Jean-François Cail: verschil tussen versies
k Robotgeholpen doorverwijzing: Locomotief - Koppeling(en) gewijzigd naar locomotief (spoorwegmaterieel) |
Société J. F. Cail & Cie; Gare du Nord; herenhuis; Père-Lachaise |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[ |
[[Bestand:Jean_Francois_Cail.jpg|thumb|right|Jean-François Cail]] |
||
'''Jean-François Cail''' ([[Chef-Boutonne]], [[8 februari]] [[1804]] – [[La Faye]], [[22 mei]] [[1871]]) was een [[Frankrijk|Franse]] [[ingenieur]] en industrieel. |
|||
'''Jean-François Cail''' ([[Chef-Boutonne]], 1804 - 1871) was een [[Frankrijk|Franse]] [[ingenieur]]. Hij richtte een bedrijf op dat [[locomotief (spoorwegmaterieel)|locomotieven]] bouwde, maar ook metaalconstructies zoals een viaduct en werk voor de suikerindustrie. Hij liet in [[Parijs]] kleine maar degelijke huizen bouwen, om de arbeiders van de [[spoorweg]] dicht bij het noordstation te huisvesten. Een straat in Parijs is naar hem genoemd. Hij is een van de [[72 namen op de Eiffeltoren|72 Fransen]] wier namen in reliëf op de [[Eiffeltoren]] zijn aangebracht. |
|||
Samen met [[Charles Derosne]] was hij actief in de bouw van [[suikerrietplantage#Warmtewisselaar|suikerfabriek]]en en [[locomotief (spoorwegmaterieel)|locomotieven]]. Na de dood van Derosne in 1848 richtte Cail in 1850 de ''Société J. F. Cail & Cie'' op, een bedrijf dat locomotieven bouwde, maar ook metaalconstructies zoals bruggen en viaducten. In 1865 telde het bedrijf circa tienduizend werknemers, en had het vestigingen in Parijs, [[Denain]], [[Douai]], [[Valenciennes]], [[Brussel (stad)|Brussel]], [[Amsterdam]], [[Moskou]], [[Smila]] en [[Sint-Petersburg]], en agentschappen op [[Cuba (land)|Cuba]], [[Guadeloupe]], [[Martinique]], [[Réunion]], [[Mauritius (land)|Mauritius]], en [[Java]].<ref>[https://dossiers.inventaire.poitou-charentes.fr/le-patrimoine-industriel/9espacepedagogique/documents/lycee/dossier-2.pdf Les activités industrielles de Jean-François Cail], ''les dossiers documentaires de l'espace pédagogique du patrimoine industriel de Poitou-Charentes''</ref> Voor de [[Exposition Universelle (1867)|Wereldtentoonstelling]] van 1867 leverde het bedrijf veel ijzeren spanten. |
|||
Cail liet aan een straat in het [[10e arrondissement (Parijs)|10e arrondissement]] in [[Parijs]] kleine maar degelijke huizen bouwen om spoorwegarbeiders dicht bij het [[Gare du Nord (Parijs)|Gare du Nord]] te huisvesten. Deze straat werd in 1886 naar hem genoemd.<ref>[http://www.parisrues.com/rues10/paris-10-rue-cail.html rue Cail (10ème arrondissement)], ''parisrues.com''</ref> Voor zichzelf liet hij in 1865 een [[herenhuis (gebouw)|herenhuis]] bouwen langs de [[boulevard Malesherbes]]. |
|||
Hij overleed op 67-jarige leeftijd en werd begraven op [[Cimetière du Père-Lachaise|Père-Lachaise]], waar een pad naar hem is genoemd.<ref>[http://www.francegenweb.org/wiki/index.php?title=Avenue_Cail Avenue Cail], ''francegenweb.org''</ref> Hij is een van de [[72 namen op de Eiffeltoren|72 Fransen]] wier namen in reliëf op de [[Eiffeltoren]] zijn aangebracht. |
|||
== Trivia == |
|||
[[Bestand:ParisMairie8ème2.JPG|miniatuur|Marie van het 8e arrondissement]] |
|||
* Zijn herenhuis is sinds 1926 in gebruik als gemeentehuis (''marie'') van het [[8e arrondissement (Parijs)|8e arrondissement]] van Parijs. |
|||
* [[Jules Verne]] noemt Cail verschillende malen, onder andere als constructeur van de tanks van de ''Nautilus''.<ref>[http://lafabriquedeparis.blogspot.com/2013/07/le-pere-lachaise-repaire-dindustriels.html Le Père-Lachaise, repaire d’industriels], '' Des usines à Paris'', 27 juli 2013</ref> |
|||
{{Appendix}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Cail, Jean-Francois}} |
{{DEFAULTSORT:Cail, Jean-Francois}} |
||
Versie van 6 jun 2021 11:00
Jean-François Cail (Chef-Boutonne, 8 februari 1804 – La Faye, 22 mei 1871) was een Franse ingenieur en industrieel.
Samen met Charles Derosne was hij actief in de bouw van suikerfabrieken en locomotieven. Na de dood van Derosne in 1848 richtte Cail in 1850 de Société J. F. Cail & Cie op, een bedrijf dat locomotieven bouwde, maar ook metaalconstructies zoals bruggen en viaducten. In 1865 telde het bedrijf circa tienduizend werknemers, en had het vestigingen in Parijs, Denain, Douai, Valenciennes, Brussel, Amsterdam, Moskou, Smila en Sint-Petersburg, en agentschappen op Cuba, Guadeloupe, Martinique, Réunion, Mauritius, en Java.[1] Voor de Wereldtentoonstelling van 1867 leverde het bedrijf veel ijzeren spanten.
Cail liet aan een straat in het 10e arrondissement in Parijs kleine maar degelijke huizen bouwen om spoorwegarbeiders dicht bij het Gare du Nord te huisvesten. Deze straat werd in 1886 naar hem genoemd.[2] Voor zichzelf liet hij in 1865 een herenhuis bouwen langs de boulevard Malesherbes.
Hij overleed op 67-jarige leeftijd en werd begraven op Père-Lachaise, waar een pad naar hem is genoemd.[3] Hij is een van de 72 Fransen wier namen in reliëf op de Eiffeltoren zijn aangebracht.
Trivia
- Zijn herenhuis is sinds 1926 in gebruik als gemeentehuis (marie) van het 8e arrondissement van Parijs.
- Jules Verne noemt Cail verschillende malen, onder andere als constructeur van de tanks van de Nautilus.[4]
Bronnen, noten en/of referenties
|