Sena Gallica

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Sena Gallica (Oudgrieks: Σήνη / Sênê); thans Senigallia) was een stad van de Senones, op de Umbrische kust aan de monding van de rivier Sena gesticht, sedert 283 v.Chr. een colonia in de Ager Gallicus.[1] In de nabijheid, bij de Slag bij de Metaurus, sneuvelde Hannibals broer Hasdrubal in 207 v.Chr.[2] In 82 v.Chr. zou de stad worden geplunderd tijdens Pompeius' strijd tegen de Marianen.[3] De stad deed al vroeg dienst als een diocesane zetel. Sena Gallica deed in 551 n.Chr. dienst als Byzantijnse uitvalshaven tijdens de Gotische Oorlog[4] en ging dientengevolge deel uitmaken van de Pentapolis. Er liepen twee straten uit op deze stad: de Adriatische kustweg[5] en een zijtak van de Via Flaminia uit Cagli.[6]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Noten[bewerken | brontekst bewerken]

  1. Polyb., II 19.12; Liv., Per. XI, XXVII 38.4.
  2. Cic., Brut. 18.73; Liv., XXVII 46.4; Sil., XV 552; App., Hann. 52; Eutrop., III 18.2; Oros., IV 18.3; Zonar., IX 9.
  3. App., Bel. Civ. I 87-88.
  4. Procop., Goth. VI 23.
  5. It. Ant. 100, 316; Tab. Peut.; Rav. Cosm. 4.31; 5.1.
  6. It. Ant. 315-316; CIL XI, 2, p. 997.

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]