Sandra Kleinová

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sandra Kleinová
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Tsjechië Tsjechische
Geboorteplaats Praag, Tsjecho-Slowakije
Geboortedatum 8 mei 1978
Woonplaats Praag, Tsjechië[1]
Lengte 1,77 m[2]
Gewicht 61 kg[1]
Profdebuut oktober 1993
Met pensioen juli 2007
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 770.761 US dollar
Coach Martin Fassati[3]
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 333–349
Titels 0 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 41e (5 januari 1998)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1997)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2003)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2004)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2000)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 54–85
Titels 0 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 209e (12 juni 2000)
Laatst bijgewerkt op: 10 november 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Posities op de WTA-ranglijst
Positie per einde seizoen:
jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
1993 552 834
1994 578 632
1995 121 236
1996 128 315
1997 42 446
1998 165 388
1999 66 280
2000 122 277
2001 121 663
2002 136 910
2003 88 321
2004 140
2005 182 348
2006 388 618
2007 623 748

Sandra Kleinová (Praag, 8 mei 1978) is een tennisspeelster uit Tsjechië. Haar favoriete ondergrond is tapijt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij was actief in het proftennis van 1993 tot in 2007.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Kleinová debuteerde in 1993 op het ITF-toernooi van Lohja (Finland). Zij stond in 1995 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Turku (Finland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Zweedse Sofia Finer te verslaan. In totaal won zij zes ITF-titels, de laatste in 2005 in Bolton (Engeland).

In 1995 speelde Kleinová voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Praag. Zij bereikte er de kwartfinale. Zij stond later dat jaar voor de enige keer in een WTA-finale, op het toernooi van Nagoya – zij verloor van de Amerikaanse Linda Wild.

Tussen 1996 en 2004 kwam Kleinová 25 maal uit op een grandslamtoernooi. Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde, op het Australian Open 1997. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 41e plaats, die zij bereikte in januari 1998.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Kleinová was weinig actief in het dubbelspel. Zij won vier ITF-titels, de eerste in 1994 in Vítkovice (Tsjechië) samen met landgenote Denisa Chládková, de laatste in 2002 in Průhonice (Tsjechië) met de Slowaakse Ľubomíra Kurhajcová aan haar zijde.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

Kleinová kwam tweemaal uit voor Tsjechië op de Fed Cup – beide partijen verloor zij.[4]

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Haar oom Jiří Hřebec speelde ook tennis, op de Davis Cup.[3] Haar vader Ladislav Klein was musicus en haar moeder actrice. Zelf studeerde Kleinová aan de filmacademie.[2]

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1995-09-17 Vlag van Japan WTA Nagoya tapijt (i) Vlag van Verenigde Staten Linda Wild 4-6, 2-6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2003 2004  w-v 
Vlag van Australië Australian Open 1R 3R 1R 1R 1R 1R 2-6
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1-6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1-7
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1-6

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]