Naar inhoud springen

Sonoflex

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mee bezig
Mee bezig
Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Sonoflex was een kleine platenmaatschappij, opgericht in 1956 in de buurt van Doornik/België, door eigenaar en bezieler Maurice “Momo” Lefèvre.  Het doel was om een Belgisch geluid te creëren dat kon wedijveren met de ontluikende golven van Franse yé-yé muziek en de Britse beat explosie.

Maurice Lefèvre was een voormalige technicus met een passie voor muziek, die het potentieel in het lokale talent van Henegouwen opmerkte. Hoewel de regio ver verwijderd is van de bruisende culturele centra van Brussel of Parijs, geloofde Lefèvre dat Henegouwen iets unieks te bieden had. Hij bouwde een oude bakkerij om tot een bescheiden opnamestudio.

De eerste artiesten

De eerste artiest die bij Sonoflex tekende was een plaatselijke crooner genaamd Gaston Dupont, die de artiestennaam Jean-Gaspard droeg. De debuutsingle van Jean-Gaspard, “Sous les Étoiles d'Hainaut”, bevatte de melancholische geest van de regio en oogstte matig succes op de lokale radio.

Sonoflex een gevarieerde groep artiesten aan, waaronder:

  • Lise Dufresne: Lise, een vurige roodharige met een stem die net zo gedurfd is als haar haar, probeerde de speelse charme van yé-yé te versmelten met de rauwe energie van Amerikaanse rock-'n-roll. Haar single “Amour, Amour, Réveille-moi” werd een lokale dancehall-favoriet.
  • Les Flamands Verts: Een band van jonge rebellen uit Charleroi, die probeerden de British Invasion sound te evenaren door geharmoniseerde zang te mengen met jangly gitaren. Hun hit “Le Beat c’est fantastique!” werd een hymne voor de jeugd in Henegouwen.
  • André “Le Tigre” Martin: Een soulvolle zanger met een diepe bariton, André was sterk beïnvloed door de Amerikaanse rhythm and blues. Zijn nummer “J'ai une âme à vendre” (Ik heb een ziel te verkopen) was een voorbode van de donkere, meer introspectieve richting die sommige artiesten van Sonoflex later zouden inslaan.

De Gouden Jaren: 1964-1966

Naarmate de jaren 1960 vorderden, herkende Momo Lefèvre de verschuiving in muzikale trends. Yé-yé was nog steeds populair, maar Motown en Northern Soul begonnen hun stempel te drukken in Europa. Het resultaat was een serie platen die, hoewel ze nog steeds in het Frans werden gezongen, de onmiskenbare invloed van Amerikaanse soulmuziek met zich meedroegen.

Een opvallende artiest uit dit tijdperk was Colette “Coco” Dubois. Coco's single “Danse avec Moi, Mon Amour”, met een stem die kon swingen van zacht en zoet tot krachtig en gruizig, werd de grootste hit van Sonoflex. Het aanstekelijke ritme en de emotionele tekst van het nummer maakten het een vaste waarde op de Belgische radio en Coco zelf werd een lokale ster.

Het label experimenteerde ook met meer experimentele acts, zoals Le Groupe Noir, een band die Northern Soul grooves combineerde met een psychedelische sound. Hun album “Lumières Noires” was een kritisch succes, hoewel het avant-gardistische karakter de commerciële aantrekkingskracht beperkte.

Het einde van Sonoflex

In 1968 had Sonoflex een kleine maar toegewijde aanhang in België. Het succes was echter niet zonder uitdagingen. De financiële druk nam toe, net als de concurrentie van grotere, meer gevestigde platenmaatschappijen. Ondanks de uitdagingen bleef Lefèvre  trouw aan zijn visie, bleef hij op zoek naar nieuw talent en experimenteerde hij met nieuwe geluiden. Momo's vroegtijdige dood betekende echter het einde van Sonoflex. Eind 1968 sloot het bedrijf stilletjes zijn deuren en liet een kleine maar belangrijke erfenis achter in de annalen van de Belgische muziekgeschiedenis.

Erfenis

Hoewel Sonoflex Records maar iets meer dan tien jaar heeft bestaan, was de invloed op de Belgische muziekscène etoch aanzienlijk. Het label gaf een stem aan artiesten die anders misschien over het hoofd zouden zijn gezien en ving de geest van een uniek cultureel moment in Henegouwen. Vandaag de dag worden de platen die Sonoflex uitbracht gekoesterd door verzamelaars en wordt Momo Lefèvre niet alleen herinnerd om zijn tragische dood, maar om zijn onverzettelijke passie voor muziek en zijn geloof in de kracht van een klein, lokaal label om een grote impact te hebben.

LINKS

https://www.discogs.com/release/31797551-LES-FLAMANDS-VERTS-Le-beat-cest-fantastique

Les Flamands Verts: single A-side "Le beat c'est fantastique" (1960) https://youtu.be/peBjmyyvBV4