Syndroom van Weber

Syndroom van Weber
Synoniemen
Nederlands	webersyndroom
Portaal	Geneeskunde

Het syndroom van Weber^[1] is een vasculair syndroom van de basis van de middenhersenen (mesencephalon) dat ontstaat door een verstopping van bepaalde bloedvaten.

Specifiek gaat het om zijtakken van de arteria cerebri posterior en de tip van de arteria basilaris. De oorzaak is vaak een embolie: een bloedklonter vanop afstand die voor de verstopping zorgt. Door de specifieke locatie van de aangedane bloedvaten ontstaat er een infarct van vezels van de derde craniale zenuw (nervus oculomotorius) met als gevolg verlamming van de oogbewegingen aan dezelfde zijde als het infarct.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

H. Blumenfeld, Neuroanatomy through clinical cases.2010, 2e editie, hoofdstuk 14: Brainstem III: Internal structures and vascular supply, ISBN 978-0-87893-613-7

↑ ^a ^b Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

[Pinkhof2012-1] Everdingen, J.J.E. van, Eerenbeemt, A.M.M. van den (2012). Pinkhof Geneeskundig woordenboek (12de druk). Houten: Bohn Stafleu Van Loghum.

[1]