Naar inhoud springen

SBB RABDe 511

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Addbot (overleg | bijdragen) op 15 mrt 2013 om 10:10. (Robot: Verplaatsing van 5 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q687708)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Chiquita
SBB RABDe 8/16
RABDe 8/16 "Chiquita" in de stationshal te Zurich HB
RABDe 8/16 "Chiquita" in de stationshal te Zurich HB
Aantal 4
Serie 2001 - 2004
UIC: 511 000 - 003
Fabrikant Schweizerische Wagon- und Aufzugfabrik (SWS) in Schlieren
Schindler Waggon Pratteln (SWP) in Pratteln
SAAS Geneve
SIG Neuhausen
Bouwjaar 1976
Uit dienst 1997
1998 gesloopt
Samenstelling 4 delen
Asindeling Bo'Bo'+2'2'+2'2'+Bo'Bo'
Spoorwijdte 1435 mm (normaalspoor)
Massa 149 ton
Lengte over buffers 100,0 m
Maximumsnelheid 125 km/h
Aantal zitplaatsen 1e klas: 54
2e klas: 224
Techniek
Voeding ~ 15.000 volt 16 2/3 Hz
Vermogen 2250 kW
Portaal  Portaalicoon   Openbaar vervoer
Verkeer & Vervoer

De RABDe 8/16, later vernummerd in RABDe 511, ook wel Chiquita genoemd, waren elektrische treinstellen bestemd voor regionaal personenvervoer van de SBB. De treinstellen bestaan uit twee motorwagens aan de kop en twee tussenrijtuigen zonder aandrijving.

Geschiedenis

In 1970 werden vier prototypes besteld als een nieuwe ontwikkeling van de serie RABDe 12/12. Door het lagere gewicht hoefden niet alle assen te worden aangedreven en hebben ze een lager eigengewicht.

Constructie en techniek

Om gewicht te besparen werd bij de bouw gebruikgemaakt van een aluminium body. De rijtuigen gingen echter na verloop van tijd doorhangen. Hierdoor konden de deuren niet goed openen en sluiten.

Het comfort werd op een nieuwe hogere standaard gebracht. Dit was te danken aan een lagere wagenvloer en automatisch sluitende deuren.

Nieuw was ook de aandrijftechniek, namelijk kleine gelijkstroommotoren die traploos door thyristoren werden aangestuurd.

In de later ontwikkelde RBDe 560 (NPZ)-treinstellen en Dubbeldeks treinstellen voor S-Bahn van Zürich werden nieuw ideeën uit deze serie overgenomen zoals de zwenkdeuren bij de motorwagen en stuurstand rijtuig. Ook werd de aandrijftechniek overgenomen.

Treindiensten

De treinstellen zijn oorspronkelijk begonnen op het traject van de Rechter Zürichseelinie. Door hardnekkige storingen van met name deurbediening werden de treinstellen voor regionaal personenvervoer in Kreis III (noord/oost Zwitserland) ingezet. In 1993 heeft de MThB een treinstel zonder de AD tussen rijtuig als driedelig treinstel gehuurd.

Literatuur

  • Peter Willen: Lokomotiven und Triebwagen der Schweizer Bahnen, Band 1 Schweizerische Bundesbahnen. Orell Füssli Verlag, Zürisch, 1982, ISBN 3-280-01263-5.
  • Danile Chapuis, Martin Gerber, H. Goetschi: Die Triebwagenzüge RABDe8/16 Nr. 2001-2004 der SBB. In: Schweizerische Bauzeitung, Vol.93 (1975). Teil 1: S. 193–200, Teil 2: S. 400–487
  • Claude Jeanmaire: Die elektrischen und Diesel-Triebfahrzeuge schweizerischer Eisenbahnen, Die Triebwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) ; ISBN 3-85649-037-X

Foto's

  • (de) (en) (fr) (it) SBB CFF FFS