Naar inhoud springen

Slag bij Valencia

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Mathijsloo (overleg | bijdragen) op 11 jan 2018 om 11:34. (Versie 50740016 van ARVER (overleg) ongedaan gemaakt.)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Slag bij Valencia
Onderdeel van de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog
Zicht op de stad Valencia begin 19de eeuw.
Zicht op de stad Valencia begin 19de eeuw.
Datum 24 tot 26 juni juni 1808
Locatie Valencia
Resultaat Spaanse overwinning
Strijdende partijen
Vlag van Spanje Spanje Vlag van Frankrijk Frans Keizerrijk
Leiders en commandanten
Felipe Carlos Osorio y Castellví
Felipe Augusto de Saint-Marq
Bon Adrien Jeannot de Moncey
Troepensterkte
1.500 soldaten
6.500 militie
11.000 stadsbewoners
9.000 soldaten
Verliezen
Onbekend 1.100 doden en gewonden

Spaanse opstand, 1808
Madrid · El Bruc · Alcolea · Cabezón · 1e Gerona · La Romana Divisie · 1e Zaragoza · 2e Gerona · Medina de Rioseca · Valencia · 1e Cádiz · Bailén · Évora · Roliça · Vimeiro
Napoleons veldtocht, 1808-09
Pancorbo · Valmaseda · Burgos · Roses · Espinosa · Tudela · Somosierra · Cardadeu · Molins de Rey · Sahagún · Benavente · 2e Zaragoza · Castellón · Mansilla · A Coruña
Portugal en Noord-Spanje, 1809
Villafranca · Braga · Amarante · Lugo · Chaves · 1e Porto · Vigo · Grijó · 2e Porto · Santiago · Sanpayo
Castilië & Andalusië, 1809-10
Uclés · Miajadas · Yevenes · Ciudiad-Real · Medellín · Alcantara · Torralba · Talavera · Almonacid · Baños · Tamames · Ocaña · Carpio · Alba de Tormes · 2e Cádiz
Noordoost-Spanje, 1809-14
Castello d'Empúries · Valls · Monzón · Girona · Alcañiz · María · Belchite · Hostalrich · Mollet · Vich · Manresa · Lérida · Mequinenza · San Quentín · La Bisbal · Tortosa · Pla · 1e Tarragona · Montserrat · Cervera · Figueras · Saguntum · 2e Valencia · Altafulla · 1e Castella · Castella · 2e Tarragona · 3e Zaragoza · Ordal
Invasie van Portugal, 1810-11
Astorga · Ciudad Rodrigo · Barquilla · Côa · Almeida · Bussaco · Torres Vedras · Pombal · Redinha · Condeixa · Casal Novo · Foz d'Arunce · Sabugal · Fuentes de Oñoro · 2e Almeida
Beleg van Cádiz, 1810-1812
3e Cádiz · Montellano · Fuengirola · Baza · Barrosa · Zujar · 1e Bornos · Tarifa · 2e Bornos
Extremadura en Centraal-Spanje, 1811-1812
Gebora · 1e Badajoz · Campo Maior · 2e Badajoz · Albuera · Usagre · Arroyo dos Molinos · 3e Badajoz · Almarez
Castilië en Noord-Spanje, 1811-1813
1ste Arlaban · Cordogeros · El Bodon · 2de Ciudad Rodrigo · 2de Arlaban · 2de Astorga · Salamanca · García Hernández · Burgos · Tordesillas

De Slag bij Valencia vond tussen 24 juni en 26 juni 1808 plaats tijdens de Spaanse Onafhankelijkheidsoorlog. Het Franse keizerlijk leger onder leiding van Bon Adrien Jeannot de Moncey lanceerde een aanval op de Spaanse stad Valencia.

Rebellie

In de zomer van 1808 rebelleerde vele Spaanse regio's tegen de Franse bezetting. Napoleon was echter van mening dat hij te maken had met verschillende kleinere opstanden. Daarom stuurde hij verschillende cohorten het land in om de rust te herstellen. Maarschalk Moncey werd belast met de taak om de stad Valencia terug te brengen onder het Franse gezag. De tegenstand die Moncey zou tegenkomen, bleek veel groter te zijn dan hij aanvankelijk dacht. De Valenciaanse junta had 7.000 man op de been gebracht om de stad te verdedigen.

De slag

Op 24 juni wist Mancey met veel moeite de stad Valencia te bereiken. Vier mijl buiten Valencia lag een leger van 7.000 Spanjaarden op een defensief punt. Drie dagen lang moest Moncey zich concentreren op dit leger, totdat het leger zich terugtrok naar de stad. Valencia was geen stad die beschikte over moderne fortificaties. De omgeving van de stad was echter vrij vlak en de Spanjaarden slaagden erin om de gebieden om de stad onder water te zetten.

Op 28 juni gaf Moncey aan twee brigades de opdracht om de stad aan te vallen. De beide aanvallen waren echter niet succesvol. Daarop bracht Moncey zijn artillerie in stelling, maar die dolven het onderspit tegen geschut van de stad. Daarop beval de Franse maarschalk een tweede aanval. Dit keer viel hij drie poorten van de stad aan. Ook deze aanval werd door de verdedigers afgeslagen. De troepen van de Fransen waren inmiddels flink uitgedund en Moncey moest de aftocht blazen. Hij had simpelweg te weinig soldaten om de stad in te nemen.

Nasleep

Na de nederlaag marcheerde Moncey met zijn leger terug naar Madrid. Ook bleek voor het eerst in de onafhankelijkheidsoorlog dat de Spanjaarden in hun fortificaties en gefortificeerde steden een geduchte tegenstander vormden voor het Franse keizerlijke leger.

Bronnen

  • Gates, David. The Spanish Ulcer: A History of the Peninsular War. Da Capo Press 2001. ISBN 0-306-81083-2