Rolex Trophy 2012

Rolex Trophy
Plaats	Zwitserland
Golfbaan	Golf Club de Genève
Par	72
Tour(s)	Challenge Tour
Datum	22-25 augustus 2014
Deelnemers	42
Prijzengeld	€ 220.000
Titelhouder	Benjamin Hebert
Winnaar	Kristoffer Broberg
Portaal	Golf

Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

De Rolex Trophy is een golftoernooi van de Europese Challenge Tour. De 25ste editie wordt van 22-25 augustus gespeeld op de Golf Club de Genève. Het prijzengeld is € 220.000 waarvan de winnaar € 24.400 krijgt.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 72. Er doen 42 Pro-Am teams mee.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Daniel Vancsik begon met een ronde van 62 (-10), gelijk aan het baanrecord. Kristoffer Broberg, die in 2012 al de Finse en Noorse Challenge won, maakte een ronde van 63. Wil Besseling scoorde 65, hetgeen een gedeeld zesde plaats opleverde.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Broberg maakte ook in de 2de ronde geen enkele bogey en kwam aan de leiding met een totaal van -15. Sihwan Kim maakte met 64 de beste dagronde en klom naar de 2de plaats, die hij deelt met Joachim Hansen. Peter Uihlein, die eind 2011 professional werd, speelde ronde 2 weer dik onder par en deelt de 4de plaats met Gary Lockerbie en Andreas Hartø.
John Parry won een Rolex horloge nadat hij als eerste speeler een hole-in-one maakte. Op hole 3 (163m) sloeg hij zijn bal met een ijzer 7 in de hole. Hij maakte een ronde van 65 en steeg naar de 8ste plaats. Wegens onweer werd er midden op de dag een uur lang niet gespeeld.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Aangezien dit toernooi een Pro-Am is, is er geen cut en doen alle teams nog mee. Er wordt weer een ochtendronde en een middagronde gespeeld en er wordt van twee tees gestart.
Joachim Hansen startte op hole 10 en begon met vier birdies in de eerste zes holes, waarna hij gelijk stond met Peter Uihlein, die in de ochtendronde speelde. Hansen klom door naar de 2de plaats.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Kristoffer won met een laatste putt van 13 meter met slechts één slag voorsprong op Sihwan Kim en een score van -27; het was zijn derde overwinning in vier weken. Hij is de vijfde speler die na drie overwinningen op de Challenge Tour onmiddellijk promoveert naar de Europese PGA Tour. Alleen Taco Remkes (2008), Francesco Molinari (2009), Benjamin Hebert (2011) en Sam Little (2011) gingen hem voor.

Naam	R1		Nr	R2		Totaal	Nr	R3		Totaal	Nr	R4		Totaal	Eindstand
Kristoffer Broberg	63	-9	2	66	-6	-15	1	64	-8	-23	1	68	-4	-27	1
Sihwan Kim	66	-6	10	64	-8	-14	T2	66	-6	-20	T2	66	-6	-26	2
Daniel Vancsik	62	-10	1	71	-1	-11	T7	64	-8	-19	4	66	-6	-25	3
Joachim B Hansen	65	-7	T6	65	-7	-14	T2	66	-6	-20	T2	68	-4	-24	4
Chris Lloyd	68	-4	T6	70	-2	-6	T13	62	-10	-16	7	67	-5	-21	5
Peter Uihlein	64	-8	T3	68	-4	-12	T4	66	-6	-18	5	70	-2	-20	6
Gary Lockerbie	65	-7	T6	67	-5	-12	T4	67	-5	-17	6	72	par	-17	T9
Wil Besseling	65	-7	T6	71	-1	-8	T16	70	-2	-10	T18	70	-2	-12	T22

Leider		Toernooirecord

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]