Brontekst bekijken van The Cats

{{Zie artikel|Zie [[Cats]] (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van The Cats.|dp=ja}}
{{Infobox band
| band_naam         = The Cats
| afbeelding        = The Cats - TopPop 1974 3.png
| onderschrift      = The Cats in ''[[Toppop]]'' van de [[AVRO]] op 29 maart 1974. Achter: [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]], [[Theo Klouwer]], [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]] en [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]]. Voor: [[Piet Keizer (The Cats)|Piet Keizer]] en [[Piet Veerman]].
| aka               = The Mystic Four<br />The Blue Cats
| jaren_actief      = [[1964]] - [[1985]]
| oorsprong         = [[Volendam (hoofdbetekenis)|Volendam]]
| muziek_genre      = [[palingsound]]
| record_label      = [[Durlaphone]]<br />[[Bovema]]<br />[[EMI Music|EMI]]
| manager           = [[Jan Buijs (muziekmanager)|Jan Buijs]] (''Tuf'')
| website           =
| bezetting         = 
| functie1          = Zanger, gitarist
| lid1              = [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]] <small>(1943-2014)</small>
| functie2          = Zanger, gitarist
| lid2              = [[Piet Veerman]] <small>(1943)</small>
| functie3          = Basgitarist
| lid3              = [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]] <small>(1944)</small>
| functie4          = Gitarist
| lid4              = [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]] <small>(1943)</small>
| functie5          = Drummer
| lid5              = [[Theo Klouwer]] <small>(1947-2001)</small>
| functie6          = Gitarist <small>(1972-1975)</small>
| lid6              = [[Piet Keizer (The Cats)|Piet Keizer]] <small>(1952)</small>
}}
'''The Cats''' waren een popgroep uit [[Volendam (hoofdbetekenis)|Volendam]]. Ze bestonden van [[1964]] tot [[1985]], zij het met enkele onderbrekingen, en waren van 1968 tot 1975 een van de meest succesvolle bands van Nederland.<ref name="OOR 1994">OOR Pop-encyclopedie (1994) ''The Cats''</ref> De bezetting bestond uit [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]], [[Piet Veerman]], [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]], [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]], [[Theo Klouwer]] en (van 1972 tot 1975) [[Piet Keizer (The Cats)|Piet Keizer]]. [[Jan Buijs (muziekmanager)|Jan Buijs]] was vanaf de oprichting de manager.

Ze ontwikkelden een oorspronkelijk muziekgeluid<ref name="OOR 100">Jan van der Plas, [http://oor.nl/#!/albums/100_1/album The Cats 100], recensie, ''OOR''</ref><ref name="Harry Knipschild 70 Mooi Volendam">[[Harry Knipschild]] (10 november 2011) [https://web.archive.org/web/20160816170131/http://www.harryknipschild.nl/harryknipschild.nl/79-artikelen-popmuziek/217-70-jaap-veerman-en-mooi-volvendam Jaap Veerman en 'Mooi Volendam']</ref> dat de naam [[palingsound]] meekreeg. Het kenmerkt zich door de dramatiek in de stem van Piet Veerman, de achtergrondzang van de andere leden, de composities van Arnold Mühren en het studiowerk van [[Klaas Leyen]] en [[Wim Jongbloed]]. De stijl vond navolging bij veel andere Volendamse artiesten, zoals [[Maddog]], [[Left Side]], [[Next One]] en vanaf 1977 [[BZN]].

Cees Veerman was aanvankelijk de leadzanger en Piet Veerman had deze rol vanaf 1968 voor de [[A-kant]]en van de [[Single (muziek)|singles]]. De eerste nummers waren [[cover (muziek)|covers]] of werden buiten de groep geschreven. Daarna kwam steeds meer werk van eigen hand, waaronder de grote hits ''[[Lea (The Cats)|Lea]]'', ''[[Why (The Cats)|Why]]'', ''[[Marian (The Cats)|Marian]]'', ''[[Magical mystery morning]]'', ''[[Where have I been wrong (single)|Where have I been wrong]]'', ''[[Let's dance (The Cats)|Let's dance]]'' en ''[[There has been a time]]''. De meest verkochte single is ''[[One way wind (single)|One way wind]]''. The Cats verkochten meer dan dertien miljoen geluidsdragers. 36 singles kwamen in de [[Nederlandse Top 40|Top 40]] terecht, waarvan vijf op nummer 1 en negentien in de Top 10. In de alltimelijst [[Top 2000 (Nederland)|Top 2000]] zijn in de loop van de tijd dertien nummers opgenomen.

De band trad op in binnen- en buitenland, waaronder [[Indonesië]], [[Suriname (hoofdbetekenis)|Suriname]] en op de [[Nederlandse Antillen|Antillen]]. Twee albums werden in de Verenigde Staten geproduceerd door [[Al Capps]]. In 1974 was er een optredenstop van ongeveer een jaar. In deze periode brachten drie bandleden soloalbums uit. Na een hervatting van de optredens viel de band in 1979 geheel uit elkaar. Vervolgens was er van 1982 tot 1985 een comeback. In 1994 was er nog een vergeefse poging hiertoe door drie bandleden zonder Piet Veerman. Kort na de eeuwwisseling werden twee [[tributeband]]s opgericht en vijftien jaar later nog een derde.

== Biografie ==
=== De formatie (tot 1964) ===
In het midden van de jaren vijftig vormden [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]] (1943-2014) en [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]] (1944) een zangduo, waarbij ze zich begeleidden op de gitaar.<ref name="De Boer 2006" /> In 1959 trad Veerman als vijftienjarige toe tot de [[Spoetnik Boys]], ook wel de eerste echte rock-'n-rollband van Volendam genoemd. Vervolgens gingen beiden in 1960 op in [[The Skyriders|Electric Johnny & The Skyriders]], een [[skiffle]]band onder leiding van [[Jan Buijs (musicus)|Jan Buijs]] (''Spruitje''). Nadat ze [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]] (1943) gitaar hadden horen spelen, vroegen ze hem om zich ook aan te sluiten. Schilder vormde toen met zijn neef [[Piet Veerman]] (1943, geen familie van Cees) nog het duo The Everly Kosters. Die naam was ontstaan uit de samenvoeging van hun familienaam ''De Koster'' met de naam van de toen populaire [[The Everly Brothers|Everly Brothers]]. Op voorwaarde dat ze beiden mochten aansluiten, maakten ook zij de overstap. Piet Veerman ging enige tijd later over van slag- naar leadgitaar en Jaap Schilder maakte de omgekeerde beweging.<ref name="De Boer 2006">De Boer (2006), pag. 13, 19, 45-59, 68, 83, 92, 99 en 108</ref><ref name="Golsteijn">Golsteijn (1973)</ref> Cees Veerman bleef slaggitaar spelen en Arnold Mühren stapte over naar de basgitaar.<ref name="De Boer 2006" />

Kort erop verlieten de oorspronkelijke bandleden The Skyriders en ging dit viertal verder als The Mystic Four. Omdat de band geregeld optrad, hadden ze behoefte aan een drummer. Dit werd Cees Mooijer (''Pluk'') die al sinds de start bij The Skyriders had gedrumd. Na korte tijd werd de naam gewijzigd in The Blue Cats, een verwijzing naar hun blauwe modepakken en naar de bijnaam van de [[leadzanger]] Cees Veerman, ''Poes''.<ref name="Golsteijn" />

=== De manager Jan Buijs ===
Toen de band een [[Versterker (elektronica)|versterker]] nodig had, klopten Piet Veerman en Arnold Mühren voor een lening aan bij hun plaatsgenoot [[Jan Buijs (muziekmanager)|Jan Buijs]] (''Tuf''), niet te verwarren met de Skyrider Jan Buijs (''Spruitje''). Hij was de vriend van de zus van Jaap Schilder en had de band al enkele malen zien optreden. Dankzij drie banen had hij al wat spaargeld opgebouwd. Hij besloot in te gaan op het voorstel van The Blue Cats en zette een bedrag van 3.500 [[Nederlandse gulden|gulden]] voor ze opzij. De terugbetaling gebeurde uit de verdiensten van de optredens.<ref name="Golsteijn" />

Hij trok er ook geregeld met zijn brommer op uit om optredens te regelen. Hiervoor gebruikte hij een [[muziekcassette|cassettebandje]] dat ze tijdens hun repetities hadden opgenomen. Het eerste optreden buiten Volendam was in een café in [[Heerhugowaard]], met een kist bier als beloning. Het binnenhalen van optredens ging Buijs goed af en nog vroeg in het bestaan van de band werd hij hun manager. Deze taak nam hij serieus op door ook andere zaken op te pakken. Vaak wist hij een auto te regelen voor optredens verderop in de provincie.<ref name="Golsteijn" /><ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106">Tol en Veerman (1999), pag. 36-43, 74-85 en 106</ref>

Tevens loste hij de terugkerende problemen met hun drummer op. Mooijer had mede vanwege zijn verloofde weinig ambities om geregeld op pad te gaan voor optredens. Hij had ook al een paar maal gedreigd de band te verlaten. Ondertussen had Buijs [[Theo Klouwer]] (1947-2001) al gepolst als vervanger.<ref name="Golsteijn" /> Klouwer had eveneens bij The Skyriders gedrumd en verder nog voor de Blue Stars en af en toe als invaller van [[BZN]].<ref name="T&V 1999 45-73">Tol en Veerman (1999), pag. 45-86</ref> Toen Mooijer weer eens dreigde de band te verlaten, zag Buijs zijn kans en nam ter plaatse Mooijers drumstel over voor 350 gulden. Hiermee was de wisseling van drummer een feit.<ref name="Golsteijn" />

In april 1964 schrapte de band het woord ''Blue'' uit de groepsnaam; dit wordt gezien als het moment waarop The Cats daadwerkelijk zijn opgericht. Hun eerste optreden onder deze naam en met Klouwer achter de drums vond plaats op [[Koningsdag (Nederland)|Koninginnedag]] 30 april 1964.<ref name="T&V 1999 45-73" />

=== Talentenjachten en eerste platencontract ===
Door aan talentenjachten mee te doen, kwamen ze onder de aandacht van artiesten als [[Imca Marina]], [[Anneke Grönloh]] en [[Trea Dobbs]], die ze vervolgens tijdens hun optredens mochten begeleiden. Ook gaven ze zelf optredens met [[cover (muziek)|covermuziek]].<ref name="T&V 1999 45-73" /> In 1965 werd een talentenjacht uit naam van de zeezender [[Radio Veronica (zeezender)|Radio Veronica]] georganiseerd in de latere Soundpush Studio's in [[Blaricum]]. Er was echter geen competitie en de uitvoering had meer weg van een [[auditie]] op een dorpstoneel. De organisatie lag in handen van Durlacher en Levy van de pionierende muziekstudio [[Durlaphone]] uit Amsterdam. De uitvoering van ''[[If I didn't have a dime to play the juke-box]]'' van [[Gene Pitney]] viel in de smaak en leverde The Cats een platencontract op. Van Veronica waren [[Jan van Veen (presentator)|Jan van Veen]]<ref name="Harry Knipschild 89 Arnold Mühren">Harry Knipschild (10 november 2011) [https://web.archive.org/web/20160617113224/http://harryknipschild.nl/harryknipschild.nl/component/content/article/79-artikelen-popmuziek/243-89-arnold-muhren-popmuziek-uit-volendam Arnold Mühren, popmuziek uit Volendam]</ref> en [[Joost den Draayer]] aanwezig. De laatste memoreerde in 2006 dat hij The Cats toen meedeelde: "Als jullie dat [nummer] gaan opnemen en uitbrengen, ga ik het draaien."<ref name="Harry Knipschild 70 Mooi Volendam" />

