Humanistische psychologie: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Loveless (overleg | bijdragen)
Alecs.bot (overleg | bijdragen)
Regel 28: Regel 28:
[[he:פסיכולוגיה הומניסטית]]
[[he:פסיכולוגיה הומניסטית]]
[[id:Humanistik]]
[[id:Humanistik]]
[[it:Psicologia umanistica]]
[[ja:人間性心理学]]
[[ja:人間性心理学]]
[[no:Humanistisk psykologi]]
[[pl:Psychologia humanistyczna]]
[[pl:Psychologia humanistyczna]]
[[ru:Гуманистическая психология]]
[[ru:Гуманистическая психология]]
[[sv:Humanistisk psykologi]]
[[zh:人本主义心理学]]
[[zh:人本主义心理学]]

Versie van 21 jun 2008 18:15

De humanistische psychologie of Third Force Psychology was een reactie op het behaviorisme en de psychoanalyse. De beweging is opgericht door Carl R. Rogers en Abraham H. Maslow.
Abraham Maslow was van origine behaviorist. Toen hij voor de wieg van zijn eerstgeborene stond, kon hij niet geloven dat zijn kind niet méér was dan de dieren waarmee hij in zijn laboratorium experimenteerde. Van dan af zoekt hij naar een nieuwe benadering, en in 1954 doet hij een oproep aan zijn collega-psychologen om zich te verenigen en samen een nieuwe psychologie te ontwikkelen. Maslow verwerpt het streven naar wetmatigheden en gaat daarentegen uit van theorieën gebaseerd op het bewustzijn en de vrije wil van de mens. Mensen zijn in staat eigen keuzen te maken. Hierdoor wordt gefocust op de gehele, unieke mens, in plaats van bepaalde onderdelen daarvan. De psychologie moet mensen helpen zichzelf te ontplooien.

De humanistische psychologie heeft een positieve blik op de menselijke aard. Er wordt uitgegaan van het idee dat mensen een aangeboren drang hebben tot zelfactualisering; de mens kan verder kijken dan zijn dierlijke instincten en kan zich engageren in creatieve activiteiten die zowel zijn welzijn als die van de maatschappij verbeteren .

Geschiedenis

Eerst kende de humanistische psychologie veel succes. Wat gedeeltelijk te maken heeft met haar belofte op een zinvoller leven waarin de mens zich kan verwezelijken. De humanistische therapie is gebaseerd op het positiveren van negatieve denkbeelden van mensen. Hierdoor heeft de humanistische psychologie enorm bijgedragen aan de psychotherapie en de concepten over het zelf en anderen in de Westerse cultuur.

Een nieuwe versie aangaande de mogelijkheden en de bestemming van de mens is bezig baan te breken; dat heeft veel consequenties, niet alleen voor onze opvoedingsideeën, maar ook voor de wetenschap, de politiek, de literatuur, de economie, de religie en zelfs voor onze ideeën over de niet-menselijke wereld." Abraham H. Maslow, 1974.

Onderzoekspsychologen beschouwen deze stroming echter onwetenschappelijk, door het gebrek aan concreetheid van de begrippen. Abraham H. Maslow heeft het bijvoorbeeld over zelfactualisatie en vrijheid, termen die nauwelijks bruikbaar zijn voor wetenschappelijk onderzoek vanwege hun onmeetbare hoedanigheid.

Belangrijke vertegenwoordigers van de Humanistische psychologie