Stephen Barclay

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door TheDutchViewer (overleg | bijdragen) op 20 feb 2020 om 14:57.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Stephen Barclay
Stephen Paul Barclay
Geboren 3 mei 1972
Lytham St Annes, Engeland
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Politieke partij Conservative Party
Partner Karen Barclay (vanaf 2004)
Beroep Politicus
Jurist
Advocaat
Onderminister voor Financiën
Huidige functie
Aangetreden 13 februari 2020
Premier Boris Johnson
Opvolger Rishi Sunak
Minister voor
Vertrek uit de Europese Unie
Aangetreden 16 november 2018
Einde termijn 31 januari 2020
Premier Theresa May (2018–2019)
Boris Johnson (2019–2020)
Voorganger Dominic Raab
Opvolger Geen
Onderminister voor
Volksgezondheid
Aangetreden 8 januari 2018
Einde termijn 16 november 2018
Premier Theresa May
Voorganger Philip Dunne
Opvolger Stephen Hammond
Onderstaatssecretaris
voor Financiën
Aangetreden 11 juni 2017
Einde termijn 8 januari 2018
Premier Theresa May
Voorganger Simon Kirby
Opvolger John Glen
Assistant-secretaris
voor Financiën
Aangetreden 13 juli 2016
Einde termijn 11 juni 2017
Premier Theresa May
Lid van het Lagerhuis
voor Noord-Oost-Cambridgeshire
Huidige functie
Aangetreden 6 mei 2010
Voorganger Malcolm Moss
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Stephen Paul Barclay (3 mei 1972) is een Britse politicus. Hij is lid van de Conservatieve Partij en sinds 2010 lid van het Lagerhuis voor North East Cambridgeshire. Van november 2018 tot 31 januari 2020 was hij minister voor het verlaten van de Europese Unie (Brexit-minister). Daarna werd hij Chief Secretary to the Treasury, een post te vergelijken met onderminister voor Financiën.

Biografie

Barclay studeerde geschiedenis en rechten aan de Universiteit van Cambridge. Hij werkte tijdens zijn opleiding tot advocaat bij een groot advocatenkantoor in Londen. Daarna werkte hij bij de Financial Services Authority (een financiële toezichthouder), bij de verzekeringsmaatschappij Axa en bij de bank Barclays, waar hij het hoofd was van de afdeling die onder andere belast was het bestrijden van witwassen.

Barclay is sinds 1994 lid van de Conservatieve Partij. Hij werd gezien als een veelbelovende kandidaat in het streven van de partij onder David Cameron om een breder publiek aan te spreken. Bij de Lagerhuisverkiezingen van 1997 en 2001 lukte het hem niet om een zetel te veroveren. Bij de verkiezingen van mei 2010 werd hij met een meerderheid van 16.425 stemmen gekozen in het kiesdistrict Noordoost-Cambridgeshire. Na de verkiezingen werd hij door collega-parlementsleden gekozen als lid van de Public Accounts Committee, een commissie die de overheidsuitgaven onder de loep neemt.

Hij was in de regeringen van Theresa May van juni 2017 tot januari 2018 staatssecretaris economische zaken en van januari 2018 tot november 2018 staatssecretaris bij het ministerie van volksgezondheid en sociale zorg. Barclay werd in november 2018 na het aftreden van Dominic Raab door Theresa May benoemd tot minister voor het verlaten van de Europese Unie (Brexit-minister). Barclay zou zich vooral bezighouden met de binnenlandse voorbereidingen en niet met de onderhandelingen met de EU. Na het aftreden van Theresa May in juli 2019 hield hij zijn rol als Brexit-minister in de regering van haar opvolger Boris Johnson. Deze ministerpost hield op te bestaan toen het Verenigd Koninkrijk op 31 januari 2020 de EU verliet. Op 13 februari 2020 benoemde Johnson hem tot Chief Secretary to the Treasury, een post te vergelijken met onderminister voor Financiën.[1]

Externe bronnen