Accept: verschil tussen versies
k robot Anders: ro:Accept (formație) |
k robot Erbij: ka:Accept |
||
Regel 86: | Regel 86: | ||
[[it:Accept]] |
[[it:Accept]] |
||
[[ja:アクセプト (バンド)]] |
[[ja:アクセプト (バンド)]] |
||
[[ka:Accept]] |
|||
[[lv:Accept]] |
[[lv:Accept]] |
||
[[no:Accept]] |
[[no:Accept]] |
Versie van 20 jul 2010 18:10
Accept | ||||
---|---|---|---|---|
Accept op Wacken Open Air in 2005
| ||||
Achtergrondinformatie | ||||
Jaren actief | 1971 - heden (intermitterend) | |||
Oorsprong | Solingen, Noord-Rijnland-Westfalen Duitsland | |||
Genre(s) | Powermetal Speedmetal | |||
Leden | ||||
Zanger | Mark Tornillo | |||
Gitarist | Wolf Hoffman Herman Frank | |||
Bassist | Peter Baltes | |||
Drummer | Stefan Schwarzmann | |||
Oud-leden | ||||
Zanger | Rob Armitage (1986-1988) Udo Dirkschneider (1971-1986, 1992-2002, 2005) David Reece (1988-1989) | |||
Gitarist | Jorgh Fisher (1978-1981, 1982-1988, 1992-1993) Jan Koemmet (1981-1982) Jim Stacey (1988-1989) Gerhard Wahl (1976-1978) | |||
Drummer | Michael Cartelone (1996) Frank Friedrich (1976-1979) Stefan Kaufmann (1979-1989, 1992-1994) | |||
[www.acceptworldwide.com Officiële website] | ||||
(en) Allmusic-profiel | ||||
(en) Last.fm-profiel | ||||
(en) Discogs-profiel | ||||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Accept is een Duitse powermetal- & speedmetalband afkomstig uit Solingen, Noord-Rijnland-Westfalen. De band werd geformeerd in 1971 door Udo Dirkschneider. Velen beschouwen de band als een van de invloedrijkste in zijn genre en als de uitvinders van speedmetal.
In 1976 had de band een min of meer vaste bezetting. Vooral de nummers Fast as a Shark, Metal Heart, Son of a bitch, Princess of the Dawn, Restless and Wild en Balls to the Wall zijn populair onder de fans.
Bandgeschiedenis
De beginperiode
De groep werd begin jaren zeventig opgericht. Pas in 1976 had de band een min of meer vaste line-up, bestaande uit: Wolf Hoffmann (gitaar), Gerhard Wahl (gitaar), Peter Baltes (bas), Frank Friedrich (drums) en Udo Dirkschneider (zang). Op het Rock Am Rhein festival in 1976 zette de groep een mooie prestatie neer, die ze nationale bekendheid bezorgde. In 1978 werd Gerhard Wahl vervangen door gitarist Jorgh Fisher. In 1979 volgde het debuutalbum: Accept. Dit album werd echter geen groot succes. Later dat jaar verliet Frank Friedrich Accept om vervangen te worden door drummer Stefan Kaufmann. In 1980 volgde I'm a rebel, dit album was hun doorbraak in Duitsland.
De hoogtijdagen
Het derde album Breaker(1981) deed het nog beter en betekende de Europese doorbraak. Later volgden hoogtepunten als Restless and Wild (1982) (waarvan het nummer Fast as a Shark gezien kan worden als het eerste speedmetalnummer), Balls to the Wall (1983) (waarmee ze zelfs in Amerika succes hadden) en Metal Heart (1985). Leuker is echter de bandgeschiedenis, die, zoals het een rockgroep betaamt, aan elkaar hangt van ruzie, drank en drugs. Middelpunt van Accept is zanger Udo Dirkschneider, een Duitser die eruit ziet als een militaristische dwerg maar gezegend is met een door merg en been gaande stem en zich moeiteloos tussen de gitaarduels van Wolf Hoffman en Jorg Fischer staande weet te houden. De eerste haarscheurtjes werden in 1981 zichtbaar toen gitarist Fischer, vlak voor de opnames van Restless And Wild, uit de groep besluit te stappen. Een geschikte opvolger diende zich niet aan, en daarom besloot Hoffman dan maar zelf alle gitaarpartijen voor zijn rekening te nemen. Tijdens de tour die volgde werd Accept ondersteund door gitarist Jan Koemmet. Op het album Balls to the Wall nam Herman Frank, naast Hofmann, de gitaar voor zijn rekening. Hierna verlaat hij de groep weer. Als het album Balls to the Wall opeens blijkt aan te slaan, kiest Fischer eieren voor zijn geld en keert terug. In deze line-up worden de succesvolle albums Metal Heart en Russian Roulette opgenomen.
