Flexie (taalkunde)

Flexie of inflectie is een morfologisch proces, waarbij de vorm van een woord wordt aangepast aan zijn grammaticale functie in de zin of, in het geval van bijvoeglijke bepalingen, aan het woord waarbij het hoort (→ congruentie).

Men onderscheidt:

• verbuiging of declinatie, bij (voor)naamwoorden
• vervoeging of conjugatie, bij werkwoorden

De mate waarin en de manier waarop flexie voorkomt verschilt per taal. Talen waarin flexie voorkomt worden flecterende talen genoemd.

Zie ook

• agglutinatie (taalkunde)
• synthetische taal
• isolerende taal