Telefooncentrale Baarn
| Telefooncentrale Baarn | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Telefooncentrale (2011)
| ||||
| Locatie | ||||
| Locatie | Eemnesserweg 50, Baarn | |||
| Adres | Eemnesserweg 50
| |||
| Coördinaten | 52° 13′ NB, 5° 17′ OL | |||
| Status en tijdlijn | ||||
| Oorspr. functie | telefooncentrale | |||
| Start bouw | 1802 | |||
| Erkenning | ||||
| Monumentstatus | Rijksmonument | |||
| Monumentnummer | 511723 | |||
| ||||
De eerste Baarnse telefooncentrale aan de Eemnesserweg 50 is een rijksmonument in Baarn in de provincie Utrecht.
De telefooncentrale is gebouwd in 1890 door de Nederlandsche (Bell) Telephoon Maatschappij. De naam staat aangegeven in het glas in lood boven de deur. Het huisje werd gebouwd bij het pas aangelegde station van Baarn tussen de twee sporen aan het eind van het tweede perron. Het vormde een schakel in de verbinding van Amsterdam met Arnhem. Er woonden namelijk veel gegoede Amsterdammers, die al veel langer bekend waren met de telefonie. Toen in 1897 het interlokale telefoonnet door het rijk werd overgenomen kwam de centrale in het Baarnse Baarnse postkantoor. Het lokale telefoonnet bleef in handen van de NTM, het vakwerkhuisje verhuisde naar een stuk grond aan de Eemnesserweg, niet ver van villa Pera. In 1924 werd de lokale telefooncentrale gevestigd in het postkantoor. Het vergrote gebouwtje wordt sindsdien gebruikt als woning en is in 1992 aan de achterkant uitgebreid.
De chaletstijl van het gebouwtje met veel houtsnijwerk paste goed bij het stationsgebouw. De originele leien op het dak zijn vervangen door een moderne dakbedekking. De topgevels met houtsnijwerk hebben gestileerde planten- en dierenmotieven (honden).[1]
Zie ook
- Baarn, geschiedenis en architectuur, Fred Gaasbeek, Jan van ’t Hof en Maarten Koenders, Zeist 1994
- ↑ J. Kruidenier, in Baerne, 17e jaargang nr.2 pag.11