Sam Schröder

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sam Schröder
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Geboorteplaats Geleen[1]
Geboortedatum 25 september 1999
Slaghand links
Enkelspel
Titels 4 grandslam, 1 masters
Hoogste positie 1e (14 februari 2022)
Masters winst (2022)
Paralympische Spelen Zilver zilver (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (2022, 2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (2021–2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2020)
Dubbelspel
Titels 7 grandslam
1 paralympisch
2 masters
Hoogste positie 2e (8 november 2021)
Masters winst (2021, 2022)
Paralympische Spelen Goud goud (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (2023)
Vlag van Frankrijk Roland Garros winst (2020, 2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (2022, 2023)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (2021, 2022)
Laatst bijgewerkt op: 17 juli 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Sam Schröder (Geleen, 25 september 1999) is een rolstoeltennisspeler uit Nederland die uitkomt in de categorie quad.[2] Hij won vier grandslamtitels in het enkelspel en zes in het dubbelspel.(januari 2023) Hij bereikte in het enkelspel de eerste positie op de wereldranglijst van quad-spelers (februari 2022) – ook in het dubbelspel bereikte hij de eerste plaats, in november 2021. Op de Paralympische spelen in Tokio won hij de zilveren medaille in het enkelspel en een gouden medaille in het dubbelspel, samen met Niels Vink.

Medische voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Schröder is geboren met het split-hand/split-foot syndroom. Aan elke hand heeft hij slechts één vinger en bij beide voeten mist hij de hele middenvoet en de middelste drie tenen. Hij heeft tussen zijn eerste en zijn zestiende verjaardag zo'n dertig operaties ondergaan aan voeten en handen, in een poging de functionaliteit te verbeteren; maar zonder wezenlijk resultaat.[3] Schröder kan een stukje lopen; aldus gaat hij bijvoorbeeld vanuit de kleedkamers de baan op.

In oktober 2017 werd Schröder geconfronteerd met een diagnose van darmkanker. Ondanks chemotherapie en bestraling bleek toch een operatie noodzakelijk – hierbij werd zijn dikke darm weggehaald. Hij heeft nu een stoma.[3]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In november 2016 werd Schröder het nummer één op de wereldranglijst voor junioren.[4] Hij had toen al zijn eerste internationale toernooititel bij de volwassenen op zak: een toernooi van ITF-niveau 3 in maart 2016 in Amphion-les-Bains (Frankrijk). Zijn eerste titel op niveau 2 won hij in november 2016 in Praag (Tsjechië). In 2018 won hij het Bath Indoor Wheelchair Tennis Tournament, op ITF-niveau 1, in Bath (Verenigd Koninkrijk) – in de finale versloeg hij Zuid-Afrikaan Lucas Sithole (ooit, in 2013, het nummer twee van de quad-wereld). In juni 2019 won Schröder zijn eerste titel op het niveau "ITF Super Series", op het BNP Paribas Open de France in het Parc Départemental des Sports de la Grenouillère in Antony, een buitenwijk van Parijs – in de eindstrijd zegevierde hij over de Brit Andy Lapthorne (op dat moment het nummer drie[5] van de quad-wereld).

Schröder smaakte zijn mooiste overwinning op 13 september 2020, toen hij tijdens zijn grandslamdebuut de jarenlange ranglijstleider Dylan Alcott (Australië) versloeg tijdens de finale van het US Open,[6] waarmee hij zijn eerste grandslamtitel won. Vier weken later won Schröder, in het dubbelspel samen met de Amerikaan David Wagner, de titel op Roland Garros.[7]

In 2021 won hij samen met landgenoot Niels Vink de dubbelspeltitel op het US Open. Op het officieus wereldkampioenschap in november won hij, weer met Vink, de dubbelspeltitel – in het enkelspel bereikte Schröder de finale, waar hij de zege moest laten aan zijn dubbelspelpartner.[8]

Op het Australian Open 2022 won hij de titel in het enkelspel, waarbij hij de thuisfavoriet Dylan Alcott in de finale versloeg – in het dubbelspel bereikte hij met Niels Vink de finale. Op Roland Garros wist hij, weer met Vink, de dubbel­spel­titel te bemachtigen. Op Wimbledon won hij beide titels: enkel- en dubbelspel. Op het US Open greep hij, weer met Vink, de dubbel­spel­titel. Op het officieus wereldkampioen­schap won hij de masters-titel in zowel het enkel- als het dubbelspel.

Op het Australian Open 2023 won Schröder de titel in het enkelspel en, samen met Niels Vink, ook in het dubbelspel.

In augustus 2023 werd Schröder in Rotterdam Europees kampioen in het dubbelspel, samen met Niels Vink – hij won zilver in het enkelspel.

Sportprijs[bewerken | brontekst bewerken]

In 2019 ontving Schröder de provinciale Sportprijs Limburg in de categorie Sporter met beperking.[9]

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]