''Juke-box'' kwam uit als debuutsingle van The Cats en werd vervolgens ook door Veronica uitgezonden. Toen dit gebeurde, was dit nog zo bijzonder dat in Volendam de machines in de fabrieken werden uitgezet om naar ze te luisteren. Er werd op gehoor ingezongen, waardoor een onjuiste tekst te horen is op de derde single, ''[[Ave Maria no morro]]''.{{Refn|group=noot|1=De teksten van de singles bij [[Durlaphone]] werden op gehoor ingezongen, waardoor het gebeurde dat de derde single, ''[[Ave Maria no morro]]'', pas tien jaar later voor het eerst met de juiste tekst werd uitgebracht, namelijk op het kerstalbum ''[[We wish you a merry Christmas (The Cats)|We wish you a merry Christmas]]'' (1975). (Tol & Veerman 1999 - pag. 51) De opnamefout in het origineel werd in 2016 weggemonteerd door Mührens zoon [[Patrick Mühren|Patrick]], voor het verzamelalbum ''[[The golden years of Dutch pop music (The Cats)|A & B sides 1964-1974]]''. (''That's Entertainment'' (2016), [https://archive.today/20160525172554/http://www.thatsentertainment.nl/index.php?item=the-cats---a-_-b-sides-_the-golden-years-of-dutch-pop-music_--cd2&action=article&aid=11435&lang=nl%23.V0XgDuLLfK5 ''The Cats - A & B sides''])}} Uiteindelijk belandde geen van de singles van Durlaphone in de Top 40. Op dat moment werden ze nog niet uitgebracht op een [[Langspeelplaat|elpee]]. In 1972, tijdens de hoogtijdagen, deed Durlaphone dit alsnog op de elpee ''[[Collectors classics]]'' die met zes nummers slechts aan één zijde afspeelbaar is.<ref name="T&V 1999 45-73" />

=== Overstap naar Bovema/EMI (1965) ===
[[Bestand:The Cats - Fanclub 1968 2.png|thumb|The Cats tijdens een uitzending van ''[[Fenklup]]'' van de [[VARA]] op 7 juni 1968.]]
Ontevreden over de kwaliteit van Durlaphone schreef Jan Buijs (''Tuf'') brieven naar een groot aantal platenlabels. Onbekend met de Nederlandse muziekindustrie, richtte hij ze ook aan vijf labels die allemaal toebehoorden aan [[Bovema]] (het latere [[EMI Music|EMI]]). Deze maatschappij nodigde de band uit om op 4 januari 1966 auditie te doen.{{Refn|group=noot|Tijdens de auditie op 4 januari 1966 namen The Cats in elk geval de volgende nummers op: ''[[A fool never learns]]'' ([[Andy Williams]], 1964), ''[[What have they done to the rain|What have they done]]'' ([[The Searchers (muziekgroep)|The Searchers]], 1964), ''[[No Reply|No reply]]'' ([[The Beatles]], 1964), ''[[I've Just Seen a Face|I've just seen a face]]'' (The Beatles, 1965) en ''[[Tossing and turning (single van The Ivy League)|Tossing and turning]]'' ([[The Ivy League]], 1965) – Tol en Veerman (1999), pag. 54. De bron noemt ook twee nummers die op uitkomen stonden: ''[[With a girl like you]]'' ([[The Troggs]], 1966) en ''[[Bend it]]'' ([[Dave Dee, Dozy, Beaky, Mick & Tich]], 1966). Deze kwamen pas uit na de audities, al is dit niet onmogelijk vanwege de contacten van Bovema/EMI ([[Klaas Leyen]]). Deze nummers maakten later deel uit van een Duitse elpee.}}<ref name="T&V 1999 45-73" />

Een week later, op 11 januari, werd het contract getekend. Als eerste single bij hun nieuwe platenmaatschappij verscheen ''[[What a crazy life]]''.<ref name="T&V 1999 45-73" /> Deze stond vijftien weken in de [[Nederlandse Top 40]] met nummer 14 als hoogste notering. Omdat het nummer geschreven was door [[Roger Greenaway]] en [[Roger Cook (musicus)|Roger Cook]], vroeg Bovema dit schrijversduo meer nummers aan te leveren. Drie ervan verschenen op een single, waaronder ''[[Sure he's a cat]]''.{{Refn|group=noot|Na het succes van ''[[What a crazy life]]'' werd het schrijversduo [[Roger Greenaway]] en [[Roger Cook (musicus)|Roger Cook]] gevraagd meer nummers aan te leveren. Drie andere hits van hun hand werden ''[[Sure he's a cat]]'', ''[[What's the world coming to]]'' en ''[[Turn around and start again]]'' – Tol en Veerman (1999), pag. 54}}<ref name="T&V 1999 45-73" />

Hun prille succes leverde hun eerste televisieoptreden op in ''[[Moef Ga Ga]]'' van [[Bob Rooyens]]. De uitzending was echter teleurstellend voor zowel de bandleden als veel Volendammers die vol verwachting aan de televisie gekluisterd zaten. Rooyens had namelijk een kooi met een kat op het podium geplaatst en alleen Cees Veerman was heel kort in beeld.<ref name="Golsteijn" />

=== De stem van Piet Veerman ===
[[Bestand:The Cats - Popzien 1973 3.png|thumb|left|[[Piet Veerman]] in het muziekprogramma ''[[Popzien]]'' van de [[VARA]] in 1973.]]
Bij Bovema kenden The Cats vijf kleine hits op rij en in 1968 waren zij toe aan de opname van ''[[Times were when (single)|Times were when]]'' (1968). [[Piet Veerman]] zong het nummer op eigen verzoek in. Over deze opnames waren de andere bandleden heel enthousiast, inclusief [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]] die tot dan toe de [[leadzanger]] was geweest. Bovema was hier echter op tegen en hield hun de slogan ''never change a winning team'' voor. Voor de bandleden was het echter een uitgemaakte zaak, omdat ze Piet Veerman tijdens optredens ook al ''[[Vaya con Dios (album van The Cats)|Vaya con Dios]]'' hadden horen zingen, en nummers van Amerikaanse [[soul]]zangers als [[Solomon Burke]], [[Joe Tex]] en [[Wilson Pickett]].<ref name="Golsteijn" /><ref name="T&V 1999 45-73" /> Onder druk van de band werd de single daarom toch ingezongen door Piet Veerman.<ref name="Golsteijn" />

''Times were when'' betekende de doorbraak en was met een nummer 2-notering hun eerste top 10-hit.<ref name="Golsteijn" /> Voor de singles was de wisseling van de leadzanger blijvend; wel bleef Cees Veerman de eerste stem leveren voor ongeveer de helft van de nummers op de elpees.<ref name="T&V 1999 45-73" />

Het was het begin van een succesvolle periode, waarin vijf nummers op plaats 1, twee op plaats 2 en vijf op plaats 3 van de Top 40 terechtkwamen. Bij elkaar kwamen 36 singles in deze hitlijst te staan.

Piet Veermans stemgeluid werd door ''Veronica'' omschreven als "met een traan tussen de stembanden." In een documentaire zette de zanger uiteen, waar volgens hem een stem uit is opgebouwd. Als eerste noemde hij de techniek, die aan te leren is en een basis vormt waaruit een zanger kan putten. Als tweede en derde zijn dat het timbre en de kleur die volgens hem niet te veranderen zijn door de zanger. Als laatste is er nog het gevoel dat de zanger erin legt en in het gunstigste geval door de luisteraar wordt opgepakt.<ref name="Veronica 1983">''Veronica'' (1983) ''Story of The Cats'', televisiedocumentaire</ref>

=== De pen van Arnold Mühren ===
[[Bestand:Arnold Mühren2.jpg|thumb|150px|[[Arnold Mühren (The Cats)|Mühren]] tijdens de [[Edisons 1969|Edison-uitreiking]] in februari 1970.]]
The Cats bouwden een groeiende schare fans op waarvan sommigen hen nareisden tijdens optredens. Toen een van hen, Lia Vertelman, was omgekomen tijdens een verkeersongeval, greep dat [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]] zo aan dat hij contact zocht met haar moeder. Zij vertelde hem dat ze geregeld ''[[Goodbye baby (Baby goodbye)|Goodbye baby, baby goodbye]]'' van The Cats draaide als troost voor het verlies van haar dochter. Het inspireerde hem tot het schrijven van het lied ''[[Lea (The Cats)|Lea]]''. Om ongewenste publiciteit te voorkomen, sprak hij met haar moeder af dat The Cats het verhaal achter de tekst niet naar buiten zouden brengen. Hierdoor bleef het voor langere tijd verborgen.<ref name="T&V 1999 45-73" /> Toen Lia's moeder in december 2010 overleed, werd in haar handtasje de briefwisseling met Mühren teruggevonden.<ref name="ND Herman Veenhof 2014">Herman Veenhof (16 mei 2014) [https://www.nd.nl/nieuws/muziek/the-cats-glad-en-grijsgedraaid.417231.lynkx ''The Cats: glad en grijsgedraaid''], ''Nederlands Dagblad''</ref>

''Lea'' (1968) werd het eerste nummer op een [[A-kant]] dat door een Cat was geschreven.<ref name="T&V 1999 45-73" /> De single werd 174.000 maal verkocht.<ref name="Martijn van Stuyvenberg">Martijn van Stuyvenberg (2014) ''50 jaar Top 40'', {{ISBN|978-9021558271}}, pag. 19-22</ref> Mühren schreef het met Piet Veermans stem in zijn gehoor. Tijdens het schrijven hield hij rekening met zijn stembereik, welke woorden hij goed kon brengen en wat hij mooi kon zingen. Zijn liedjes en het stemgeluid van Piet Veerman werden in de volgende jaren bepalend voor het succes van The Cats.<ref name="Veronica 1983" /> ''Lea'' werd de eerste nummer 1-hit van de band in Nederland<ref name="T&V 1999 45-73" /> en betekende ook de doorbraak in Vlaanderen, waar het op nummer 6 belandde.

Mühren had tijdens reizen vaak een kleine [[cassetterecorder]] bij zich waarop hij een melodie infloot die op dat moment door zijn hoofd ging. Later werkte hij die dan verder uit en zette Jaap Schilder de akkoorden eronder.<ref name="NPS Sinlge luck">NPS (12 maart 1997) ''Single luck: One way wind'', televisiedocumentaire, te zien op de dvd [http://www.discogs.com/Cats-Those-Were-The-Days/release/674803 Those were the days] uit 2006</ref> Een volgende hit uit zijn pen was ''[[Why (The Cats)|Why]]'' (1969). Het was bedoeld als duet voor Piet en Cees Veerman, om te voorkomen dat het publiek dacht dat Cees naar de achtergrond was geschoven. Over de eerste opnames waren The Cats echter niet tevreden en tijdens de tweede poging was Cees ziek, zodat het nummer werd opgenomen door Piet Veerman en Arnold Mühren. Het werd de tweede nummer 1-hit. Nadat ''[[Scarlet ribbons]]'' dat jaar in de top 3 belandde, leverde Mühren opnieuw een nummer 1-hit aan, ''[[Marian (The Cats)|Marian]]''.<ref name="T&V 1999 45-73" /> Hierna volgden geen nummer 1-hits meer van zijn hand, maar nog wel de top 3-hits ''[[Magical mystery morning]]'' (1970), ''[[One way wind (single)|One way wind]]'' (1971) en ''[[There has been a time]]'' (1972). ''[[Maribaja]]'' (1973) belandde op nummer 6 en werd ook door Mühren geschreven.

