Telefoni bianchi

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door MovieMeterBot (overleg | bijdragen) op 11 feb 2016 om 01:49. (Moviemeter referentie toegevoegd)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Telefoni bianchi
Regie Dino Risi
Producent Pio Angeletti
Adriano De Micheli
Scenario Dino Risi
Bernardino Zapponi
Ruggero Maccari
Hoofdrollen Agostina Belli
Vittorio Gassman
Ugo Tognazzi
Muziek Armando Trovajoli
Montage Alberto Galliti
Cinematografie Claudio Cirillo
Première 6 februari 1976
Genre Komedie
Speelduur 120 minuten
Taal Italiaans
Land Vlag van Italië Italië
Gewonnen prijzen 1: de David Speciale (Premi David di Donatello) voor Agostina Belli (1976)
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Telefoni bianchi is een Italiaanse film van Dino Risi die werd uitgebracht in 1976.

De titel van de film maakt een allusie op de korte periode (1937-1941) van de Telefoni bianchi die staat voor een periode van euforie, zowel in de Italiaanse filmwereld als in het ganse Italiaanse leven. Benito Mussolini richt Cinecittà in die tijd op. Er worden veel lichte romantische films uitgebracht vol intriges die ontstaan en weer uitdoven aan de witte telefoon, toen een luxe-symbool. Het land zelf wordt ook plots even een koloniale mogendheid met, naast het protectoraat over Libië (Italiaans-Libië), de verovering van Ethiopië in 1936.

Samenvatting

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Italië in het begin van de jaren dertig, het fascisme is in volle opbloei. De film schetst de opgang van Marcella Valmarín, een verleidelijk, leeghoofdig maar ambitieus kamermeisje dat werkzaam is in een hotel in Venetië waar ze het hoofd van menig man op hol brengt. Ze evolueert van prostituee tot de filmdiva Alba Doris die de maîtresse van de Duce wordt en zo een icoon van het fascistisch regime. Na de Tweede Wereldoorlog huwt ze met een rijke Zwitserse industrieel.

Rolverdeling

Externe link