Karaoke
Karaoke is een vorm van vermaak, waarbij muziek wordt afgespeeld van een lied, en de zanger in een microfoon de tekst live zingt. De stem van de oorspronkelijke zanger bij de muziek is gewist of minder luid gemaakt. Gewoonlijk wordt de tekst ook geprojecteerd, zodat de zanger een steuntje heeft, inclusief maataanduiding.
Bij een stereo-opname staat de stem van de zanger meestal in het midden. Door de twee kanalen van elkaar af te trekken, wordt de zang vrijwel onhoorbaar, terwijl de muzikale begeleiding blijft. Dit kan eenvoudig gedaan worden door een luidspreker op de rode luidsprekeruitgangen van een versterker aan te sluiten.
Karaoke is een populair vermaak in Oost-Azië sinds circa 1980 en heeft zich verspreid over de gehele wereld.
Etymologie
Het Japanse woord komt van de woorden kara (空), "leeg" (zoals in karate: 'lege hand') en oke, een afkorting voor ōkesutora ('orkest'). Gezamenlijk betekenen deze woorddelen "leeg orkest", of ook "virtueel orkest". Oorspronkelijk werd het woord gebruikt voor professionele optredens waar de artiest een bandopname van het orkest gebruikt. Heden ten dage wordt het woord geschreven in katakana: カラオケ
De Japanse uitspraak is /kaɽaoke/? (geschreven met het IPA.)
Geschiedenis
Muzikaal vermaak tijdens het eten of uitgaan is vanouds een gebruik in Japan. In de Taisho periode was het gebruikelijk dat klanten zongen in een Utagoe Kissa ('Liedjes koffie shop').
In de jaren 70 werd zanger Daisuke Inoue gevraagd om bandjes van zijn liedjes zonder zijn stem. Hij ging deze opnames met een soort jukebox verhuren, waarmee de eerste mechanische karaokemachine was geboren.
Uiteindelijk kreeg hij in 2004 de ironische Ig Nobelprijs voor 'vrede' toegekend, omdat hij een 'nieuwe manier om mensen elkaar te laten tolereren' had uitgevonden.
Na de eerste magnetische tapes kwam de karaokemuziek beschikbaar op cd's, VCD's, laserdisks en, tegenwoordig, op dvd's. Het was zelfs mogelijk nummers te bestellen via een telefoonlijn.
Zie ook