=== Succesvolle jaren (1968-1974) ===
[[Bestand:Grand Gala du Disque in RAI Amsterdam. The Cats tijdens optreden, krijgen Edison, Bestanddeelnr 923-3042.jpg|thumb|left|Het eerste liveoptreden van The Cats op de televisie, tijdens het ''[[Grand Gala du Disque]]'', in februari 1970. Tijdens deze uitzending werden de [[Edisons 1969|Edison over 1969]] uitgereikt.]]
Mühren was niet het enige bandlid dat hits voortbracht; Piet Veerman schreef de nummer 1-hit ''[[Where have I been wrong (single)|Where have I been wrong]]'' (1970). Samen met zijn achterneef [[Evert Veerman]] (''Jash'') ontwikkelde hij het gitaarloopje. Omdat het nummer niet op notenschrift stond, speelde Piet Veerman het voor de verandering zelf in tijdens de opnamesessies. Gitaarspel neemt vaker een rol in zijn composities in, zoals ook in het kenmerkende ''[[Lonely walk]]'' (''[[Take me with you (The Cats)|Take me with you]]'', 1970).<ref name="T&V 1999 45-73" /> Journalist [[Jip Golstein]] noemde Veerman de beste instrumentalist van de band en verwonderde zich erover dat Veerman zelf veel minder tevreden was over zijn gitaarspel.{{Refn|group=noot|"... de Cats zijn met een zeker minderwaardigheidsgevoel behept ... Het feit dat de platenverkoop in Europa zo langzamerhand in de miljoenen loopt weerhoudt de beste instrumentalist en zanger van de groep, Piet Veerman, er niet van van tijd tot tijd uit te roepen 'dat hij er nog geen kloot van kan'." - Golsteijn (1973), pag. 5-6}}<ref name="Golsteijn" />

[[Bestand:The Cats Toppop 1971 2.png|thumb|The Cats tijdens een optreden in het muziekprogramma ''[[Toppop]]'' van de [[AVRO]] in 1971.]]
Ook scheef hij de nummer 2-hit ''[[Let's dance (The Cats)|Let's dance]]'' (1972) en samen met [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]] schreef hij ''[[Let's go together (single)|Let's go together]]'' (1973), dat op nummer 7 belandde. Van [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]] werd de single ''[[The end of the show (single)|The end of the show]]'' (1980) een hit op nummer 5. Sinds ''[[Times were when (single)|Times were when]]'' (1968) volgde een periode van zeven jaar waarin vrijwel elke single de top 10 bereikte.

In het tweede jaar van hun succes ontvingen The Cats de hoogste onderscheiding in de Nederlandse popmuziek, een [[Edisons 1969|''Edison Populair'' (1969)]]. Ze ontvingen de prijs uit handen van [[Mies Bouwman]] tijdens het ''[[Grand Gala du Disque]]''. Diezelfde avond gaven ze hun eerste [[Live-uitzending|liveoptreden]] op de televisie.<ref name="T&V 1999 45-73" />

De grootste hit die de band wereldwijd had, is ''[[One way wind (single)|One way wind]]'' (1971). Het was niet alleen de meest verkochte single, maar werd ook nog ongeveer 150 maal [[cover (muziek)|gecoverd]].<ref>ANP Kippa (18 april 2014), [http://www.tubantia.nl/algemeen/show/complete-werk-the-cats-gepresenteeerd-1.4322461 ''Complete werk The Cats gepresenteerd''], ''Tubantia''</ref> Mühren vermoedt dat hij de inspiratie opgedaan had tijdens hun tournee op de Antillen, omdat de bomen daar door de [[passaat]]wind allemaal naar dezelfde kant wijzen. Het betekende de doorbraak in [[Duitsland (hoofdbetekenis)|Duitsland]], waar meer dan een miljoen exemplaren werden verkocht. In 1973 werd de band voor zijn eigen composities bekroond met een [[Gouden Harp]].<ref name="T&V 1999 45-73" />

=== Optredens in binnen- en buitenland ===
[[Bestand:Bandleden Cees Veerman, Piet Veerman, Jaap Schilder, Arnold Mühren en Theo Klou…, Bestanddeelnr 924-3409.jpg|thumb|left|The Cats op [[Schiphol]], voor hun vertrek naar [[Indonesië]] in 1971. V.l.n.r. [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]], [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]], [[Theo Klouwer]], [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]] en [[Piet Veerman]].]]
Op 17 december 1970 hadden The Cats een nieuw contract getekend bij [[Bovema]]/[[EMI Music|EMI]], waardoor hun platen sindsdien in 38 landen werden uitgebracht. Het nieuwe contract betekende ook dat The Cats wereldwijd bekend werden en ook naar allerlei verre landen afreisden voor optredens. Door de jaren heen deden ze uiteindelijk negentien landen aan.<ref name="T&V 1999 45-73" />

In maart 1970 reisden ze af naar Suriname en de Nederlandse Antillen. Op het vliegveld in Suriname stonden duizenden mensen te wachten en The Cats dachten dat er die dag mogelijk een staatshoofd zou landen. Pas daarna ontdekten ze dat de menigte er voor henzelf was. Hun sterrenstatus werd nog eens benadrukt toen ze tussendoor voor een optreden naar [[Cayenne (stad)|Cayenne]] in buurland [[Frans Guyana]] gingen. Op een aankondigingsbord werden The Cats daar gepresenteerd als ''second best [[The Beatles|Beatles]]''.{{Refn|group=noot|''N° 2 APRÈS les BEATLES "LES CATS"'', tekst op het aankondigingsbord in Cayenne, Frans Guyana - Tol & Veerman (1999), pag. 85}}<ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106" />

Een van de meest memorabele reizen voor The Cats zelf, was het bezoek aan [[Indonesië]] in 1971.<ref name="De Boer 2006" /> Bij elkaar gaven ze daar vijftien optredens.<ref>''Het Vrije Volk'' (10 maart 1971) [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010957484:mpeg21:a0195 ''The Cats naar Indonesië'']</ref> In [[Jakarta]] traden ze in een stadion tweemaal per avond op voor 16.000 bezoekers per keer. Verder gaven ze optredens en interviews voor radio en televisie en werd door de [[VARA]] een documentaire met ze opgenomen.<ref name="Indonesië">VARA (1971) ''The Cats in Indonesië'', televisiedocumentaire, in 2008 opnieuw uitgebracht op dvd</ref>{{Clearleft}}

=== Stemproblemen voor Cees Veerman ===
[[Bestand:Cees Veerman 1970.jpg|thumb|[[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]] tijdens het optreden in ''Grand Gala du Disque'' in februari 1970.]]
In 1972 kreeg Cees Veerman problemen met zijn stem en het leek er aanvankelijk op dat hij binnen enkele maanden zou terugkeren. Er is vaak gesuggereerd dat de oorzaak lag in het feit dat hij niet langer de eerste leadzanger was. Veerman ontkende dit zelf en had ook even hard meegeroepen dat Piet Veerman de leadzang moest overnemen van ''[[Times were when (single)|Times were when]]''. Wel had hij grote druk van buitenaf gevoeld. Aanvankelijk was zijn broer [[Harmen Veerman (zanger)|Harmen]] in beeld, maar die wilde [[Left Side]] niet kortstondig verlaten voor een tijdelijke rol als tweede leadzanger bij The Cats.<ref name="Golsteijn" />

De vervanger werd uiteindelijk gevonden in [[Piet Keizer (The Cats)|Piet Keizer]]. Hij was roadmanager van The Cats geweest en was goed op de hoogte van het repertoire. Keizer speelde voor het eerst mee tijdens een optreden in Zwitserland op 2 mei 1972. Cees Veerman kwam pas aan het eind van 1973 terug. Keizer bleef de eerste tijd nog bij de band, die sindsdien uit zes leden bestond.<ref name="T&V 2014 44-47, 55, 76, 79">Tol & Veerman (2014), pag. 44-47, 55, 76 en 79</ref>

=== 'Tourneeziekte' ===
Onderling botste het geregeld tussen de bandleden en na de tournee naar [[Suriname (hoofdbetekenis)|Suriname]] in 1969 waren de spanningen al eens zo hoog opgelaaid, dat de band drie weken uit elkaar lag.<ref name="Golsteijn" /> Manager [[Jan Buijs (muziekmanager)|Jan Buijs]] (''Tuf'') vervulde vaak een rol om de gelederen bij elkaar te houden. [[Karel Hille]], toenmalig Hoofd Promotie bij Bovema, beschreef diens overwicht als volgt: "Als Jan Buijs er niet was geweest, waren The Cats veel eerder uit elkaar gegaan. Niet omdat het zulke moeilijke jongens waren om mee te werken, maar ze waren lastig voor elkaar en lastig voor zichzelf."<ref name="T&V 1999 45-73" /> Verder wist Theo Klouwer de gemoederen vaak met humor tot bedaren te brengen.<ref name="T&V 2014 44-47, 55, 76, 79" />

De onderlinge conflicten zijn door journalist [[Jip Golsteijn]] weleens uitgelegd als 'Tourneeziekte'. Hij kende het woord uit het Engels en beschreef het als een "mengsel van verveling en overwerktheid die elke irritatie tijdens lange tournees uitbouwt tot een levensgroot conflict." Conflicten werden niettemin ook steeds weer bijgelegd.<ref name="Golsteijn" />

Een onenigheid die is blijven beklijven, komt voort uit een opmerking van vader Pé Mühren rond 1968-69. In bijzijn van de moeder van Piet Veerman had hij zich bij de dorpsslager laten ontvallen: "Mijn zoon mag dan wel rustig achteraan staan, bij hem blijft de kassa wel rinkelen." Veerman was hier woedend over. Naar zijn mening stond hij tijdens optredens vol overgave te zingen en verdiende Mühren daar dubbel aan mee.<ref name="Golsteijn" /> Veerman voelde er daarom steeds minder voor om de liedjes van Mühren te zingen. Bij Mühren kwam dit aan als jaloezie, omdat een schrijver van een goed lied goed gehonoreerd zou mogen worden.<ref>''Revolver's Lust For Life'' (juli/augustus 2014) ''The Cats: Vroege barsten in het hitbastion'', pag. 47-48</ref> In die jaren was het van directe invloed op het roulatiesysteem voor de [[B-kant]]en van de singles.<ref>Tol en Veerman (2008), pag. 29-30</ref> Ervoor werden die bij toerbeurt verdeeld.<ref>Jip Golsteijn en Berry Zand Scholten (12 december 1970) [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011196873:mpeg21:a0439 ''De Cats hebben twee gouden elpees, vier gouden singles en dan ook nog een mand vol minderwaardigheidscomplexen''], ''Popscore'' in ''De Telegraaf''</ref>

=== Amerikaanse uitstap (1974-1975) ===
[[Bestand:The Cats - TopPop 1974 1.png|thumb|Een optreden van The Cats in ''[[Toppop]]'' in maart 1974. V.l.n.r. [[Piet Keizer (The Cats)|Piet Keizer]], [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]], [[Theo Klouwer]], [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]], [[Piet Veerman]] en [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]].]]
Ondanks de vele hits waren de successen uitgebleven in de [[Engels (hoofdbetekenis)|Engelstalige]] landen. In de VS had Bob Mercer van Fantasy Records The Cats jarenlang [[plugger|geplugd]]. De reactie die hij telkens van [[diskjockey|diskjockey's]] kreeg was dat de zangstemmen fantastisch waren, maar de orkestratie uit het jaar 1948 klonk.<ref name="Golsteijn & Scholten">Jip Golsteijn en Berry Zand Scholten (9 maart 1974) [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110592198:mpeg21:a0112 ''Lost on Larabee - Fantasy ziet nieuwe Creedence in onze Cats''], ''Popscore'' in ''De Telegraaf''</ref> Daarnaast waren de teksten van The Cats aangekomen als ''Sinterklaasrijmpjes''<ref name="Golsteijn" /> en als ''taal van de straat''. Ook ontbrak het aan bruggetjes in de nummers.{{Refn|group=noot|Citaat van Frank Jansen, in 1974 programmaleider bij EMI: "Bovendien had bijna geen enkele song een bridge. Het was allemaal couplet, couplet, refrein. Soms nog een stukje instrumentaal, refrein. De gangbare opbouw moet eigenlijk zijn: couplet, couplet, refrein, instrumentaal, bridge of iets verrassends, zodat de luisteraar denkt dat het liedje opgefrist verdergaat. Dat zat nog niet in het Nederlandse systeem." – ''Lost on Larabee'' (2014), pag. 100}}<ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112">Tol & Veerman (2014), pag. 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112</ref>

