Blauwbilgorgel: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Gesproken Wikipedia klein|NL-Blauwbilgorgel-article.ogg|11353495}} |
{{Gesproken Wikipedia klein|NL-Blauwbilgorgel-article.ogg|11353495}} |
||
De '''Blauwbilgorgel''' is een Nederlands gedicht uit 1943, bedacht door [[C. Buddingh']]. |
|||
De '''blauwbilgorgel''' ([[1943]] – ) is een fictief wezen. |
|||
==Het gedicht== |
|||
| ⚫ | |||
Het gedicht gaat over de ''"blauwbilgorgel".'' Wat dit wezen precies is en hoe het eruit ziet wordt in het gedicht uitvoerig beschreven, maar doordat ook alle andere zelfstandige naamwoorden in het gedicht onbestaande woorden zijn blijft de Blauwbilgorgel één groot mysterie. |
|||
| ⚫ | |||
==De Blauwbilgorgel== |
|||
De vader van de blauwbilgorgel was een ''porgel'', en de moeder was een ''porulan'' - een combinatie die vreemde kinderen oplevert. De blauwbilgorgel is familie van onder meer het ''kokootje'', de ''jenk'', de ''goudopsneevink'', de ''pommeldoris'', en de ''schommerhannep''. |
De vader van de blauwbilgorgel was een ''porgel'', en de moeder was een ''porulan'' - een combinatie die vreemde kinderen oplevert. De blauwbilgorgel is familie van onder meer het ''kokootje'', de ''jenk'', de ''goudopsneevink'', de ''pommeldoris'', en de ''schommerhannep''. |
||
De blauwbilgorgel leeft overdag van korgel, en 's nachts van riep en rimmelrijst. Hij verdeelt zijn tijd tussen wokken, worgelen, en languit in de zon liggen. Bij de laatste activiteit wordt met de knezidon geknoesterd.<br /> |
De blauwbilgorgel leeft overdag van korgel, en 's nachts van riep en rimmelrijst. Hij verdeelt zijn tijd tussen wokken, worgelen, en languit in de zon liggen. Bij de laatste activiteit wordt met de knezidon geknoesterd.<br /> |
||
De verwachte doodsoorzaak is de schorgel. Tijdens het stervensproces zal de blauwbilgorgel als een kriks ineen schrompelen, tot slechts een blauwe kiezelsteen resteert - een in het dierenrijk tamelijk ongebruikelijke gang van zaken. |
De verwachte doodsoorzaak is de schorgel. Tijdens het stervensproces zal de blauwbilgorgel als een kriks ineen schrompelen, tot slechts een blauwe [[kiezelsteen]] resteert - een in het dierenrijk tamelijk ongebruikelijke gang van zaken. |
||
Bekende kreten van de blauwbilgorgel zijn onder andere: " |
Bekende kreten van de blauwbilgorgel zijn onder andere: "Raban, raban, raban!" en "Rabijst, rabijst, rabijst!". |
||
==In populaire cultuur== |
|||
De tekst van de blauwbilgorgel werd op muziek gezet door onder andere [[Wim ter Burg]]. |
De tekst van de blauwbilgorgel werd op muziek gezet door onder andere [[Wim ter Burg]]. |
||
| Regel 19: | Regel 27: | ||
*C.Buddingh' ''Alle Gorgelrijmen'' |
*C.Buddingh' ''Alle Gorgelrijmen'' |
||
*W. Huijser ''Raban! Raban! Raban!'' |
*W. Huijser ''Raban! Raban! Raban!'' |
||
[[Categorie:Fictieve soort]] |
[[Categorie:Fictieve soort]] |
||
[[Categorie:Personage uit boek]] |
|||
[[Categorie:Nederlands gedicht]] |
[[Categorie:Nederlands gedicht]] |
||
Versie van 25 nov 2010 15:25
De Blauwbilgorgel is een Nederlands gedicht uit 1943, bedacht door C. Buddingh'.
Het gedicht
Het gedicht gaat over de "blauwbilgorgel". Wat dit wezen precies is en hoe het eruit ziet wordt in het gedicht uitvoerig beschreven, maar doordat ook alle andere zelfstandige naamwoorden in het gedicht onbestaande woorden zijn blijft de Blauwbilgorgel één groot mysterie.
Buddingh bedacht het gedicht toen hij in het sanatorium Zonnegloren werd verpleegd wegens tuberculose en er een Engels kinderverhaal met de titel bluebillgurgle te lezen kreeg.
De Blauwbilgorgel
De vader van de blauwbilgorgel was een porgel, en de moeder was een porulan - een combinatie die vreemde kinderen oplevert. De blauwbilgorgel is familie van onder meer het kokootje, de jenk, de goudopsneevink, de pommeldoris, en de schommerhannep.
De blauwbilgorgel leeft overdag van korgel, en 's nachts van riep en rimmelrijst. Hij verdeelt zijn tijd tussen wokken, worgelen, en languit in de zon liggen. Bij de laatste activiteit wordt met de knezidon geknoesterd.
De verwachte doodsoorzaak is de schorgel. Tijdens het stervensproces zal de blauwbilgorgel als een kriks ineen schrompelen, tot slechts een blauwe kiezelsteen resteert - een in het dierenrijk tamelijk ongebruikelijke gang van zaken.
Bekende kreten van de blauwbilgorgel zijn onder andere: "Raban, raban, raban!" en "Rabijst, rabijst, rabijst!".
In populaire cultuur
De tekst van de blauwbilgorgel werd op muziek gezet door onder andere Wim ter Burg.
In november 2007 verscheen - van de hand van Wim Huijser en Peter de Roos - het boek Raban! Raban! Raban!, Buddingh's Blauwbilgorgel met pensioen. Dit ter ere van het (bijna) 65-jarig bestaan van het gedicht.
Literatuur
- C.Buddingh' Alle Gorgelrijmen
- W. Huijser Raban! Raban! Raban!