Romana Vrede
Romana Vrede | ||||
---|---|---|---|---|
Romana Vrede (2017)
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 24 oktober 1972 | |||
Land | Nederland | |||
Werk | ||||
Beroep | Actrice en theatermaakster | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel | ||||
|
Romana Vrede (Paramaribo, 24 oktober 1972) is een Nederlands actrice, theatermaakster en schrijfster.
Biografie
Vrede werd geboren in Suriname en verhuisde op vierjarige leeftijd naar Nederland, waar het gezin in Rotterdam ging wonen. Ze is het vierde en jongste kind. Van vaders kant is Vrede creools, van moeders kant Zuid-Amerikaans.[1] Op haar zestiende sloot ze zich voor drie jaar aan bij de Jehova’s getuigen.[2] Vrede doorliep de Toneelschool Arnhem. Daarvoor studeerde ze twee jaar geschiedenis en sociologie.
Toneel
Vrede was verbonden aan het Onafhankelijk Toneel waarvoor ze onder meer in de voorstellingen Melanie Klein en Penelope speelde. Ook speelde ze in voorstellingen van Compagnie Dakar, Bogaerdt/VanderSchoot, Bonheur, Theater Artemis en het Noord Nederlands Toneel. In 2016 maakte Vrede de voorstelling Who’s afraid of Charlie Stevens, dat verhaalde over haar eigen autistische zoon.
Sinds 2016 maakt ze deel uit van Het Nationale Toneel dat per 2017 opging in Het Nationale Theater. Vrede kreeg bekendheid door haar rol in The Nation, dat werd geregisseerd door Eric de Vroedt.
Televisie
Vrede had ook rollen in films en series als Suzanne en de mannen, Oom Henk, Afblijven, TBS, Moordvrouw, De eetclub en Kraaienest. In december 2017 was Vrede te zien in de Kerstspecial van het Human-improvisatieprogramma De vloer op. Op zondag 29 juli 2018 was ze de eerste gast in het nieuwe seizoen van het tv-programma Zomergasten.
Daarnaast was Vrede regelmatig als tafeldame te zien bij De Wereld Draait Door. Een van de redenen waarom ze tafeldame wilde worden, was het bespreekbaar kunnen maken van en aandacht kunnen vragen voor mensen met autisme.[1] In december 2019 zond De Wereld Draait Door de documentaire Dit is de leven uit. Deze documentaire gaat over Vredes zoon, die non-verbaal en autistisch is.[3]
Schrijven
In maart 2020 kwam Vredes debuutroman De nobele autist uit, waarin ze zich richt tot haar zoon en schrijft over zijn leven. In de voetnoten reageert haar zoon fictief op wat zijn moeder schrijft. Het verhaal staat onder meer in het teken van zijn dood, zodat Vrede haar zoon — desalniettemin in romanvorm — kan bijstaan wanneer hij later overlijdt en ze zelf er dan al niet meer is.[1]
Privéleven
Vrede woont in Rotterdam met haar zoon, die deeltijds bij zijn vader woont.[1] Met hem had Vrede veertien jaar een relatie. Naar eigen zeggen voelt ze zich niet meer op die manier aangetrokken tot mannen.[4] Hierna kreeg ze een relatie met een vrouw.
Onderscheidingen
- In september 2017 won Vrede de Theo d’Or, ‘toneelprijs voor de beste vrouwelijke hoofdrol’ voor haar rol in RACE van Het Nationale Theater. Ze werd hiermee de eerste zwarte actrice die deze prijs won.[5]
- In december 2017 werd Vrede uitgeroepen tot de invloedrijkste vrouw van Nederland in de categorie cultuur in de Opzij Top 100 van het feministische maandblad Opzij.
Bibliografie
- 2020: De nobele autist. De Arbeiderspers. ISBN 9789029528290
Trivia
- Vrede wordt liever ‘acteur’ genoemd in plaats van ‘actrice’.[1]
- ↑ a b c d e Nooit Meer Slapen: Romana Vrede, Nooit Meer Slapen, 20 maart 2020
- ↑ ‘Ik pas in geen enkel hokje. Soms is dat best eenzaam’, Margriet, nummer 42, oktober 2018
- ↑ DWDD-Documentaire Romana Vrede: ‘Dit is de Leven’, De Wereld Draait Door, 3 december 2019
- ↑ ‘De Vroedt heeft mij gekozen omdat ik briljant ben, en dat zwarte neem ik mee, als een verrijking’, de Volkskrant, 15 juli 2017
- ↑ Romana Vrede wint als eerste zwarte actrice belangrijkste toneelprijs Theo d'Or, de Volkskrant, 18 september 2017