In die tijd had Fantasy Records een grote behoefte aan het vinden van een nieuwe succesvolle popgroep. Feitelijk was er niet meer van overgebleven dan een [[jazz (hoofdbetekenis)|jazz]][[platenlabel|label]], nadat hun melkkoe [[Creedence Clearwater Revival]] ermee was gestopt. Met de Californische band [[Redwing (band)|Redwing]] hadden ze geen geluk gehad en de hoop was nu gevestigd op The Cats.<ref name="Golsteijn & Scholten" />

Van EMI-zijde werd gehoopt dat met een keuze voor een Amerikaanse producer een geluid werd bereikt dat meer bij de Amerikaanse markt paste.<ref name="Golsteijn" /> Ook maakte het deel uit van het plan om de spanningen binnen de band op te lossen.<ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32">Tol & Veerman (2014), pag. 5-7, 11-13, 16 en 25-32</ref> Dat bestond er bijvoorbeeld ook uit om naar de vroegere situatie terug te keren, waarin repertoire werd gespeeld dat buiten de groep werd geschreven.<ref name="Golsteijn" />

Onder leiding van [[Snuff Garrett]] werd het Amerikaanse werk opgenomen. Als producer en arrangeur voor het nieuwe werk koos hij [[Al Capps]] uit.<ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112" /> Deze bracht in 1974 in [[Los Angeles (hoofdbetekenis)|Los Angeles]] met The Cats en een groep sessiemuzikanten de elpee ''[[Love in your eyes (album)|Love in your eyes]]'' tot stand. In maart 1975 volgde ook nog een tweede Capps-elpee, ''[[Hard to be friends (lied)|Hard to be friends]]''.<ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32" /> Aanvankelijk was het niet de bedoeling geweest om het Amerikaanse werk in Nederland uit te brengen. Uiteindelijk gebeurde dat toch, ondanks het risico dat fans erop zouden afknappen. Het was onder andere popjournalist Jip Golsteijn die de platenmaatschappij in Nederland er op wees het werk wel uit te brengen in Nederland.<ref name="Golsteijn & Scholten" />

=== Optredenstop en soloprojecten ===
The Cats schrokken nogal van de snelle en professionele werkwijze, maar ook van de commerciële en harde aanpak in de VS. Ook hadden de producer en de maatschappij een veel grotere inbreng dan Leyen en Jongbloed in Nederland, waardoor de bandleden zich vaak moesten schikken naar hun wensen. Het nieuwe, Amerikaanse geluid ging voor een aantal bandleden te ver.<ref name="T&V 1999 45-73" />

Op de terugreis deelde Piet Veerman mee dat hij zou stoppen met liveoptredens. Dit kwam voor de anderen als een verrassing. Zo had Arnold Mühren in Californië nog versterkers voor de band gekocht. Piet Keizer liet al in het vliegtuig weten de band te verlaten omdat hij zijn inkomen niet meer zeker zag. Op 19 mei 1974 speelden ze hun afscheidsconcert in [[Purmerend]] en daarna werkten ze nog de geboekte concerten af.<ref name="T&V 2014 44-47, 55, 76, 79" /> De stop gold alleen voor optredens in zalen en niet voor de televisie. Ook wilden ze platen blijven uitbrengen.<ref name="T&V 1999 45-73" /> In de week van 1 november verliet Cees Veerman opnieuw de band.<ref>Leeuwarder Courant (1 november 1974) [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010619784:mpeg21:a0290 Cees Veerman uit "The Cats"]</ref> Hij was een van de Cats die zich het sterkst tegen de opnames van Capps verzetten en was er daarom ook niet bij toen het tweede Amerikaanse album ''[[Hard to be friends (album)|Hard to be friends]]'' (1975) werd opgenomen.<ref>Tol & Veerman (2014), pag. 11-13, 53-55, 92 en 118</ref>

Intussen gaf [[EMI Music|EMI]] de bandleden de kans om soloalbums uit te brengen. Drie van de leden gingen hierop in. Opdat dit werk niet te veel op The Cats zou lijken, werd dit niet door Leyen geproduceerd.<ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106" /><ref name="T&V 1999 45-73" /> Piet Veerman kwam met het album ''[[Rollin' on a river (album)|Rollin' on a river]]'' (1975), Jaap Schilder met ''[[Stay ashore]]'' (1976) en Cees Veerman met ''[[Another side of me (album)|Another side of me]]'' (1976).

=== Terug op de bühnes (1976-1979) ===
Uit het hele land bleven de aanbiedingen binnenkomen. Vanaf het najaar van 1975 werd daarom besloten om toch tien optredens te gaan doen in grote zalen, zoals in [[Thialf]] in [[Heerenveen (plaats)|Heerenveen]], waar het eerste plaatsvond.<ref name="T&V 2014 44-47, 55, 76, 79" /> Cees Veerman had zich inmiddels ook weer bij de groep aangesloten.<ref>Co Berkenbosch (24 maart 1975) [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:110592621:mpeg21:a0102 Cats naar Rhodos], ''De Telegraaf''</ref> Voor deze optredens voegden zich nog twee extra muzikanten bij de band: gitarist [[Evert Veerman]] (''Jash'') en toetsenist [[Jan Keizer (toetsenist)|Jan Keizer]] (niet [[BZN]]). Na de eerste serie van tien volgden nog eens twintig optredens en vervolgens waren The Cats volledig terug in alle zalen.<ref name="T&V 2014 44-47, 55, 76, 79" />

Met de geleidelijke comeback kwam de single met de titel ''[[We should be together (Allen Reynolds)|We should be together]]'' (1976) uit. De hoogtijdagen bleken echter achter hen te liggen. Alleen ''[[Save the last dance for me (The Cats)|Save the last dance for me]]'' wist met nummer 6 nog de Top 10 te bereiken.<ref name="De Boer 2006" />

Daarnaast hadden de bandleden stuk voor stuk te maken met psychische klachten. Cees Veerman had al een paar jaar last van depressies en ook Piet Veerman had in deze jaren last van hoge stress. In 1979 bezweek vervolgens Arnold Mühren als derde Cat onder de druk.<ref name="Veronica 1983" /> In de documentaire ''The story of...'' verhaalde Piet Veerman: "een mens beseft niet wat erachter zit en door die stress wordt er niets meer geschreven. Het is op."<ref name="T&V 1999 45-73" /> Deze keer besloten ze er geheel mee te stoppen. Officieel werd de band op 27 november 1979 ontbonden.<ref name="T&V 1999 45-73" /> De heruitgave van ''[[The end of the show (single)|The end of the show]]'' (1980, voor het eerst uitgegeven op ''[[Signed by The Cats]]''; 1972) bereikte op de valreep nog een nummer 5-notering.

=== ''Third life'' (1982-1985) ===
[[Bestand:The Cats - Nederland Muziekland 1983 4.png|thumb|The Cats tijdens een optreden in ''[[Nederland Muziekland]]'' van [[Veronica Omroep Organisatie|Veronica]] op 17 augustus 1983 in [[Alkmaar (hoofdbetekenis)|Alkmaar]]. V.l.n.r. [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]], [[Theo Klouwer]], [[Piet Veerman]], [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]] en [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]].]]
Chris van Tilburg, een vriend van The Cats, vroeg in 1982 om twee nummers voor hem op te nemen. Het ging om een single met ''[[La diligence|La Diligence]]'' en op de [[B-kant]] ''[[El Paso (Marty Robbins)|El Paso]]'', gelijknamig aan zijn twee dancings in [[Heerlen]]. De single was bedoeld als kerst- en nieuwjaarscadeau voor zijn gasten. Nadat de single op [[Hilversum 3]] was afgespeeld, kwam de roep om hem officieel uit te brengen. Aldus geschiedde en de single bereikte aan het begin van 1983 nummer 11 in de Top 40.<ref name="De Boer 2006" /> Dit viel samen met de documentaire ''The story of The Cats'' van ''Veronica'' en de top&nbsp;5-hit voor [[Next One]] met hun [[Medley (muziek)|medley]] ''[[Cats for ever]]''.<ref name="Veronica 1983" />

The Cats besloten een comeback te maken. In deze nieuwe periode werden zes nieuwe singles uitgebracht en de elpee ''[[Third life]]''. Bij de bandleden groeide het besef dat ze in de afgelopen jaren erg veel royalty's hadden afgestaan aan EMI.<ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112" /> De contracten met Bovema/EMI waren ervoor altijd zonder discussie getekend. Voor de platen betrof dit een vastgestelde periode; het aandeel in de auteursrechten van 33% gold echter voor altijd. Het was hun bijvoorbeeld pas in 1973 gebleken dat er ook rechtstreeks bij [[Buma/Stemra]] getekend kon worden.<ref name="Harry Knipschild 89 Arnold Mühren" /> Vanaf ''Third life'' brachten ze hun muziek daarom uit via hun eigen productiemaatschappij en lag de distributie in handen van [[Boni Records]].<ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112" />

Theo Klouwer ontbrak tijdens de comebacktournee vanwege echtscheidingsperikelen, maar was er wel bij tijdens de tweede tournee in 1985.<ref name="T&V 1999 45-73" /> Deze tweede tournee belastte de zangstem van Piet Veerman zodanig dat die bijna blijvende schade opliep.<ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106" />

=== Het einde ===
In 1985 viel de band opnieuw uit elkaar met Piet Veermans aankondiging definitief te stoppen. De andere leden legden zich er niet bij neer en spanden een vruchteloze rechtszaak tegen de leadzanger aan. Redenen voor hem om ermee te stoppen, waren de voortdurende stress en de belasting voor zijn stembanden. De rechter verwierp dat Veerman eraan gebonden zou zijn om nog een jaar met de andere Cats op te treden. Ook mocht hij tijdens solo-optredens de Cats-banden blijven gebruiken.<ref>Het Vrije Volk, [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010948846:mpeg21:a0189 Piet (Cats) Veerman mag alleen door], 11 juli 1986</ref> De rechtszaak bekoelde de onderlinge verstandhouding voor meer dan vijftien jaar.<ref name="De Boer 2006" />

Piet Veerman ging verder met een solocarrière. Twee jaar later had hij een groot succes met ''[[Sailin' home]],'' dat in Nederland en België op nummer 1 terechtkwam en in Nederland de best verkochte single van 1987 werd. Naast hem hield alleen [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]] zich nog enigszins met muziek bezig,<ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106" /><ref name="T&V 1999 45-73" /> al verdiende hij zijn hoofdinkomen weer als metselaar. [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]] richtte zich voortaan op zijn platenstudio, [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]] ging verder als winkelbediende en [[Theo Klouwer]] werd vertegenwoordiger in [[High fidelity (techniek)|hi-fi-apparatuur]].<ref name="Veronica 1983" /><ref>[[Ursul de Geer]] (1994) [http://www.youtube.com/watch?v=ai726Qb5OpU&list=UUp0-Rg88fC6NYSH-c6hbzcg televisie-interview] ''YouTube''</ref>

=== Comeback in kleinere bezetting en tributebands ===
{{Dubbele afbeelding
| 1=right
| 2=TTCB2.jpg
| 3=200
| 4=The catsaglowband-1485410804.jpg
| 5=153
| 6=[[Tribute to The Cats Band]] (enkele leden)
| 7=[[The Cats Aglow]]
| 8=deel van de Tribute to The Cats Band (deels)
| 9=The Cats Aglow Band
}}
In 1994 kwamen Veerman (Cees), Mühren en Schilder nog met een nieuwe samenstelling, samen met [[Jan Akkerman]] (gitaar) en [[Flaco Jiménez]] (accordeon).<ref name="De Boer 2006" /> Hun album ''[[Shine on (The Cats)|Shine on]]'' behaalde echter niet het succes van vroeger en de single ''[[Poppy (single)|Poppy]]'' bereikte niet eens de [[Tipparade]]. Hetzelfde jaar brachten ze ook nog het verzamelalbum ''[[The rest of...]]'' uit en daarna eindigde het project.

