Spanningshoofdpijn: verschil tussen versies
behandeling toegevoegd |
k →Behandeling: kleine uitbreiding |
||
| Regel 30: | Regel 30: | ||
==Behandeling== |
==Behandeling== |
||
Spanningshoofdpijn ontstaat vaak door voortdurend gespannen spieren in de nek en het achterhoofd, veelal de [[monnikskapspier]]. Dan is de pijn te verlichten door [[massage]] van deze spier, vooral op de plaats waar de spier aan de [[schedel]] hecht. Massage stimuleert de doorbloeding en de afvoer van afvalstoffen. Door zelf deze plek meerdere malen per dag gedurende korte tijd te masseren, vooral daar waar de spier pijnlijk aanvoelt, is |
Spanningshoofdpijn ontstaat vaak door voortdurend gespannen spieren in de nek en het achterhoofd, veelal de [[monnikskapspier]]. Dan is de pijn te verlichten door [[massage]] van deze spier, vooral op de plaats waar de spier aan de [[schedel]] hecht. Massage stimuleert de doorbloeding en de afvoer van afvalstoffen zoals [[melkzuur]]. Door zelf deze plek meerdere malen per dag gedurende korte tijd te masseren, vooral daar waar de spier pijnlijk aanvoelt, is soms een aanzienlijke verlichting van de klachten te bereiken. Na de eerste massages kunnen de klachten in eerste instantie verergeren door de veranderingen in de spieren, maar dat gaat voorbij. |
||
==Referenties== |
==Referenties== |
||
Versie van 27 jun 2008 01:20
|
Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht. Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts. |
Spanningshoofdpijn is hoofdpijn die wordt toegeschreven aan overmatige spanning in gelaats- en/of nekspieren. Het is verreweg de meest voorkomende vorm van hoofdpijn, en de diagnose wordt meestal gesteld door uitsluiting van andere oorzaken, dat wil zeggen er zijn per definitie geen andere oorzaken voor te vinden.
De pijn is meestal gering tot matig, diffuus drukkend of klemmend van aard, aan beide zijden van het hoofd. De pijn duurt van enkele minuten tot vele dagen en gaat niet gepaard met andere verschijnselen. De pijn wordt niet erger bij inspanning. [1] Meestal zijn er meerdere factoren, risicofactoren, verantwoordelijk voor spanningshoofdpijn:
- fysieke factoren
- psychische factoren
- hormonale factoren.
De precieze oorzaak van spanningshoofdpijn is vooralsnog onduidelijk. Meestal komt ze spontaan opzetten, en ruim de helft van de mensen heeft dit wel eens. Laboratorium- en ander onderzoek levert vrijwel nooit iets op. Sommige mensen hebben hun hele leven lang zeer geregeld last van spanningshoofdpijn.
Incidentie
Bij patiënten in de huisartsenpraktijk die klagen over hoofdpijn wordt 11% gediagnosticeerd met hoofdpijn (bij 22% wordt 'hoofdpijn zonder bekende oorzaak' als diagnose gesteld). Spanningshoofdpijn komt het meest voor bij personen in de leeftijdsgroep 25-44 jaar. [2]
Andere oorzaken van hoofdpijn
Spanningshoofdpijn is te onderscheiden van de minder voorkomende migraine en de veel zeldzamere clusterhoofdpijn. Mengvormen komen voor. Hoofdpijn door een hersentumor zonder dat daarbij andere verschijnselen optreden is uiterst zeldzaam. Hoofdpijn kan wel ontstaan door ontstekingsprocessen in het hoofd, bijvoorbeeld van de bloedvaten. Dit is vrij gemakkelijk vast te stellen.
Medicijnen
Ibuprofen en paracetamol verlichten de pijn. Hiertegen bestaat bij incidentele hoofdpijn ook geen bezwaar, maar als ze meer dan drie maal per week of zelfs dagelijks worden ingenomen tegen hoofdpijn kan averechtse werking optreden en kan de zgn. medicatie afhankelijke hoofdpijn ontstaan.
Amitriptyline en imipramine kunnen in kleine doses bij mensen die (zeer) frequent hoofdpijn hebben de frequentie verminderen, maar zijn niet specifiek voor spanningshoofdpijn bedoeld. Ze maken meestal deel uit van een regime voor mensen met medicatie-afhankelijke hoofdpijn.
Behandeling
Spanningshoofdpijn ontstaat vaak door voortdurend gespannen spieren in de nek en het achterhoofd, veelal de monnikskapspier. Dan is de pijn te verlichten door massage van deze spier, vooral op de plaats waar de spier aan de schedel hecht. Massage stimuleert de doorbloeding en de afvoer van afvalstoffen zoals melkzuur. Door zelf deze plek meerdere malen per dag gedurende korte tijd te masseren, vooral daar waar de spier pijnlijk aanvoelt, is soms een aanzienlijke verlichting van de klachten te bereiken. Na de eerste massages kunnen de klachten in eerste instantie verergeren door de veranderingen in de spieren, maar dat gaat voorbij.
Referenties
- ↑ T.O.H. de Jongh, H. de Vries, H.G.L.M. Grundmeijer, Diagnostiek van alledaagse klachten. Bohn Stafleu van Loghum (2005).
- ↑ I.M. Okkes, S.K. Oskam, H. Lamberts, Van klacht naar diagnose. Coutinho (1998).