Small form-factor pluggable transceiver
De small form-factor pluggable transceiver (SFP) is een compacte, hot-pluggable netwerkinterfacemodule die wordt gebruikt voor telecommunicatie- en datacommunicatietoepassingen.[1][2] Een SFP-interface op netwerkhardware zoals servers en switches is een modulair slot voor een mediaspecifieke transceiver om een fysieke verbinding mee aan te leggen, zoals een glasvezel- of koperkabel. Het voordeel van het gebruik van SFP's in vergelijking met vaste interfaces zoals RJ-45 ethernetpoorten is dat individuele poorten naar behoefte kunnen worden uitgerust met elk geschikt type transceiver.
De SFP-vormfactor en elektrische interface worden gespecificeerd door een multi-source agreement (MSA) onder toezicht van het Small Form Factor Committee.[3] De SFP verving in de meeste toepassingen de grotere gigabit-interfaceconverter (GBIC) en wordt door sommige leveranciers een Mini-GBIC genoemd.
Er bestaan SFP-transceivers die synchrone optische netwerken (SONET), Gigabit Ethernet, Fibre Channel, PON en andere communicatiestandaarden ondersteunen. Bij introductie waren de typische snelheden 1 Gbit/s voor Ethernet SFP's en tot 4 Gbit/s voor Fibre Channel SFP-modules. In 2006 maakte de SFP+ specificatie snelheden tot 10 Gbit/s mogelijk en de SFP28- iteratie is ontworpen voor snelheden tot 25 Gbit/s.
Een iets grotere variant van SFP is de vierbaans Quad Small Form-factor Pluggable (QSFP). De in totaal vier parallelle aansluitingen zorgen voor snelheden die 4 keer hoger zijn dan hun overeenkomstige enkelvoudig uitgevoerde SFP. In 2014 werd de QSFP28 variant gepubliceerd die snelheden tot 100 Gbit/s mogelijk maakte. In 2019 werd de nauw verwante QSFP56 gestandaardiseerd waardoor de maximumsnelheden werden verdubbeld tot 200 Gbit/s met producten die reeds door grote leveranciers worden verkocht. Er bestaan adapters waarmee SFP-transceivers in een QSFP-poort kunnen worden geplaatst, om kosten te besparen wanneer de maximaal mogelijke bandbreedte niet vereist is.
Verder zijn zowel SFP-DD en QSFP-DD varianten gespecificeerd, waarbij 100 Gbit/s over twee en 400 Gbit/s over acht parallelle aansluitingen mogelijk zijn. Deze specificatie gebruikt een vormfactor die achterwaarts compatibel is met voorgaande specificaties.
SFP-typen[bewerken | brontekst bewerken]
| Naam | Standaard | Geïntroduceerd | Status | Maat (mm2) | Achterwaarts compatibiliteit | MAC-blok naar een PHY-chip | Media | Connector | Maximaal aantal parallelle kanalen |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 100 Mbit/s SFP | SFF INF-8074i | 2001-05-01 | Huidig | 113,9 | geen | MII | Glasvezel, getwist paar | LC, RJ45 | 1 |
| 1 Gbit/s-SFP | SFF INF-8074i | 2001-05-01 | Huidig | 113,9 | 100 Mbit/s-SFP* | SGMII | Glasvezel, getwist paar | LC, RJ45 | 1 |
| 1 Gbit/s cSFP | Huidig | 113,9 | Glasvezel | LC | 2 | ||||
| 10 Gbit/s SFP+ | SFF SFF-8431 4.1 | 2009-07-06 | Huidig | 113,9 | 1 Gbit/s-SFP | XGMII | Glasvezel, getwist paar, DAC | LC, RJ45 | 1 |
| 25 Gbit/s SFP28 | SFF SFF-8402 | 2014-09-13 | Huidig | 113,9 | 10 Gbit/s SFP+ | Glasvezel, DAC | LC | 1 | |
| 50 Gbit/s SFP56 | Huidig | 113,9 | Glasvezel, DAC | LC | 1 | ||||
| 4 Gbit/s QSFP | SFF INF-8438 | 2006-11-01 | Huidig | 156 | geen | GMII | 4 | ||
| 40 Gbit/s QSFP+ | SFF SFF-8683 | 2012-04-01 | Huidig | 156 | geen | XGMII | Glasvezel, DAC | LC, MTP/MPO | 4 |
| 50 Gbit/s QSFP28 | SFF SFF-8665 | 2014-09-13 | Huidig | 156 | QSFP+ | Glasvezel, DAC | LC | 2 | |
| 100 Gbit/s QSFP28 | SFF SFF-8665 | 2014-09-13 | Huidig | 156 | geen | Glasvezel, DAC | LC, MTP/MPO-12 | 4 | |
| 200 Gbit/s QSFP56 | SFF SFF-8665 | 2015-06-29 | Huidig | 156 | geen | Glasvezel, DAC | LC, MTP/MPO-12 | 4 | |
| 400 Gbit/s QSFP-DD | SFF INF-8628 | 2016-06-27 | Huidig | 156 | QSFP+, QSFP28 | Glasvezel, DAC | LC, MTP/MPO-16 | 8 |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|