Kort na de eeuwwisseling werden twee [[tributeband]]s opgericht met repertoire van The Cats. Als eerste werd in 2001 de [[Tribute to The Cats Band]] opgericht.<ref name="Muziekencyclopedie">Muziekencyclopedie, lemma's van [http://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/The+Cats The Cats] en [http://www.muziekencyclopedie.nl/action/entry/Wim+Jongbloed Wim Jongbloed]</ref><ref>The Cats Aglow Band, [http://www.thecatsaglow.nl/?page_id=24 biografie van The Cats Aglow]</ref> De band bracht twee singles uit die de [[Single Top 100]] bereikten; verder kwamen nog twee albums in de [[Album Top 100|albumtop]] terecht. Een ervan, ''[[Songs to remember (Tribute to The Cats Band)|Songs to remember]]'', bereikte nummer 15 en stond 18 weken genoteerd. De band heeft niet alleen [[cover (muziek)|covers]] uitgebracht, maar ook eigen repertoire.

De andere tributeband is [[The Cats Aglow|The Cats Aglow (Band)]]. Cees Veerman trad in 2008 met hen op als gastmuzikant in [[Koninklijk Theater Carré|Carré]] in [[Amsterdam (hoofdbetekenis)|Amsterdam]]. Ze waren toen de ondersteuningsband van de Amerikaanse zanger [[Willy DeVille]].<ref>''Magic Music Magazine'' (15 maart 2014) [https://web.archive.org/web/20160814032037/https://magicmusicnlmagazine.com/2014/03/15/thecats/ The Cats - zanger Cees Veerman overleden op re-releasedag "Trying to explain"] (gearchiveerd)</ref> In de jaren erna gaf Piet Veerman meerdere optredens met deze tributeband.<ref>NPO ''3FM'', [http://www.3fm.nl/artiest/1525/the-cats/biografie The Cats]</ref>

Vijftien jaar later werd de Nederlands-Duitse 8-mansformatie The Cats In The House opgericht rond Twente / Nordhorn (D). Hun eerste single Mooie Tied een Twentse versie van Times were when kwam in december 2020 uit als vinylsingle.

=== Reünies en later werk===
In 2001 werd voor zeshonderd fans een Catstribute georganiseerd. Terwijl Veerman (Cees), Mühren en Schilder aan het slot optraden, kwam Piet Veerman onverwacht vanuit het publiek het podium op en begon hij met zijn vrienden van weleer mee te zingen. De letterlijke omarming was van grote symbolische betekenis en leidde tot grote uitzinnigheid bij het publiek.<ref name="De Boer 2006" />

Vervolgens duurde het nog tot 2006 voordat er weer nieuw werk van The Cats verscheen. Dit gebeurde met het uitbrengen van de cd/dvd ''[[Those were the days (album van The Cats)|Those were the days]],'' waarop naast eerder werk twee nieuwe liedjes stonden: [[Those were the days (single van The Cats)|de titelsong]] en ''[[The best years of my life]]''.

Op 15 februari 2008 werd de grootste collectie tot dat moment uitgebracht, ''[[The Cats 100]]'', een verzamelalbum van 5&nbsp;cd's. In 2014 verschenen twee verzamelalbums, waaronder ''[[Complete (The Cats)|Complete]]'', een box met een beperkte oplage van 1.000 stuks, die nagenoeg het gehele werk van The Cats omvat en uit 19&nbsp;cd's bestaat.

== Muziek en stijl ==
=== Van covers naar eigen werk ===
{{Zie ook|Zie ook [[Lijst van nummers van The Cats]]}}
The Cats hadden in de eerste jaren weinig vrijheid om hun eigen muziek te kiezen. Daarvoor was hun platenmaatschappij nog te machtig. Ze waren ook niet altijd gelukkig met de muziekkeuze.<ref name="T&V 1999 45-73" /> Later kregen ze de mogelijkheid om singles te selecteren door cijfers te geven aan rond vijftien nummers.<ref name="Golsteijn" /> Manager Jan Buijs gebruikte zijn invloed om de stemmingen in balans te houden.<ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32" />

Mettertijd schreven ze ook steeds meer nummers zelf. Terwijl het album ''[[Colour us gold]]'' (1969) nog slechts een paar eigen nummers bevatte, bestond de opvolger ''[[Take me with you (The Cats)|Take me with you]]'' (1970) vrijwel alleen uit eigen werk. Wat originaliteit en zelfwaardering betreft, betekende het album een wending voor de band.<ref name="Golsteijn" />

Bij elkaar verschenen uiteindelijk meer dan 100 eigen nummers op platen van The Cats. Het meest productief was [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]], die alleen of met anderen 47 liedjes leverde. [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]] en [[Piet Veerman]] waren elk (mede)verantwoordelijk voor 39, [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]] voor 26 en [[Theo Klouwer]] voor vier nummers. Drie nummer 1-hits werden geschreven door Arnold Mühren en één door Piet Veerman. De eerste compositie die van elk bandlid op een plaat verscheen was:
*1965: Arnold Mühren, ''[[I'm ashamed to tell]]''
*1966: Cees Veerman, ''[[Hopeless try]]''
*1967: Jaap Schilder, ''[[How could I be so blind]]''
*1969: Theo Klouwer, ''[[Today (The Cats)|Today]]''
*1969: Piet Veerman, ''[[Somewhere up there]]''

=== Klaas Leyen en Wim Jongbloed ===
[[Bestand:NL-HaNA 2.24.01.03 913-2781.jpg|thumb|[[Wim Jongbloed]] aan de piano met aan zijn zijde [[Henk Scholten|Henk]] en [[Teddy Scholten]], 1961.]]
In de ontwikkeling van het geluid van The Cats lag een doorslaggevende rol voor producer [[Klaas Leyen]] en arrangeur [[Wim Jongbloed]].<ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32" /><ref name="Muziekencyclopedie" /> In de begintijd werd Leyen bij The Cats betrokken als technicus en hielp hij bij ''maken van alltime music'', zoals hij dat zelf omschreef. Later werd hij de vaste producer. Nog tijdens deze eerste ontmoeting stelde Bovema-manager [[John Möring]] voor om The Cats te laten begeleiden door een orkest van 30 personen.<ref name="Golsteijn" />

Met het schrijven van de [[arrangement]]en sleutelde [[Wim Jongbloed]] rechtstreeks aan de melodielijn en het muziekgeluid.<ref name="T&V 1999 45-73" /> Hij had een jazzachtergrond en speelde voorheen piano in het [[Atlantic Quintet]].<ref name="Muziekencyclopedie" /> Zijn aandeel drong bij de bandleden pas door na zijn dood, in 1982; postuum brachten ze aan zijn vrouw nog hun dank uit voor zijn werk.<ref name="T&V 1999 45-73" /> De warmte in zijn arrangementen werd bijvoorbeeld gemist bij de Amerikaanse producer en arrangeur [[Al Capps]].<ref name="De Boer 2006" /><ref name="T&V 1999 45-73" />

Al vanaf de eerste elpee ''[[Cats as cats can]]'' (1967) werd de muziek in de studio ingespeeld door sessiemuzikanten. Hierdoor hoefden The Cats alleen nog naar de studio te komen om de zang voor hun rekening te nemen. Sessiemusici voor The Cats waren op de gitaar [[Henk van der Molen (1920-1992)|Henk van der Molen]] (aan het begin), [[Jan Akkerman]]<ref name="Golsteijn" /> en [[Hans Hollestelle]]. Verder waren dat op de bas [[Jan Hollestelle]] en op de drums [[Louis Debij]] en [[Pierre van der Linden]]. Op de achtergrond zongen vaak [[Joke Bruijs]], [[Anita Meyer]], [[Patricia Paay]] en [[Yvonne Keeley]] mee.<ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112" />

=== Muziekstijlen ===
In de beginjaren speelde de band vooral [[beatmuziek]].<ref name="T&V palingsound">Tol en Veerman, [https://web.archive.org/web/20200807221021/http://www.palingsound.com/palingsound/ ''Wat is Palingsound?''], ''Palingsound.com''</ref> De invloeden op de verschillende bandleden varieerden nogal. Cees Veerman was onder de indruk van de muziek van [[The Kinks]], waarvan hij [[Ray Davies]] ''de grootste liedjesschrijver in de popgeschiedenis'' is blijven vinden.<ref name="Trouw">Jolan Douwes (28 juli 1994) [http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/2702261/1994/07/28/Lea-Arbeidsvitaminen-voor-het-leven.dhtml '' 'Lea', Arbeidsvitaminen voor het leven''], Trouw</ref> Daarnaast had hij wel nummers willen zingen van de Nederlandse bands [[The Motions]] of [[Cuby + Blizzards]].<ref>Leidse Courant (9 september 1967) [http://leiden.courant.nu/issue/LLC/1967-09-09/edition/0/page/10?period=9/9/1967&sort=relevance&f_periodicalcode%5B0%5D=LLC&query= ''Vijf jongens streven naar hoogste roem - Sure they are The Cats'']</ref> Om zijn openhartige afkeuring voor het Cats-repertoire kreeg hij al eens een spreekverbod van zijn collega's opgelegd. Daarnaast hadden ook de andere bandleden afwijkende muziekvoorkeuren. In de beginperiode neigde Arnold Mühren meer in de richting van [[Paul McCartney]] en had een band als [[The Drifters (Amerikaanse band)|The Drifters]] veel invloed op Piet Veerman.<ref name="Trouw" />

Na enkele jaren wijzigde de muziekstijl van The Cats en kwam de nadruk steeds meer te liggen op muziekstukken die ze met meer melodie en in [[close harmony|harmonie]] zongen. Hieraan voegde [[Wim Jongbloed]] orkestraties toe. Bijkomend was de wisseling van de leadzanger, waardoor de dramatiek in het stemgeluid van Piet Veerman klankbepalend werd.<ref name="NPS Sinlge luck" />

Indien het afweek van de palingsound, liepen de muziekstijlen in de praktijk ver uit elkaar, van stevige [[rock]]muziek als ''[[Linda (The Cats)|Linda]]'' tot [[rock-'n-roll (hoofdbetekenis)|rock-'n-roll]] als ''[[Come on girl (The Cats)|Come on girl]]'' (1972); van [[psychedelische muziek|psychedelische]] muziek als ''[[Don't waste your time (The Cats)|Don't waste your time]]'' tot [[sunshine pop]] als ''[[Don't waste my time (The Cats)|Don't waste my time]]''; van [[funk]]/[[soul]] als ''[[Second pair of eyes]]'' tot [[countrymuziek]] als ''[[Nashville (The Cats)|Nashville]]''. Verder waren er [[ballad]]s als ''[[It's over now]]'' en ''[[Irish]]'' en enkele [[instrumentale muziek|instrumentale nummers]] als ''[[Silent breeze]]''.

