Revalidatiegeneeskunde: verschil tussen versies

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Woudegeest (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Woudegeest (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Revalidatiegeneeskunde''' is het medisch specialisme ([[revalidatiearts]]) dat zich bezighoudt met het verbeteren van het functioneren van mensen met een tijdelijke of chronische aandoening van het [[bewegingsapparaat]] al dan niet in combinatie met [[hersenletsel]].
'''Revalidatiegeneeskunde''' is het medisch specialisme ('''[[revalidatiearts]]''') dat zich bezighoudt met het verbeteren van het functioneren van mensen met een tijdelijke of chronische aandoening van het [[bewegingsapparaat]] al dan niet in combinatie met [[hersenletsel]].
Het doel is om mensen weer een plaats in de maatschappij te laten innemen.
Het doel is om mensen weer een plaats in de maatschappij te laten innemen.
Als aandoeningen gelden vooral [[neurologie|neurologische]] aandoeningen ([[CVA]], [[niet-aangeboren hersenletsel]], [[dwarslaesie]]s, [[Amyotrofe laterale sclerose|ALS]], [[multiple sclerose|MS]], perifere zenuwletsels) en niet-neurologische aandoeningen ([[amputatie]]s, [[traumatologie]], [[orthopedie]], chronische pijn van het [[bewegingsapparaat]]).
Als aandoeningen gelden vooral [[neurologie|neurologische]] aandoeningen ([[CVA]], [[niet-aangeboren hersenletsel]], [[dwarslaesie]]s, [[Amyotrofe laterale sclerose|ALS]], [[multiple sclerose|MS]], perifere zenuwletsels) en niet-neurologische aandoeningen ([[amputatie]]s, [[traumatologie]], [[orthopedie]], chronische pijn van het [[bewegingsapparaat]]).

Versie van 15 sep 2007 02:31

Revalidatiegeneeskunde is het medisch specialisme (revalidatiearts) dat zich bezighoudt met het verbeteren van het functioneren van mensen met een tijdelijke of chronische aandoening van het bewegingsapparaat al dan niet in combinatie met hersenletsel. Het doel is om mensen weer een plaats in de maatschappij te laten innemen. Als aandoeningen gelden vooral neurologische aandoeningen (CVA, niet-aangeboren hersenletsel, dwarslaesies, ALS, MS, perifere zenuwletsels) en niet-neurologische aandoeningen (amputaties, traumatologie, orthopedie, chronische pijn van het bewegingsapparaat). Bij kinderen met ontwikkelingsstoornissen gaat het vooral om het begeleiden van de lichamelijke en mentale ontwikkeling door het kiezen van het juiste schooltype naast het behandelen van de beperkingen die door de verschillende aandoeningen ontstaan.

De behandeling richt zich met name op het omgaan met de aandoening en de beperkingen die deze oplevert.