De achteruitgang
Hierna besluit zanger Dirkschneider de groep te verlaten om aan een redelijk succesvolle solocarrière te beginnen. Accept gaat achtereenvolgens in zee met de Engelsman Rob Armitage en de Amerikaan David Reece. Fischer heeft er dan al geen zin meer in en stapt voor de tweede keer uit het Accept-bootje. Zijn vervanger is de Engelsman Jim Stacey en in de nieuwe bezetting verschijnt in 1989 dan eindelijk Eat the Heat. Zanger Reece blijkt echter wel een glaasje te lusten, en staat regelmatig stomdronken op het podium. Tijdens een tournee door de Verenigde Staten is hij zelfs zo ver heen dat hij bassist Peter Baltes een paar meppen verkoopt, die vervolgens van het podium afdondert. Reece wordt daarop uit de band gezet. Drummer Stefan Kaufmann loopt tijdens de tour van eat the heat een rugblessure op en moet noodgedwongen stoppen. Hij wordt voor de rest van de tour vervangen door Ken Mary , en als Hoffmann een nieuwe roeping gevonden lijkt te hebben als fotograaf, sterft Accept na het afscheidsalbum Staying a Life (1989) een stille dood.
Comeback
Intussen proberen zowel Dirkschneider als Fischer met redelijk succes een solocarrière van de grond te krijgen. Na drie hartaanvallen besluit Dirkschneider zich terug te trekken uit de muziekindustrie. En dan is het 1992. Tot grote vreugde van de vele fans komt Accept onverwacht weer bij elkaar in de klassieke line-up. Volgens Udo kon hij de talloze smeekbeden van fans niet langer weerstaan. Waarschijnlijker is dat aan de reünie financiële motieven ten grondslag liggen. Niet veel later verlaat Fisher alweer de band, deze keer definitief. Er verschijnen drie nieuwe albums, waarop de beproefde metalformule tot op de laatste druppel wordt uitgemolken. Voor het album Predator wordt Kaufmanns drumpartij ingespeeld door de Brit Michael Cartelone, die hem tijdelijk vervangt. De band blijft tot 2002 actief, waarna Accept gedeeltelijk overgaat in de band U.D.O., rond zanger Udo Dirkschneider. Accept treedt nog wel (sporadisch) op. In 2004 verscheen er een best of-album. Tijdens een eenmalige reünie-tour in 2005, waarbij ze enkel nummers speelden van de eerste 6 albums, werd de band opnieuw bijgestaan door gitarist Herman Frank.
Nieuw album
Half 2009 kondigde Accept aan dat er een nieuwe tour én studioalbum gaan aankomen. De band zal bestaan uit: Gitaristen Wolf Hoffmann en Herman Frank, bassist Peter Baltes en drummer Stefan Schwarzmann. Udo zal niet bij de reünie aanwezig zijn vanwege verplichtingem met zijn eigen band U.D.O.. Zijn vervanger is voormalig TT Quickzanger Mark Tornillo. Dit nieuws stuite echter op heel wat kritiek bij de fans, zij vinden namelijk dat Udo de enige échte Acceptzanger is.
Discografie
- 1979 - Accept
- 1980 - I'm a Rebel
- 1981 - Breaker
- 1983 - Restless and Wild
- 1984 - Balls to the Wall
- 1985 - Metal Heart
- 1985 - Kaizoku Ban (Live)
- 1986 - Russian Roulette
- 1989 - Eat the Heat
- 1990 - Staying a Life (Live)
- 1993 - Objection Overruled
- 1994 - Death Row
- 1995 - Steel Glove
- 1996 - Predator
- 1997 - All Areas (Live)
- 2002 - Rich & Famous (EP)
- 2004 - Best Of