=== Grondleggers van de palingsound ===
{{Zie hoofdartikel|Palingsound}}
De lyrische, melodieuze en enigszins weemoedige muziek van The Cats<ref name="Johan van Sloten - singles">Johan van Sloten (2006) ''50 jaar nummer 1-hits, 1956-2006, Top 40'', H.J.W. Becht's Uitgevers-Maatschappij, {{ISBN|978-9023011798}}, pag. 74, 76, 83, 92 en 118</ref> kreeg al in de beginperiode de naam '[[palingsound]]' mee.{{Refn|group=noot|De muziek van The Cats kreeg al in de beginperiode de naam "[[palingsound]]" mee. Een vroege vermelding is bijvoorbeeld van ''[[Het Vrije Volk]]'' in maart 1968, waar hun debuutalbum werd aangekondigd met: "... de sound is volgens kenners 'een typische palingsound'." – ''Het Vrije Volk'' (26 maart 1968) ''Cats''}}<ref>''Het Vrije Volk'' (26 maart 1968) [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010956581:mpeg21:a0248 ''Cats'']</ref> Deze naam werd bedacht door [[Radio Veronica (zeezender)|Veronica]]-dj [[Joost den Draaijer]] en verwijst naar de palingvisserij waar Volendam bekend om staat. Wat ook meespeelde was het feit dat Cats-manager [[Jan Buijs (muziekmanager)|Jan Buijs]] tijdens het [[plugger|pluggen]] altijd een pondje [[paling]] voor Den Draaijer meenam. De bandleden waren er eerst niet gelukkig mee en zagen het als een spotnaam. Door de successen werd dat later anders.<ref name="T&V palingsound" />

[[Jip Golsteijn]] over hun stijl: "The Cats hebben wonderlijk en zonder dat ze dat per se wilden of zelfs maar beseften de [[rhythm-and-blues]] van [[The Coasters]] en [[The Drifters (Amerikaanse band)|The Drifters]] ... gemengd met Volendammer katholieke [[koorzang]]. Ze waren eigenlijk olie en water aan het mengen en het lukte nog ook."<ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106" />

The Cats werden hiermee de grondleggers van de palingsound. Deze stijl geldt voor The Cats vooral in de periode van 1967 tot en met 1973. Hierbij gaat het om de inbreng van de band en de afwerking in de studio, waar zij ook zelf in meebeslisten. Kenmerkende onderdelen zijn daarbij de aankleding met de melodieuze [[arrangement]]en van [[Wim Jongbloed]] en de continentaal Europese wijze van mixen van producer [[Klaas Leyen]].<ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32" /> De stijl vond navolging bij veel andere Volendamse artiesten, zoals [[Maddog]], [[Left Side]], [[Next One]] en vanaf 1977 (het aantreden van [[Anny Schilder]]) [[BZN]].<ref name="T&V palingsound" />

In een documentaire uit 1997 gaven The Cats hun verhalen achter de oorsprong van de palingsound. Piet en Cees Veerman en Jaap Schilder verwezen hierbij naar hun ervaringen met het gezang in de kerk en van vissers vanaf hun [[kotter]]s. Volgens Arnold Mühren heeft ''[[One way wind (single)|One way wind]]'' alle elementen van de palingsound in zich, met de dramatiek van Piets stem, het hebben van een zekere weemoed en het voluit uithalen met het zangkoortje.<ref name="NPS Sinlge luck" /> Voormalig [[EMI Music|EMI]]-manager [[Peter Schoonhoven|Schoonhoven]] verbindt aan de palingsound van The Cats vooral de stem van Piet Veerman, de composities van Arnold Mühren, de arrangementen van [[Wim Jongbloed]] en de productie van [[Klaas Leyen]].<ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112" />

Piet Veerman memoreerde jaren later over hun stijl: "Toen ik die oude banden beluisterde, realiseerde ik me pas hoe 'eigen' ons geluid was ... Wij hebben vroeger urenlang gerepeteerd om voor ons ieder afzonderlijk de juiste klankkleur te bepalen ... In feite was dat monnikenwerk, omdat we bijna ieder woord, iedere klank en iedere frase op een weegschaal legden en daar een besluit over namen."<ref name="De Boer 2006" />

== Trivia ==
=== The Cats en het WK-voetbal ===
In 1974 besloten The Cats geen optredens meer te geven. Wel maakten ze een uitzondering voor het [[Nederlands voetbalelftal (mannen)|Nederlandse elftal]] tijdens het [[wereldkampioenschap voetbal 1974|WK-voetbal van 1974]]. Op 30 juni vond dit optreden plaats in het Waldhotel Kräuterkrämer in [[Münster (stad)|Münster-Hiltrup]]. Na afloop publiceerde de Duitse journalist Duido Frick in ''[[Bild|Bild-Zeitung]]'' dat [[Johan Cruijff|Cruijff]] en enkele andere voetballers de nacht met drie naakte vrouwen in het zwembad hadden doorgebracht. Het verhaal bleek later verzonnen, maar leidde toen tot veel onrust onder de voetbalvrouwen.<ref>Tol en Veerman (2008), pag. 43-44</ref><ref>Walter M. Straten (2 juni 2010) [http://www.bild.de/sport/fussball/bild/machte-deutschland-1974-zum-weltmeister-36218576.bild.html ''Holland-Verlierer enthüllt - BILD machte Deutschland 1974 zum Weltmeister''], ''Bild Zeitung''</ref> Decennialang werd het feestje met The Cats in verband gebracht met dit schandaal.<ref>Het Nieuwsblad (21 april 2007) [http://www.nieuwsblad.be/cnt/ghh1b92oi ''Cruijff dacht al tijdens WK '74 aan stoppen''], boekrecensie van ''Johan Cruijff'' (2007), diverse schrijvers, {{ISBN|978-9081165419}}</ref><ref>Paul Onkenhout (21 december 2002) [http://www.volkskrant.nl/dossier-archief/the-cats-in-waldhotel-krautkramer~a632373/ ''The Cats in Waldhotel Krautkrämer''], ''De Volkskrant''</ref>

The Cats speelden ook een rol in de prestaties van het Nederlands elftal op het [[wereldkampioenschap voetbal 1978|WK-voetbal van 1978]]. Nederland begon het toernooi moeizaam en na de eerste ronde werd een cassettebandje met de grootste hits van The Cats opgestuurd. Vervolgens won het elftal de ene na de andere wedstrijd totdat het cassettebandje net voor de laatste wedstrijd werd gestolen. Volgens voetballer [[Ruud Krol]] werd het ritueel door die diefstal onderbroken en had het onbewust een rol in het verlies van de wedstrijd in de finale.<ref>Erik Oudshoorn en Koen Greven (10 juli 2010) [http://www.nrc.nl/handelsblad/2010/07/10/pijn-van-een-verloren-wk-finale-slijt-nooit-11918414 ''Pijn van een verloren WK-finale slijt nooit''], ''NRC''</ref>

=== Overige ===
* [[Wally Tax]] was eind jaren zestig een gevierd zanger. In deze tijd trad hij echter een keer op voor een publiek van slechts vijftig mensen. Op navraag bij de zaalhouder waar dat aan kon liggen, motiveerde die het met: "De Cats zitten hier vlakbij."<ref name="Golsteijn" /> Eenzelfde situatie deed zich ook voor met de [[Golden Earring]]. Later die avond bracht gitarist [[George Kooymans]] The Cats nog een bezoek.<ref name="T&V 2008 87-89">Tol en Veerman (2008), pag. 87-89</ref>
* In 1970 ontvingen The Cats [[goud (muziek)|gouden platen]] voor de singles ''[[Marian (The Cats)|Marian]]'' en ''[[Why (The Cats)|Why]]'' en het album ''[[Colour us gold]]''. Deze ontvingen ze in [[Londen (hoofdbetekenis)|Londen]] uit handen van de zanger [[Cliff Richard]].<ref name="T&V 2008 87-89" />
* De fanclub heette The Cats Clan en gaf tweemaandelijks hun lijfblad uit met de titel ''C(l)atspraat''.<ref name="T&V 1999 45-73" /> De club werd gefinancierd door middel van een jaarlijks optreden van The Cats.<ref>Harry Knipschild (23 januari 2013) [https://web.archive.org/web/20160809084744/http://www.harryknipschild.nl/harryknipschild.nl/index.php/verhalen-over-popmuziek/248-134-over-de-beatles-en-de-cats-in-1967 ''Over de Beatles en de Cats in 1967'']</ref>
* Na een optreden in Friesland reed Piet Veerman in zijn eigen auto naar huis. Onderweg kwam hij vijf [[liften|lifters]] tegen die hij herkende van het optreden. Hij pikte ze op en zette ze daarna een voor een thuis af. De laatste vroeg of hij mee naar binnen wilde komen. Veerman kwam mee en zijn fan lichtte toe: "Als ik binnenkom en zeg dat Piet Veerman me heeft thuisgebracht, zeggen ze dat ik niet zoveel moet zuipen."<ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106" />

== Waardering ==
[[Bestand:The Cats, met Henk Elsink, Eli Asser en Willy Alberti.jpg|thumb|left|Uitreiking van de [[Gouden Harp]]en op 12 november 1973. V.l.n.r. achter: [[Piet Keizer (The Cats)|Piet Keizer]], [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]], [[Eli Asser]] en [[Henk Elsink]]. Midden: [[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]], Alma Netten (tweede vrouw van [[Boudewijn de Groot]]), [[Willy Alberti]] en [[Theo Klouwer]]. Voor: [[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]], [[Jan Buijs (muziekmanager)|Jan Buijs]] en [[Piet Veerman]].]]
[[Bestand:Gouden Hond alias His Master's Voice.jpg|thumb|165px|''[[His Master's Voice|Gouden Hond]]'' voor de verkoop van één miljoen exemplaren in Duitsland]]
The Cats worden ook wel ''Fab Five'' genoemd, als knipoog naar [[The Beatles]]' bijnaam ''Fab Four'' (fabulous foursome).<ref name="ND Herman Veenhof 2014" /><ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32" /> De groep won verschillende prijzen, zoals een [[Edisons 1969|Edison in 1969]] in de categorie [[popmuziek]] en een [[Gouden Harp]] in 1973 voor hun eigen composities.<ref name="T&V 1999 45-73" /> Van het Duitse EMI Electrola ontvingen ze op 29 november 1972 de ''Gouden Hond'' voor de verkoop van een miljoen singles van ''[[One way wind (single)|One way wind]]'' in Duitsland.<ref name="T&V 2008 87-89" /> Begin 1975, een jaar nadat hun eerste Amerikaanse album was uitgekomen, volgde erkenning uit Engeland toen het muziekblad ''Music Week'' hen uitriep tot ''Beste popgroep van 1974''.<ref>''Het Vrije Volk'' (28 januari 1975) [https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010958677:mpeg21:a0098 ''Cats nummer een voor Britten'']</ref>

In 2006 werden The Cats bekroond voor de verkoop van tot dan toe meer dan dertien miljoen geluidsdragers. Tientallen platen bereikten de status van [[goud (muziek)|goud]], waaronder hun album van dat jaar, ''[[Those were the days (album van The Cats)|Those were the days]]''.<ref name="T&V 2008 87-89" /> In de [[Nederlandse Top 40|Top 40]] kwamen 36 singles terecht, waarvan vijf op nummer 1, twee op nummer 2 en vijf op nummer 3. Bij elkaar belandden 19 singles in de Top 10. In de [[Hilversum 3 Top 30]] en [[Nationale Hitparade]] van [[Hilversum 3]] stonden the Cats genoteerd met 34 singles, waarvan vijf op nummer 1 en 22 in de Top 10. In de alltimelijst [[Top 2000 (Nederland)|Top 2000]] zijn in de loop van de tijd dertien nummers van deze band opgenomen; in de [[Volendammer Top 1000]] (2013) stonden 73 nummers genoteerd.

