Tah (Arabische letter)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tah in geïso-leerde vorm

Tah, طاء, is de 16e letter van het Arabisch alfabet. Hij stamt af van de letter tet uit het Fenicisch alfabet en is daardoor verwant met de Griekse thèta en de Hebreeuwse tet. Hij heeft geen equivalent in het Latijns alfabet. Aan de tah kent men de getalswaarde 9 toe.

Verbonden vormen
ـط
ـطـ
طـ
eindvorm middenvorm beginvorm

Uitspraak[bewerken | brontekst bewerken]

De tah behoort tot de vier emfatische medeklinkers in het Arabisch en kent geen equivalent in het Nederlands. De plaats van vorming is dezelfde als bij de "t"-klank "ta". Men spant het spraakapparaat echter licht aan en buigt het achterste deel van de tong tegen het verhemelte. Dit geeft soms enigszins een "vod in de mond" klank.

De tah is een zonneletter, dat wil zeggen dat hij een voorafgaand bepaald lidwoord "al" assimileert. Voorbeeld "de baby" - الطفل : uitspraak niet "al-Tifl" maar "aT-Tifl".

Tah in Unicode[bewerken | brontekst bewerken]

Unicode Codepoint U+0637
Unicode-Name ARABIC LETTER TAH
HTML ط
ISO 8859-6 0xd7