The Fly (1986)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Fly
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Tagline Be afraid. Be very afraid.
Regie David Cronenberg
Producent Stuart Cornfield
Scenario Charles Edward Pogue
David Cronenberg
Gebaseerd op:
The Fly
van George Langelaan
Hoofdrollen Jeff Goldblum
Geena Davis
John Getz
Muziek Howard Shore
Montage Ronald Sanders
Cinematografie Mark Irwin
Productiebedrijf Brooksfilms
SLM Production Group
Distributie 20th Century Fox
Première Vlag van Verenigde Staten 15 augustus 1986
Vlag van Nederland 15 januari 1987
Genre Horror/sciencefiction
Speelduur 96 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Vlag van Canada Canada
Budget US$ 9 miljoen
Opbrengst US$ 61 miljoen
Gewonnen prijzen 1 Academy Award
Overige nominaties 11
Vervolg The Fly II (1989)
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

The Fly is een Amerikaanse sciencefiction-horrorfilm uit 1986 onder regie van David Cronenberg en een nieuwe versie van de gelijknamige film uit 1958. Het verhaal werd oorspronkelijk geschreven in 1957 door George Langelaan. The Fly won een Oscar en een Saturn Award voor beste grime en tevens de Saturn Awards voor beste horrorfilm en beste acteur (Jeff Goldblum). De muziek werd gecomponeerd door Howard Shore.

In 1989 verscheen er een vervolg genaamd The Fly II.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Seth Brundle is een wetenschapper die op het punt staat een revolutionaire machine te bouwen, de 'telepod'. Dit is een cel waarin objecten of mensen op een fractie van een seconde geteleporteerd kunnen worden naar een tweede telepod, ongeacht waar of op welke afstand die zich ook bevindt. De uitvinding werkt echter nog niet helemaal zoals het zou moeten, nog meer tijd en onderzoek zijn nodig. Hij kan zijn enthousiasme over deze uitvinding moeilijk blijven geheimhouden en beslist om een journaliste, Veronica Quaife, te betrekken bij zijn werk. Zij mag echter nog niets publiceren over zijn uitvinding maar moet hem nauwgezet volgen bij zijn verdere onderzoek met de bedoeling een boek te schrijven over de ontstaansgeschiedenis van de telepod. De samenwerking tussen de twee loopt al snel uit op een liefdesrelatie. Seth is wel bang dat Veronica nog steeds iets voelt voor haar vroegere minnaar Stathis Borans, die tevens haar redacteur is. Wanneer Borans het verhaal achter de telepod ontdekt, dreigt hij dit, gedreven als hij is door jaloezie, te publiceren zonder Veronica's instemming.

Wanneer Seth op een avond wat te veel gedronken heeft, besluit hij impulsief om zichzelf als proefpersoon te teleporteren in zijn telepods. Wanneer hij plaats neemt in de eerste telepod bemerkt hij echter niet dat een huisvlieg ook in de telepod aanwezig is. De teleportatie lijkt succesvol te zijn, doch de computer die geprogrammeerd werd om één object tegelijk te teleporteren heeft een fout gemaakt doordat twee objecten, namelijk Seth en de vlieg, in de telepod aanwezig waren. De computer heeft de biologische samenstelling van Seth gemengd met de biologische samenstelling van de vlieg. Dit zal tot gevolg hebben dat Seth langzaamaan zal veranderen in een hybride wezen, een kruising tussen een mens en een vlieg: Brundle-vlieg zoals hij het later zelf in de film noemt

Zijn transformatie doorloopt verschillende stadia. In het begin lijkt Seth alleen maar positieve effecten te ondervinden; hij is ineens een stuk sterker en atletischer en ook zijn libido is enorm toegenomen. De lichamelijke verschijnselen beginnen zich echter al gauw te manifesteren, eerst met een lichte vorm van acne, vervolgens met lichaamshaar dat op vreemde plekken groeit en bij onderzoek helemaal niet menselijk blijkt te zijn. Dan komen de ernstige symptomen: hele lichaamsdelen die zomaar afvallen en Seths gezicht is nauwelijks nog herkenbaar. Ook Seths persoonlijkheid verandert geleidelijk aan mee: van de gevoelige, briljante man tot de psychologie verwordt hij tot een schepsel zonder enige emotie of hint van moraal. Hoewel Seth het in eerste instantie zelf ook vreselijk vindt wat er gebeurt, gaat hij het geleidelijk aan van een heel andere kant bekijken en gelooft dat hij misschien wel juist zijn ware persoonlijkheid op deze manier heeft gevonden. Inmiddels is Veronica zwanger van Seth, maar ze wil het kind laten weghalen. In de abortuskliniek waar ze samen met Borans is wordt ze echter tegengehouden door Seth/Brundlevlieg.

De film eindigt met de volledige voltooiing van Seths metamorfose in een afzichtelijk monster. In een gevecht met Borans die hem probeert te doden braakt Seth/Brundlevlieg giftig vliegenspeeksel over Borans heen, die een hand en een voet kwijtraakt. Seth/Brundlevlieg probeert zichzelf nog samen met Veronica en haar ongeboren kind te klonen, om voor 50% een mens te zijn en 50% een vlieg. Ook probeert hij Veronica op te sluiten in de telepod. Dit lukt, echter Bronan schiet de kabel tussen de beide telepods kapot. De Brundlevlieg probeert uit de telepod te komen door de deur eruit te rammen. Zodra Brundlevlieg uit de telepod stapt vindt het teleportatieproces toch plaats en wordt hij één met een gedeelte van de telepod. Uiteindelijk schiet Veronica hem neer om hem uit zijn lijden te verlossen.

Het verhaal heeft een open einde: Veronica is niet zeker of de bevruchting plaatsvond vóór of na zijn besmetting.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Jeff Goldblum Seth Brundle / 'Brundlefly'
Geena Davis Veronica Quaife
John Getz Stathis Borans
Joy Boushel Tawny
Leslie Carlson Dr. Cheevers (als Les Carlson)
George Chuvalo Marky
David Cronenberg Gynaecoloog
Henry Czerny beschermheer

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

David Cronenbergs remake grijpt terug op de geest-en vleesmanipulerende thema's uit zijn eerdere werk. Seth Brundle (Jeff Goldblum), de onhandige professor die teleportatie ontwikkelt versmelt in zijn experimentele machine met de moleculen van een vlieg. Hij wordt geen monster met insectenkop, zoals het hoofdpersonage in de oorspronkelijke film, maar een superieure versie van zijn oude ik. Hij verliest zijn menselijkheid en moet genoegen nemen met zijn nieuwe identiteit als 'Brundlefly'. Net als Cronenbergs andere horrorproducties kan deze film worden opgevat als metafoor voor ziekte en aftakeling. Brundle krijgt te maken met de vergankelijkheid van zijn menselijk aard.

De film is opvallend intiem, er zijn slechts drie hoofdrolspelers en een enkele set. Met uitzondering van een droomsequentie met een larvebaby.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]