3
3. 19 augustus 2001 Vlag van Italië Bressanone Gravel Vlag van Italië Alessio Di Mauro 6-3, 6-1

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Verloren finales herendubbel
1. 14 augustus 1994 Vlag van San Marino ATP San Marino Gravel Vlag van Spanje Jordi Arrese Vlag van Verenigd Koninkrijk Neil Broad
Vlag van Verenigde Staten Greg Van Emburgh
4-6, 6-7 Details
Gewonnen finales herendubbel challengers
1. 9 juni 1991 Vlag van Italië Turijn Gravel Vlag van Italië Omar Camporese Vlag van Verenigde Staten Sven Salumaa
Vlag van Zweden Tobias Svantesson
7-5, 3-6, 6-4
2. 22 september 1991 Vlag van Italië Messina Gravel Vlag van Argentinië Guillermo Pérez Roldán Vlag van Zweden Jan Apell
Vlag van Duitsland Markus Naewle
6-4, 6-2

Prestatietabellen[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Prestatietabel grand slam, enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 1989 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 2003
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 3R 4R 3R 1R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 2R 1R KF 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 3R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 1R 3R 1R 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]