Willem II van Hessen-Kassel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 29 jan 2005 12:06


Willem II van Hessen-Kassel 1777-1847
Voorganger: Willem I	Keurvorst van Hessen-Kassel 1821-1847	Opvolger: Frederik Willem
Vader	Willem I van Hessen-Kassel
Moeder	Wilhelmina Carolina van Denemarken

Willem II (Hanau 28 juli 1777 - Frankfurt 20 november 1847) was van 1821 tot 1847 keurvorst van Hessen-Kassel. Hij was de zoon van keurvorst Willem I en Wilhelmina Carolina van Denemarken, dochter van Frederik V.

Hij studeerde te Marburg en Leipzig en huwde op 13 februari 1797 Augusta van Pruisen, dochter van Frederik Willem II. Toen Hessen-Kassel na de Slag bij Jena in 1806 door Frankrijk werd veroverd, volgde hij zijn vader naar Holstein en Praag en ging vervolgens in 1809 naar Berlijn. Hij streed in 1813 in het Pruisische leger in de Volkerenslag bij Leipzig en werd in 1814 opperbevelhebber van het Kasselse leger.

Na de dood van zijn vader in 1821 verkreeg hij de keurvorstelijke waardigheid. Evenals Willem I regeerde hij op reactionaire wijze en weigerde hij een nieuwe grondwet toe te staan. Hierdoor, en door het feit dat zijn populaire echtgenote zich met een groot deel van de adel van het hof terugtrok toen hij zijn maîtresse Emilie Ortlöpp tot gravin van Reichenbach verhief, kwam het na de Franse Julirevolutie in 1830 tot een opstand. Hij zag zich gedwongen de stenden bijeen te roepen en aanvaardde op 5 januari 1831 een liberale constitutie. Na de terugkeer van zijn maîtresse - inmiddels ook gravin van Lessonitz - ontstond opnieuw onrust. Willem trok zich hierop terug naar Hanau en benoemde op 30 september 1831 zijn zoon keurprins Frederik Willem tot regent.

Hij bemoeide zich verder niet meer met de regering en leefde afwisselend in Hanau, Philippsruhe, Baden en Frankfurt am Main. Na de dood van zijn echtgenote sloot hij een morganatisch huwelijk met gravin Lessonitz, na haar dood in 1843 met Caroline von Berlepsch, barones van Bergen. Hij stierf op 20 november 1847 en werd opgevolgd door Frederik Willem. Zijn dochter Marie was gehuwd met Bernhard II van Saksen-Meiningen.

@@ Regel 16: / Regel 16: @@
 Hij studeerde te [[Marburg]] en [[Leipzig]] en huwde op [[13 februari]] [[1797]] [[Augusta van Pruisen]], dochter van [[Frederik Willem II van Pruisen|Frederik Willem II]]. Toen Hessen-Kassel na de [[Slag bij Jena]] in [[1806]] door [[Frankrijk]] werd veroverd, volgde hij zijn vader naar [[Holstein]] en [[Praag]] en ging vervolgens in [[1809]] naar [[Berlijn]]. Hij streed in [[1813]] in het [[Pruisen|Pruisische]] leger in de [[Volkerenslag bij Leipzig]] en werd in [[1814]] opperbevelhebber van het Kasselse leger.
-Na de dood van zijn vader in [[1821]] verkreeg hij de keurvorstelijke waardigheid. Evenals Willem I reageerde hij op reactionaire wijze en weigerde hij een nieuwe grondwet toe te staan. Hierdoor, en door het feit dat zijn populaire echtgenote zich met een groot deel van de adel van het hof terugtrok toen hij zijn maîtresse [[Emilie Ortlöpp]] tot gravin van Reichenbach verhief, kwam het na de Franse [[Julirevolutie]] in [[1830]] tot een opstand. Hij zag zich gedwongen de [[stand|stenden]] bijeen te roepen en aanvaardde op [[5 januari]] [[1831]] een liberale constitutie. Na de terugkeer van zijn maîtresse - inmiddels ook gravin van Lessonitz - ontstond opnieuw onrust. Willem trok zich hierop terug naar [[Hanau]] en benoemde op [[30 september]] [[1831]] zijn zoon keurprins [[Frederik Willem van Hessen-Kassel|Frederik Willem]] tot regent.
+Na de dood van zijn vader in [[1821]] verkreeg hij de keurvorstelijke waardigheid. Evenals Willem I regeerde hij op reactionaire wijze en weigerde hij een nieuwe grondwet toe te staan. Hierdoor, en door het feit dat zijn populaire echtgenote zich met een groot deel van de adel van het hof terugtrok toen hij zijn maîtresse [[Emilie Ortlöpp]] tot gravin van Reichenbach verhief, kwam het na de Franse [[Julirevolutie]] in [[1830]] tot een opstand. Hij zag zich gedwongen de [[stand|stenden]] bijeen te roepen en aanvaardde op [[5 januari]] [[1831]] een liberale constitutie. Na de terugkeer van zijn maîtresse - inmiddels ook gravin van Lessonitz - ontstond opnieuw onrust. Willem trok zich hierop terug naar [[Hanau]] en benoemde op [[30 september]] [[1831]] zijn zoon keurprins [[Frederik Willem van Hessen-Kassel|Frederik Willem]] tot regent.
 Hij bemoeide zich verder niet meer met de regering en leefde afwisselend in Hanau, [[Philippsruhe]], [[Baden (land)|Baden]] en [[Frankfurt am Main]]. Na de dood van zijn echtgenote sloot hij een [[morganatisch huwelijk]] met gravin Lessonitz, na haar dood in [[1843]] met [[Caroline von Berlepsch]], barones van Bergen. Hij stierf op [[20 november]] [[1847]] en werd opgevolgd door Frederik Willem. Zijn dochter [[Marie van Hessen-Kassel|Marie]] was gehuwd met [[Bernhard II van Saksen-Meiningen]].