Hélène Nolthenius: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 31 jul 2009 17:05

Foto gewenst

Heeft u een foto gemaakt die u ter beschikking wilt stellen?
Klik hier om deze te uploaden.

'Hélène Francisca Nolthenius, schrijversnaam Helene Nolthenius, aan de universiteit bekend als prof.dr. Helene Wagenaar-Nolthenius Amsterdam, 9 april 1920 - aldaar, 22 april 2000) was een Nederlandse schrijfster, musicologe en cultuurhistorica.

Levensloop

Zij studeerde muziekwetenschap aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Daarmee zette zij een familietraditie voort. Zowel grootvader als vader waren classicus en musicus. Vanuit een sterke sociale bewogenheid sloot zij zich enige tijd aan bij de CPN. In 1945 deed Nolthenius doctoraalexamen. Zij begon haar carrière met het schrijven van muziekrecensies voor het rooms-katholieke dagblad De Maasbode. Zij werd in 1946 hoofd van de muziekafdeling van de Katholieke Radio Omroep (KRO). In 1948 promoveerde zij bij Albert Smijers op een proefschrift over De oudste melodiek van Italië; over de muziek van het Dugento.

Begin jaren vijftig verschenen haar eerste literair-wetenschappelijke boeken waarmee zij beroemd werd. In de jaren zeventig en tachtig publiceerde zij misdaadromans die zij situeerde in het middeleeuwse Italië.

In 1958 werd Nolthenius buitengewoon hoogleraar muziekgeschiedenis van de Oudheid en de Middeleeuwen aan de Rijksuniversiteit Utrecht. In 1966 werd haar leerstoel omgezet in een ordinariaat. In 1974 werd zij benoemd tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen,(KNAW). Sedert de jaren negentig wordt zij beschouwd als een belangrijke voortrekker op het gebied van de nieuwe geschiedschrijving, met name de mentaliteitsgeschiedenis.

Hélène Nolthenius was een erudiete geleerde met een groot gevoel voor humor. In haar colleges kon zij echter ongenaakbaar overkomen en haar tentamens waren gevreesd. Hélène Nolthenius werd in 1941 katholiek, zij was zeer onder de indruk van Fransiscus van Assisi. Na de oorlog keerde zij zich af van het katholicisme en koos zij voor de rede boven het geloof^[1]. Gebeurtenissen in de oorlogstijd veroorzaakten een blijvende invloed op haar leven.

Nolthenius raakte bij een groot publiek bekend door haar vaak herdrukte boeken Renaissance in mei en Duecento. Ook haar studies over het Gregoriaans, Muziek tussen hemel en aarde, en een biografie van Franciscus van Assisi, Een man uit het dal van Spoleto. Haar boek over het gregoriaans Muziek tussen hemel en aarde beleefde in 2009 een derde editie.

↑ Etty Mulder

Etty Mulder: Rede en vervoering; Helene Nolthenius 1920 -2000 [ Vantilt 2009]

Externe links

Biografie in het Biografisch Woordenboek van Nederland

Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)

- Renaissance in mei

[1] Etty Mulder

[1]