In 2006 werden de vier nog levende Cats benoemd tot lid in de [[Orde van Oranje-Nassau]] (drummer Theo Klouwer overleed in 2001). Ervoor waren de bandleden driemaal uitgeroepen tot ereburger, namelijk van [[Los Angeles (hoofdbetekenis)|Los Angeles]] (1974), [[Aruba]] (2004) en [[Edam-Volendam]] (2004).<ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112" />{{Refn|group=noot|Het is niet geheel duidelijk of het ereburgerschap door Los Angeles of Californië werd verstrekt. Piet Veerman heeft het op [http://www.pietveerman.nl/highlights/ zijn website] over Los Angeles, Tol en Veerman noemden in zijn biografie nog Californië (2008, pag. 88) en in ''Lost on Larabee'' Los Angeles (2014, pag. 118) en de Muziekencyclopedie heeft het over Californië. In dit artikel wordt uitgegaan van Los Angeles.}}

== Discografie ==
The Cats brachten hun eerste drie singles uit bij het kleine Amsterdamse [[Durlaphone]] en tekenden op 11 januari 1966 een contract bij [[Bovema]] in [[Heemstede (Noord-Holland)|Heemstede]]. Op 17 december 1970 tekenden The Cats een nieuw contract met [[Bovema]]-[[EMI Music|EMI]]. Sinds dat contract werden hun platen in 38 landen uitgebracht.<ref name="T&V 1999 45-73" /> In sommige landen, zoals Indonesië, werden minder platen gekocht, omdat hun muziek werd verspreid via illegale kopieën op [[muziekcassette]]s.<ref name="T&V 2014 44-47, 55, 76, 79" /><ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32" /> Durlaphone bracht de singles uit onder eigen naam en onder sublabels als Almadisc en Omega; Bovema gebruikte voor het werk van The Cats aanvankelijk alleen het sublabel Imperial.<ref>Alex Glitlin Nederpop Encyclopaedia, [http://www.alexgitlin.com/cats.htm The Cats]</ref>

De albums ''[[Love in your eyes (album)|Love in your eyes]]'' en ''[[Hard to be friends (lied)|Hard to be friends]]'' werden in opdracht van EMI door het Amerikaanse Fantasy Records geproduceerd.<ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32" /> Vanaf hun comeback in de jaren tachtig, brachten ze hun platen in eigen beheer uit. De distributie gebeurde toen door [[Boni Records]].<ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112" />

Hieronder volgt een overzicht van de albums en singles die werden uitgebracht met per plaat de hitnoteringen indien die bekend zijn.

=== Albums ===
De volgende lijst bevat de albums ([[langspeelplaat|elpees]] en [[Compact disc|cd's]]) die in Nederland zijn uitgebracht; eventuele noteringen zijn de posities in de Album Top.

Slechts enkele voorbeelden van albums die in andere landen verschenen zijn: ''45 lives'' (1970, VS) en ''Lo mejor'' (1972, Spanje) en ''[[Katzen-spiele]]'' (1972, Duitsland). Het laatste album onderscheidt zich van de andere landen, doordat alle nummers Duitse vertalingen zijn. Verder verscheen in het [[Frans (hoofdbetekenis)|Frans]] nog ''Sois ma femme'', een vertaling van ''[[Be my day]]''.

{| class="wikitable" style="margin: 0.5em 1em 0.5em 0; font-size: 85%; text-align: center;"
!Jaar!!album!!piek!!weken!!opmerking(en)
|-
|1967||align="left"|''[[Cats as cats can]]''|||||| align="left"|een albumtop bestond nog niet
|-
|1968||align="left"|''[[Cats (album)|Cats]]''||||||align="left"| [[goud (muziek)|goud]], een albumtop bestond nog niet
|-
|1969||align="left"|''[[Colour us gold]]''||1(4wk)||18||align="left"| goud
|-
|1970||align="left"|''[[Take me with you (The Cats)|Take me with you]]''||1(2wk)||21||align="left"| goud
|-
|1971||align="left"|''[[Cats aglow]]''||3||11||align="left"| goud
|-
|1972||align="left"|''[[Signed by The Cats]]''||3||12||align="left"| goud
|-
|1973||align="left"|''[[Home (The Cats)|Home]]''||8||14||align="left"| goud
|-
|1974||align="left"|''[[Love in your eyes (album)|Love in your eyes]]''||1(3wk)||18||align="left"| goud
|-
|1975||align="left"|''[[Hard to be friends (album)|Hard to be friends]]''||40||5||
|-
|1975||align="left"|''[[We wish you a merry Christmas (The Cats)|We wish you a merry Christmas]]''||22||4||
|-
|1976||align="left"|''[[Homerun (The Cats)|Homerun]]''||19||8||
|-
|1978||align="left"|''[[Like the old days]]''|||||| align="left"| platina
|-
|1983||align="left"|''[[Third life]]''||8||13||align="left"| goud
|-
|1985||align="left"|''[[Flyin' high (The Cats)|Flyin' high]]''||24||13||
|-
|1994||align="left"|''[[Shine on (album)|Shine on]]''||38||5||
|-
| align="left" colspan="6" | '''[[Livealbum]]:'''
|-
|1984||align="left"|''[[Live (The Cats)|Live]]''||33||8||
|-
| align="left" colspan="6" | '''[[Verzamelalbum]]s met nieuw werk:'''
|-
|1983||align="left"|''[[Het beste van The Cats]]''||||||align="left"| bevat een nieuw nummer
|-
|1994||align="left"|''[[The rest of...]]''||||||align="left"| oude en nieuwe nummers
|-
|2006||align="left"|''[[Those were the days (album van The Cats)|Those were the days]]''||2||23||align="left"| goud, bevat twee nieuwe nummers
|-
|2014||align="left"|''[[Complete (The Cats)|Complete]]''||30||2||
|-
|2014||align="left"|''[[Collected (The Cats)|Collected]]''||2||19||
|-
| align="left" colspan="6" | '''Overige [[verzamelalbums]]:'''
|-
|1968||align="left"|''Cats''|||||||zelfde titel als 2e studio-album; kant A bevat nummers van 1e en 2e album
|-
|1969?||align="left"|''[[Songs we sang (album)|Songs we sang]]''||||||
|-
|1970||align="left"|''[[Portrait (The Cats)|Portrait]]''||4||16||align="left"| goud
|-
|1970||align="left"|''[[Where have I been wrong (album)|Where have I been wrong]]''||||||
|-
|1971||align="left"|''[[The Cats (album)|The Cats]]''||||||
|-
|1972||align="left"|''[[Times were when (album)|Times were when]]''||12||4||align="left"| goud
|-
|1972||align="left"|''[[One way wind (album)|One way wind]]''||||||
|-
|1972||align="left"|''[[Collectors classics]]''||||||align="left"| ''halve elpee'' van oudste werk
|-
|1972||align="left"|''[[Vaya con Dios (album van The Cats)|Vaya con Dios]]''||||||
|-
|1973||align="left"|''[[The best of The Cats]]''||||||
|-
|1974||align="left"|''[[10 jaar (The Cats)|10 jaar]]''||2||17||align="left"| goud
|-
|1974||align="left"|''[[Story presenteert The Cats op hun best]]''||3||12|| align="left"| goud
|-
|1977||align="left"|''[[Let's go together (album)|Let's go together]]''||||||
|-
|1979||align="left"|''[[20 golden hits]]''||14||27||align="left"| [[Platina (muziek)|platina]]
|-
|1979||align="left"|''[[The end of the show (album)|The end of the show]]''||||||
|-
|1983||align="left"|''[[The story of]]''||10||14||align="left"| platina
|-
|1983||align="left"|''[[Collection]]''||||||
|-
|1984||align="left"|''[[Het complete hitalbum]]''||||||align="left"| nummer 1 in de TV LP Top 15
|-
|1985||align="left"|''[[De mooiste van The Cats]]''||||||
|-
|1985||align="left"|''[[Girls only]]''||||||
|-
|1988||align="left"|''[[Greatest hits volume 1 & 2]]''||30||15||
|-
|1992||align="left"|''[[Love cats]]''||14||17||
|-
|1994||align="left"|''[[Gold (The Cats)|Gold]]''||22||16||
|-
|1998||align="left"|''[[The very best of - Highlights]]''||32||9||
|-
|2002||align="left"|''[[Greatest hits (The Cats)|Greatest hits]]''||3||18||
|-
|2008||align="left"|''[[Hollandse sterrencollectie (The Cats)|Hollandse sterrencollectie]]''||||||
|-
|2008||align="left"|''[[The Cats 100]]''||2||20||
|-
|2010||align="left"|''[[Alle 40 goed]]''||||||align="left"| nummer 21 in de [[Midprice Top 50]]
|-
|2011||align="left"|''[[Trying to explain - Cats only]]''||19||8||
|-
|2012||align="left"|''[[Best of - 3CD]]''||||||
|-
|2016||align="left"|''[[The golden years of Dutch pop music (The Cats)|The golden years of Dutch pop music - A & B sides 1964-1974]]''||58||1||
|-
|2019||align="left"|''The first five''|||||| align="left"| box met zes cd's: de eerste vijf Cats-albums met een bonus album
|}

=== Singles ===
{{Zie ook|Zie ook [[lijst van nummers van The Cats]]}}
Hieronder staan de singles die in Nederland zijn uitgebracht. Er zijn ook singles in het buitenland uitgebracht die een andere samenstelling hadden. Zo stond ''[[I walk through the fields]]'' in 1970 bijvoorbeeld in [[Japan (hoofdbetekenis)|Japan]]<ref>''Music Stack'', [https://web.archive.org/web/20140826113525/http://www.musicstack.com/item/208457554 ''I walk through the fields''], A-kant in Japan</ref> op de A-kant van een single, terwijl het in Nederland de [[B-kant]] was van ''[[Magical mystery morning]]''. In Duitsland kwamen ook singles in het Duits uit.

Hieronder volgt een overzicht van de singles waarvan hitnoteringen bekend zijn. De buitenlandse hitnoteringen zijn waarschijnlijk niet compleet. Zo zouden ook de hitlijsten van Australië, Japan<ref name="T&V 2014 44-47, 55, 76, 79" /><ref name="T&V 2014 82-88, 92-93, 97-98, 100 en 112" /> en Spanje zijn bereikt.<ref name="Johan van Sloten - singles" />

