Sjaak Boezeman: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
'''Jacobus Johannes Wilhelmus (Sjaak) Boezeman''' was een [[Nederland]]s [[verzetsstrijder]] tijden de [[Tweede Wereldoorlog]]. |
'''Jacobus Johannes Wilhelmus (Sjaak) Boezeman''' was een [[Nederland]]s [[verzetsstrijder]] tijden de [[Tweede Wereldoorlog]]. |
||
Boezeman werd op 19 december [[1914]] geboren in Utrecht. Zijn vader was eigenaar van ''N.V. Van Raalt's Machinefabriek en Constructiewerkplaatsen'' in [[Maassluis]], waar het gezin aan de [[Noordvliet]] woonde. Sjaak Boezeman werd daar later |
Boezeman werd op 19 december [[1914]] geboren in Utrecht. Zijn vader was eigenaar van ''N.V. Van Raalt's Machinefabriek en Constructiewerkplaatsen'' in [[Maassluis]], waar het gezin aan de [[Noordvliet]] woonde. Sjaak Boezeman werd daar later boekhouder. |
||
==De Geuzen== |
==De Geuzen== |
||
Het was aan het einde van de zomer [[1940]] dat |
Het was aan het einde van de zomer [[1940]] dat Boezeman betrokken raakt bij de activiteiten van het Geuzenverzet van de Schiedammer [[Bernardus IJzerdraat]]. De [[Geuzen]] opgericht in [[Vlaardingen]] waren de eerste verzetsstrijders in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Al direct na het begin van de oorlog kwamen zij in opstand tegen de Duitse bezetter. Het Geuzenverzet leende hun strijdbare naam van de historische Geuzen uit de [[Tachtigjarige Oorlog]]. Boezeman kreeg de leiding over het Maassluise Geuzenvendel. Er werden wapens verzameld die in de fabriek van zijn vader bij het Kerkplein aan de Geerkade in Maassluis werden verborgen. De wapens werden voor een deel als “machineonderdelen“ via [[Van Gend & Loos]] bezorgd. Boezeman’s oudere broer kon vanwege zijn werk bij Rijkswaterstaat redelijk onbelemmerd op zijn motor door Nederland reizen en leverde bij zijn broer de pistolen af. Welke bij de demobilisatie van het Nederlands leger op het terrein van Scheepswerf De Schelde in Vlissingen verborgen waren. |
||
==De arrestatie== |
==De arrestatie== |
||
Maandagmorgen 2 december 1940, Boezeman wordt op de fabriek door de ''[[Sicherheitspolizei]]'' (''Sipo'') gearresteerd. Via het hoofdbureau van politie in Rotterdam aan het Haagsche Veer werd hij naar de ''“Polizei- und Untersuchungsgefängnis Scheveningen”'' gebracht, ook wel bekend als het “[[Oranjehotel]]”. |
Maandagmorgen 2 december 1940, Boezeman wordt op de fabriek door de ''[[Sicherheitspolizei]]'' (''Sipo'') gearresteerd. Via het hoofdbureau van politie in Rotterdam aan het Haagsche Veer werd hij naar de ''“Polizei- und Untersuchungsgefängnis Scheveningen”'' gebracht, ook wel bekend als het “[[Oranjehotel]]”. |
||
Op de avond van woensdag 8 januari [[1941]] werd |
Op de avond van woensdag 8 januari [[1941]] werd Boezeman om 23:05 uur onverwacht uit zijn cel gehaald. Hij werd voor verhoor meegenomen naar het Binnenhof door de ''[[Sicherheitsdienst]] (SD) Polizisten'' Krämer, Makowski en Zinkel. Op het [[Binnenhof]] was ook ''SS Untersturmführer'' Ernst Knorr bij het verhoor aanwezig. Om 03:15 uur werd Boezeman in bewusteloze staat in Scheveningen teruggebracht. Op donderdag 9 januari 1941 om 10:00 uur in de ochtend, overleed Jacobus Johannes Wilhelmus Boezeman in cel 344 van het Oranjehotel te Scheveningen. De eerste Nederlandse verzetstrijder was overleden door de martelingen van de Duitse bezetter omdat hij stug bleef zwijgen. |
||
De ''SD Polizisten'' hadden als doodsoorzaak een hartstilstand voorgewend en brachten snel het stoffelijk overschot, zonder het de familie te vertellen, naar het [[Crematorium Velsen]] om het te laten cremeren en zo de sporen van de mishandeling uit te wissen. De directeur van het crematorium bemerkte dat de doodsoorzaak van Boezeman niet deugde. Daarom heeft hij de urn met as tot na de oorlog bewaard, zodat deze uiteindelijk op 24 mei [[1946]] in het familiegraf van Boezeman op oude de R.-K. begraafplaats in Maassluis kon worden bijgezet. |
De ''SD Polizisten'' hadden als doodsoorzaak een hartstilstand voorgewend en brachten snel het stoffelijk overschot, zonder het de familie te vertellen, naar het [[Crematorium Velsen]] om het te laten cremeren en zo de sporen van de mishandeling uit te wissen. De directeur van het crematorium bemerkte dat de doodsoorzaak van Boezeman niet deugde. Daarom heeft hij de urn met as tot na de oorlog bewaard, zodat deze uiteindelijk op 24 mei [[1946]] in het familiegraf van Boezeman op oude de R.-K. begraafplaats in Maassluis kon worden bijgezet. |
||
| Regel 19: | Regel 19: | ||
Aan Jacobus Johannes Wilhelmus (Sjaak) Boezeman is postuum het [[verzetsherdenkingskruis]] toegekend. |
Aan Jacobus Johannes Wilhelmus (Sjaak) Boezeman is postuum het [[verzetsherdenkingskruis]] toegekend. |
||
==De brieven== |
|||
Jaren later vond Boezeman's oudste zus brieven in de voering van zijn jas, welke na zijn dood bij de familie was afgeleverd. Boezeman had tijdens zijn verblijf in het "Oranjehotel" nog kans gezien om deze brieven aan zijn familie te schrijven en uit de gevangenis te smokkelen. |
|||
==Externe link== |
==Externe link== |
||
Versie van 25 feb 2010 00:59
Jacobus Johannes Wilhelmus (Sjaak) Boezeman was een Nederlands verzetsstrijder tijden de Tweede Wereldoorlog.