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 {{fotogewenst}}
-'''Hélène Francisca Nolthenius''', ook bekend als ''Hélène Wagenaar-Nolthenius'' ([[Amsterdam]], [[9 april]] [[1920]] - aldaar, [[22 april]] [[2000]]) was een [[Nederland]]se schrijfster en [[musicoloog|musicologe]].
+'Hélène Francisca Nolthenius, schrijversnaam Helene Nolthenius, aan de universiteit bekend als prof.dr. Helene Wagenaar-Nolthenius [[Amsterdam]], [[9 april]] [[1920]] - aldaar, [[22 april]] [[2000]]) was een [[Nederland]]se schrijfster, musicologe en cultuurhistorica.
 == Levensloop ==
-Zij studeerde [[muziekwetenschap]] aan de [[Rijksuniversiteit Utrecht]]. Daarmee zette zij een familietraditie voort. Zowel grootvader als vader waren classicus en musicus. Zij sloot zich aan bij het [[communisme]]. In 1945 deed Nolthenius doctoraalexamen. Zij begon met het schrijven van muziekrecensies voor het rooms-katholieke dagblad [[De Maasbode]]. Zij werd in 1946 hoofd van de muziekafdeling van de [[Katholieke Radio Omroep]] (KRO). In 1948 promoveerde zij bij [[Albert Smijers]] op een proefschrift over [[Francesco Landini]].
+Zij studeerde [[muziekwetenschap]] aan de [[Rijksuniversiteit Utrecht]]. Daarmee zette zij een familietraditie voort. Zowel grootvader als vader waren classicus en musicus. Vanuit een sterke sociale bewogenheid sloot zij zich enige tijd aan bij de CPN. In 1945 deed Nolthenius doctoraalexamen. Zij begon haar carrière met het schrijven van muziekrecensies voor het rooms-katholieke dagblad [[De Maasbode]]. Zij werd in 1946 hoofd van de muziekafdeling van de [[Katholieke Radio Omroep]] (KRO). In 1948 promoveerde zij bij [[Albert Smijers]] op een proefschrift over De oudste melodiek van Italië; over de muziek van het Dugento.
-In 1953 maakte zij haar literair debuut met de novellebundel ''Addio, Grimaldi!''. Zij publiceerde verschillende misdaadverhalen die zij situeerde in het middeleeuwse Italië.
+Begin jaren vijftig verschenen haar eerste literair-wetenschappelijke boeken waarmee zij beroemd werd. In de jaren zeventig en tachtig  publiceerde zij misdaadromans die zij situeerde in het middeleeuwse Italië.
-In 1958 werd Nolthenius buitengewoon [[hoogleraar]] [[muziekgeschiedenis]] van de Oudheid en de [[Middeleeuwen]] aan de [[Rijksuniversiteit Utrecht]]. In 1966 werd haar [[leerstoel]] omgezet in een gewone leerstoel. In 1974 werd zij benoemd tot lid van de [[Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]], (KNAW).
+In 1958 werd Nolthenius buitengewoon [[hoogleraar]] [[muziekgeschiedenis]] van de Oudheid en de [[Middeleeuwen]] aan de [[Rijksuniversiteit Utrecht]]. In 1966 werd haar [[leerstoel]] omgezet in een ordinariaat. In 1974 werd zij benoemd tot lid van de [[Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen]],(KNAW). Sedert de jaren negentig wordt zij beschouwd als een belangrijke
+voortrekker op het gebied van de nieuwe geschiedschrijving, met name de mentaliteitsgeschiedenis.
-Hélène Nolthenius wordt beschreven als een streng, ontoegankelijk en ongenaakbaar wetenschapper. Zij was berucht om haar strenge examens<ref>Etty Mulder, Rede en vervoering, een biografie van Hélène Nolthenius, 2009</ref>. Een oorlogs[[trauma]], zij verraadde ongewild een bevriende onderduikster, de [[jood|Jodin]] Hans Hammelburg-de Beer aan de Duitse bezetter, zou de oorzaak zijn geweest. Na een streng<ref>Mulder beschrijft het als "hard".</ref> verhoor werd Hélène Nolthenius vrijgelaten uit het Huis van Bewaring in [[Haarlem]] maar haar vader, [[Hugo Nolthenius]] en [[Hans Hammelburg-de Beer]] belandden in [[Westerbork]]. Beiden overleefden de oorlog<ref>Wenneke Savenije in NRC Handelsblad. 10 juli 2009</ref>. Hélène Nolthenius werd in 1941 katholiek, zij was erg onder de indruk van [[Fransiscus van Assisi]]. Na de oorlog keerde zij zich af van het [[katholicisme]]<ref>Gedoopt in 1941, Etty Mulder</ref> en koos zij voor de rede boven het geloof<ref>Etty Mulder</ref>.
+Hélène Nolthenius was een erudiete geleerde met een groot gevoel voor humor. In haar colleges kon zij echter ongenaakbaar overkomen en haar tentamens waren gevreesd. Hélène Nolthenius werd in 1941 katholiek, zij was zeer onder de indruk van [[Fransiscus van Assisi]]. Na de oorlog keerde zij zich af van het [[katholicisme]] en koos zij voor de rede boven het geloof<ref>Etty Mulder</ref>. Gebeurtenissen in de oorlogstijd veroorzaakten een blijvende invloed op haar leven.
+Nolthenius raakte bij een groot publiek bekend door haar vaak herdrukte boeken ''Renaissance in mei'' en ''Duecento''. Ook haar studies over het [[Gregoriaanse muziek|Gregoriaans]], ''Muziek tussen hemel en aarde'', en een biografie van [[Franciscus van Assisi]], ''Een man uit het dal van Spoleto''. Haar boek over het gregoriaans Muziek tussen hemel en aarde beleefde in 2009 een derde editie.
+{{refs}}Etty Mulder: Rede en vervoering; Helene Nolthenius 1920 -2000 [ Vantilt 2009]
-Hélène Nolthenius omschreef zichzelf als een "escapiste" <ref>Hélène Nolthenius in vraaggesprekken</ref>die zich niet kon binden. Haar werk ging voor haar huwelijk met [[Willy Wagenaar]] en haar zoon en twee dochters<ref>Mulder</ref>.
-Nolthenius raakte bij een groot publiek bekend door haar vaak herdrukte boeken ''Renaissance in mei'' en ''Duecento''. Ook haar studies over het [[Gregoriaanse muziek|Gregoriaans]], ''Muziek tussen hemel en aarde'', en een biografie van [[Franciscus van Assisi]], ''Een man uit het dal van Spoleto'', vonden veel lezers; het boek over het gregoriaans beleefde in 2009 een derde editie.
-{{refs}}
 == Externe links ==