{| class="wikitable" style="margin: 0.5em 1em 0.5em 0; font-size: 85%; text-align: center;"
! rowspan="2" | Jaar
! rowspan="2" | single
! colspan="2" | [[Nederlandse Top 40|Top 40]]
! colspan="2" | [[Single Top 100|Top 30/50]]
! rowspan="2" | [[Ultratop 50 Singles (Vlaanderen)|Vlaanderen]]
! rowspan="2" | Duitsland
! rowspan="2" | Zwitserland
! rowspan="2" | Oostenrijk
! rowspan="2" | VS ([[Adult Contemporary (hitlijst)|AC]])
! rowspan="2" | tekst en muziek
! rowspan="2" | opmerking
|-
! piek !! weken
! piek !! weken
|-
|1965||align="left"|''[[If I didn't have a dime to play the juke-box|Juke-box (If I didn't have a dime to play the juke-box)]]''||-||-||-||-||-||-||-||-||-||[[cover (muziek)|cover]]||
|-
|1965||align="left"|''[[Somewhere over the rainbow (The Cats)|Somewhere over the rainbow]]''||-||-||-||-||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1965||align="left"|''[[Ave Maria no morro]]''||-||-||-||-||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1966||align="left"|''[[What a crazy life]]''||14||15||16||2||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1967||align="left"|''[[Vive l'amour]]''||26||6||-||-||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1967||align="left"|''[[Sure he's a cat]]''||12||13||8||6||-||-||-||-||-||buiten de groep||
|-
|1967||align="left"|''[[What's the world coming to]]''||27||5||-||-||-||-||-||-||-||buiten de groep||
|-
|1968||align="left"|''[[Turn around and start again]]''||14||9||14||3||-||-||-||-||-||buiten de groep||
|-
|1968||align="left"|''[[Times were when (single)|Times were when]]''||2||18||2||14||-||-||-||-||-||cover|| align="left" | [[Piet Veerman]] wordt de leadzanger
|-
|1968||align="left"|''[[Lea (The Cats)|Lea]]''||1(2wk)||22||1(1wk)||18||6||-||-||-||-||[[Arnold Mühren (The Cats)|Arnold Mühren]]|| align="left" | goud
|-
|1969||align="left"|''[[Why (The Cats)|Why]]''||1(5wk)||13||1(4wk)||12||8||-||-||-||-||Arnold Mühren|| align="left" | goud
|-
|1969||align="left"|''[[Scarlet ribbons]]''||3||11||2||11||18||-||-||-||-||cover||
|-
|1969||align="left"|''[[Marian (The Cats)|Marian]]''||1(5wk)||16||1(6wk)||14||8||-||-||-||-||Arnold Mühren|| align="left" | goud, ''[[alarmschijf]]''
|-
|1970||align="left"|''[[Magical mystery morning]]''||4||9||3||8||14||-||-||-||-||Arnold Mühren||
|-
|1970||align="left"|''[[Where have I been wrong (single)|Where have I been wrong]]''||1(2wk)||14||1(4wk)||13||9||-||-||-||-||[[Piet Veerman]]||
|-
|1971||align="left"|''[[Don't waste your time (The Cats)|Don't waste your time]]''||11||5||9||5||-||-||-||-||-||Piet Veerman||
|-
|1971||align="left"|''[[One way wind (single)|One way wind]]''||3||14||3||12||4||4||1||-||-||Arnold Mühren|| align="left" | goud (Duitsland: Gouden Hond), ''alarmschijf'', 43 weken in Duitsland genoteerd
|-
|1972||align="left"|''[[Let's dance (The Cats)|Let's dance]]''||2||18||2||14||2||3||2||18||-||Piet Veerman|| align="left" | goud, 32 weken in Duitsland genoteerd
|-
|1972||align="left"|''[[Vaya con Dios (single van The Cats)|Vaya con Dios]]''||3||14||2||11||2||-||-||-||-||cover||
|-
|1972||align="left"|''[[There has been a time]]''||3||11||3||9||16||34||-||-||-||Arnold Mühren||
|-
|1972||align="left"|''[[Du bist mein Zuhaus]]''||-||-||-||-||-||36||-||-||-||Arnold Mühren||
|-
|1973||align="left"|''[[Let's go together (single)|Let's go together]]''||7||7||7||6||-||-||-||-||-||Piet Veerman en [[Jaap Schilder (The Cats)|Jaap Schilder]]|| align="left" | ''alarmschijf''
|-
|1973||align="left"|''[[Maribaja]]''||6||7||7||6||-||-||-||-||-||Arnold Mühren|| align="left" | ''alarmschijf''
|-
|1973||align="left"|''[[Rock 'n' roll (I gave you the best years of my life)|Rock 'n' roll]]''||3||8||3||7||19||48||-||-||-||cover|| align="left" | ''alarmschijf''
|-
|1974||align="left"|''[[Be my day]]''||1(6wk)||15||1(3wk)||13||1||4||-||12||18||buiten de groep|| align="left" | ''alarmschijf'', 26 weken in Duitsland genoteerd
|-
|1974||align="left"|''[[Come Sunday (The Cats)|Come Sunday]]''||6||8||5||7||26||46||-||-||-||buiten de groep|| align="left" | ''alarmschijf''
|-
|1975||align="left"|''[[Hard to be friends (lied)|Hard to be friends]]''||15||5||13||4||-||-||-||-||-||buiten de groep||
|-
|1975||align="left"|''[[Like a Spanish song]]''||9||6||10||5||15||-||-||-||-||buiten de groep||
|-
|1975||align="left"|''[[Silent night (The Cats)|Silent night]]''||18||4||21||2||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1976||align="left"|''[[We should be together (Allen Reynolds)|We should be together]]''||16||5||13||5||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1976||align="left"|''[[Romance (single)|Romance]]''||25||4||tip||-||-||-||-||-||-||buiten de groep||
|-
|1977||align="left"|''[[Save the last dance for me (The Cats)|Save the last dance for me]]''||6||8||6||6||11||48||-||-||-||cover||
|-
|1977||align="left"|''[[Cindy (lied)|Cindy]]''||18||5||21||3||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1977||align="left"|''[[Lucky star (The Cats)|Lucky star]]''||tip||-||tip||-||-||-||-||-||-||buiten de groep||
|-
|1978||align="left"|''[[She was too young]]''||24||5||27||5||21||-||-||-||-||[[Cees Veerman (The Cats)|Cees Veerman]]||
|-
|1980||align="left"|''[[The end of the show (single)|The end of the show]]''||5||10||7||9||20||-||-||-||-||Cees Veerman||
|-
|1982||align="left"|''[[La diligence]]''||11||8||5||8||18||-||-||-||-||t:Piet Veerman en Arnold Mühren||
|-
|1983||align="left"|''[[Stay in my life]]''||20||5||17||6||-||-||-||-||-||Piet Veerman||
|-
|1983||align="left"|''[[Love is a golden ring]]''||15||5||11||8||19||-||-||-||-||cover||
|-
|1984||align="left"|''[[Lovers don't talk]]''||37||3||35||3||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1984||align="left"|''[[Second pair of eyes]]''||-||-||tip||-||-||-||-||-||-||Piet Veerman||
|-
|1984||align="left"|''[[A love like yours (don't come knocking everyday)|A love like yours]]''||-||-||tip||-||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1985||align="left"|''[[She's so in love]]''||31||5||27||5||-||-||-||-||-||cover||
|-
|1985||align="left"|''[[Hooray for Michael]]''||tip||-||tip||-||-||-||-||-||-||Arnold Mühren||
|-
|1994||align="left"|''[[Poppy (single)|Poppy]]''||-||-||-||-||-||-||-||-||-||Arnold Mühren||
|-
|2006||align="left"|''[[The best years of my life]]''||tip||-||10||8||-||-||-||-||-||buiten de groep||
|-
|2006||align="left"|''[[Those were the days (single van The Cats)|Those were the days]]''||-||-||63||2||-||-||-||-||-||buiten de groep||
|}

=== Radio 2 Top 2000 ===
{{Tabel Radio 2 Top 2000}}
|-
|align="left"|''[[Be my day]]''||-||'''1161'''||1465||1742||1553||1646||1825||1699||1675||1652||1550||1642||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-
|-
|align="left"|''[[Lea (The Cats)|Lea]]''||623||527||669||494||513||468||528||'''361'''||416||423||385||382||486||493||609||530||661||777||1044||963||689||743||680||700||595
|-
|align="left"|''[[Let's dance (The Cats)|Let's dance]]''||'''1214'''||-||1344||1863||1513||1708||1605||1534||1888||1646||1857||1796||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-
|-
|align="left"|''[[Marian (The Cats)|Marian]]''||995||-||737||659||697||701||609||'''534'''||565||594||543||571||792||828||1002||905||1112||1116||1589||1325||931||1057||1009||1070||1023
|-
|align="left"|''[[One way wind (single)|One way wind]]''||224||'''198'''||300||328||282||327||280||217||204||233||298||311||411||596||668||540||691||741||684||760||714||671||628||718||650
|-
|align="left"|''[[Rock 'n' roll (I gave you the best years of my life)]]''||-||1116||1159||1232||1253||882||745||743||'''677'''||770||882||886||1108||1558||1658||1721||-||-||-||-||-||-||-||-||-
|-
|align="left"|''[[Scarlet ribbons]]''||-||-||-||554||'''493'''||718||629||526||639||610||702||645||741||1002||961||958||1108||1360||1218||1512||1209||1279||1253||1352||1242
|-
|align="left"|''[[Sure he's a cat]]''||'''1629'''||-||-||-||1945||1710||1794||1985||-||1987||1907||1904||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-||-
|-
|align="left"|''[[The end of the show (single)|The end of the show]]''||-||-||-||1277||1239||1225||1405||'''1221'''||1384||1337||1277||1439||1669||1946||1670||1690||1941||-||-||-||-||-||-||-||-
|-
|align="left"|''[[Times were when (single)|Times were when]]''||-||-||1320||1083||1142||1036||1129||'''1035'''||1089||1101||1028||1181||1357||1656||1506||1472||1627||-||1808||1888||1551||1772||1540||1675||1645
|-
|align="left"|''[[Vaya con Dios (single van The Cats)|Vaya con Dios]]''||-||-||-||1990||1120||1249||1166||'''1083'''||1157||1197||1196||1235||1520||1535||1725||1723||-||-||-||-||-||-||-||-||-
|-
|align="left"|''[[Where have I been wrong (single)|Where have I been wrong]]''||-||798||'''715'''||1057||873||981||1233||984||1130||1027||985||952||1261||1913||1444||1354||1759||-||-||-||-||-||-||-||-
|-
|align="left"|''[[Why (The Cats)|Why]]''||1060||-||1108||1252||1133||1103||1211||'''842'''||1065||1020||957||977||1247||1554||1369||1295||1507||1792||-||-||-||-||-||-||-
|}

=== Dvd's ===
{| class="wikitable sortable" style="margin:0.5em 1em 0.5em 0; font-size: 85%; text-align:center;"
|-
! Dvd(box)!!jaar!!opmerkingen
|-
|align="left"|''Luv & The Cats music show''||?|| align="left"| ''The Cats & Luv music show''
|-
|align="left"|''[[The complete collection (The Cats)|The complete collection]]''||2002|| align="left"| 3&nbsp;cd's, dvd en boekje van 60 pagina's, twee versies: ''Silver letters'' en ''White letters'', [[goud (muziek)|goud]]
|-
|align="left"|''The dvd collection''||2003|| align="left"| ''18 hit clips + vele extra's''
|-
|align="left"|''Voor alle fans''||2004|| align="left"| ''al hun successen op dvd + cd''
|-
|align="left"|''Hits uit 40 jaar Top 40''||2004|| align="left"| cd en dvd
|-
|align="left"|''Those were the best years of my life''||2006|| align="left"| cd en dvd
|-
|align="left"|''The Cats in Indonesië''||2008|| align="left"| ''Plus the story of The Cats & Vaya con Dios live''
|-
|align="left"|''Trying to explain - Cats only''||2011||
|-
|align="left"|''Remember the good times''||2012|| align="left"| ''de tijd van toen'', 2&nbsp;cd's en dvd
|}

== Zie ook ==
* [[Lijst van musici uit Edam-Volendam]]
* [[Palingsoundmuseum]]

== Verantwoording ==
{{Appendix|1= |2=
===Bronnen===
* Discografie: [https://www.discogs.com/artist/325880-The-Cats Discogs], [http://www.45cat.com/artist/the-cats-2 45cat], [http://www.thecats.nl/SimonDeen/discography.htm]/[http://www.thecats.nl Sam Deen]
* Hitnoteringen, [http://www.top40.nl/top40-artiesten/cats-nld-the Nederlandse Top 40], [http://dutchcharts.nl/search.asp?search=The%20Cats&cat=s Dutch Charts] (Nationale Hitparade, Vlaamse Ultratop, e.a.), [http://www.chartsurfer.de/artist/the-cats-nl/eur.html Chart Surfer], [http://www.billboard.com/artist/391818/cats/chart Billboard]
* Johan Tol en Michel Veerman (1999), ''One way wind: de geschiedenis van de palingsound'', {{ISBN|9028814469}}
* Jip Golsteijn (1973), ''De Cats, een Hollands succesverhaal'', oktober 1973, herdruk in 2008, {{ISBN|978-9030500414}}
* Dick de Boer (2006), ''Palingsound: 100 jaar muzikaal bloed in Volendam'', {{ISBN|978-9058975157}}
* Johan Tol en Michel Veerman (2008), ''Piet Veerman, the story of...'', {{ISBN|978-9075717761}}
* Johan Tol en Michel Veerman (2014), ''Lost on Larrabee - The 'Love in your eyes' recordings in L.A.''
===Noten===
{{References|group=noot}}
===Verwijzingen===
{{References}}
===Externe link===
* [http://www.thecats.nl The Cats]
}}
{{Navigatie muziekgenre palingsound}}
{{Commonscat}}
{{Etalage|47161626|2016|08|15}}

[[Categorie:The Cats| ]]