Steve Marcus
| Steve Marcus | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | The Bronx, 18 september 1939 | |||
| Geboorteplaats | New York
| |||
| Overleden | New Hope (Pennsylvania), 25 september 2005 | |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | jazz | |||
| Beroep | muzikant | |||
| Instrument(en) | saxofoon | |||
| (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Steve Marcus (The Bronx, 18 september 1939 – New Hope (Pennsylvania), 25 september 2005)[1][2][3] was een Amerikaanse jazzsaxofonist. Zijn eerste album als leader bevatte een arrangement van het Beatles-nummer Tomorrow Never Knows. Hij werkte de laatste twaalf jaar van Rich's leven samen met jazzdrummer Buddy Rich. Nadat Rich stierf, leidde Marcus de band en noemde het Buddy's Buddies.
Overlijden[bewerken | brontekst bewerken]
Steve Marcus overleed in september 2005 op 66-jarige leeftijd.
Discografie[bewerken | brontekst bewerken]
- 1968: Tomorrow Never Knows (Vortex)
- 1968: Count's Rock Band (Vortex)
- 1969: The Lord's Prayer (Vortex)
- 1970: Green Line (Nivico)
- 1971: Something (Nippon Columbia)
- 1976: Sometime Other Than Now (Flying Dutchman)
- 1992: Steve Marcus & 2o1 (Red Baron)
- 1993: Smile (Red Baron)
- 2001: Count's Jam Band Reunion (Tone Center)
Als sideman[bewerken | brontekst bewerken]
Met Gary Burton
- 1966: Tennessee Firebird (RCA)
Met Larry Coryell
- 1971: Barefoot Boy
- 1972: Offering
- 1973: The Real Great Escape
- 1968: The Jazz Composers Orchestra (JCOA)
Met Stan Kenton
- 1963: Stan Kenton / Jean Turner (Capitol)
- 1963: Artistry in Bossa Nova (Capitol)
Met Herbie Mann
- 1969: Live at the Whisky a Go Go (Atlantic)
Met Bob Thiele Collective
- 1993: Lion Hearted
- 1968: Once Upon a Dream (Atlantic)
Bronnen, noten en/of referenties
|