Boezeman werd op 19 december 1914 geboren in Utrecht. Zijn vader was eigenaar van N.V. Van Raalt's Machinefabriek en Constructiewerkplaatsen in Maassluis, waar het gezin aan de Noordvliet woonde. Sjaak Boezeman werd daar later boekhouder.
De Geuzen
Het was aan het einde van de zomer 1940 dat Boezeman betrokken raakt bij de activiteiten van het Geuzenverzet van de Schiedammer Bernardus IJzerdraat. De Geuzen opgericht in Vlaardingen waren de eerste verzetsstrijders in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Al direct na het begin van de oorlog kwamen zij in opstand tegen de Duitse bezetter. Het Geuzenverzet leende hun strijdbare naam van de historische Geuzen uit de Tachtigjarige Oorlog. Boezeman kreeg de leiding over het Maassluise Geuzenvendel. Er werden wapens verzameld die in de fabriek van zijn vader bij het Kerkplein aan de Geerkade in Maassluis werden verborgen. De wapens werden voor een deel als “machineonderdelen“ via Van Gend & Loos bezorgd. Boezeman’s oudere broer kon vanwege zijn werk bij Rijkswaterstaat redelijk onbelemmerd op zijn motor door Nederland reizen en leverde bij zijn broer de pistolen af. Welke bij de demobilisatie van het Nederlands leger op het terrein van Scheepswerf De Schelde in Vlissingen verborgen waren.
De arrestatie
Maandagmorgen 2 december 1940, Boezeman wordt op de fabriek door de Sicherheitspolizei (Sipo) gearresteerd. Via het hoofdbureau van politie in Rotterdam aan het Haagsche Veer werd hij naar de “Polizei- und Untersuchungsgefängnis Scheveningen” gebracht, ook wel bekend als het “Oranjehotel”.
Op de avond van woensdag 8 januari 1941 werd Boezeman om 23:05 uur onverwacht uit zijn cel gehaald. Hij werd voor verhoor meegenomen naar het Binnenhof door de Sicherheitsdienst (SD) Polizisten Krämer, Makowski en Zinkel. Op het Binnenhof was ook SS Untersturmführer Ernst Knorr bij het verhoor aanwezig. Om 03:15 uur werd Boezeman in bewusteloze staat in Scheveningen teruggebracht. Op donderdag 9 januari 1941 om 10:00 uur in de ochtend, overleed Jacobus Johannes Wilhelmus Boezeman in cel 344 van het Oranjehotel te Scheveningen. De eerste Nederlandse verzetstrijder was overleden door de martelingen van de Duitse bezetter omdat hij stug bleef zwijgen.
De SD Polizisten hadden als doodsoorzaak een hartstilstand voorgewend en brachten snel het stoffelijk overschot, zonder het de familie te vertellen, naar het Crematorium Velsen om het te laten cremeren en zo de sporen van de mishandeling uit te wissen. De directeur van het crematorium bemerkte dat de doodsoorzaak van Boezeman niet deugde. Daarom heeft hij de urn met as tot na de oorlog bewaard, zodat deze uiteindelijk op 24 mei 1946 in het familiegraf van Boezeman op oude de R.-K. begraafplaats in Maassluis kon worden bijgezet.
Na de oorlog
Misschien is het toch vermeldenswaardig dat de SD Polizisten Kramer en Makowski na de oorlog zijn gearresteerd door de geallieerden en zijn berecht door een Nederlandse rechtbank. Hans Erwin Kramer werd bestraft met anderhalf jaar celstraf en Ernst Makowski kreeg een celstraf van acht jaar. Anders liep het voor hun leidinggevende Untersturmführer Ernst Knorr welke nooit voor zijn misdaden heeft kunnen terechtstaan. Wel werd hij in 1945 gearresteerd en op zijn beurt in het Oranjehotel opgesloten. Daar stierf hij op 7 juli 1945 na een val van de bovenste cellengalerij. Het kan zelfmoord geweest zijn maar in die periode na de oorlog werd er ook regelmatig wraak genomen op oorlogsmisdadigers.
Aan Jacobus Johannes Wilhelmus (Sjaak) Boezeman is postuum het verzetsherdenkingskruis toegekend.
De brieven
Jaren later vond Boezeman's oudste zus brieven in de voering van zijn jas, welke na zijn dood bij de familie was afgeleverd. Boezeman had tijdens zijn verblijf in het "Oranjehotel" nog kans gezien om deze brieven aan zijn familie te schrijven en uit de gevangenis te smokkelen.