Brontekst bekijken van The Last Emperor

{{Infobox film
| titel          = ''The Last Emperor''<br /><small>''De laatste keizer van China''</small>
| afbeelding     = 
| tagline        = 
| poster-op-enwp = The Last Emperor filmposter.jpg
| alternatieve titel = ''L'ultimo imperatore''; ''Modai huangi''; ''Le dernier empereur''
| regie          = [[Bernardo Bertolucci]]
| producer       = [[John Daly (filmproducent)|John Daly]]
| schrijver      = [[Bernardo Bertolucci]]<br />[[Mark Peploe]]<br />[[Enzo Ungari]]
| spelers        = [[John Lone]]<br />[[Richard Vuu]]<br />[[Peter O'Toole]]<br />[[Joan Chen]]
| muziek         = [[David Byrne (muzikant)|David Byrne]]<br />[[Ryûichi Sakamoto]]<br />[[Cong Su]]
| montage        = [[Gabriella Cristiani]]<br />[[Anthony Sloman]]
| cinematografie = [[Vittorio Storaro]]
| distributeur   = [[Columbia Pictures]]
| première       = 4 oktober 1987
| genre          = Historisch drama
| lengte         = 163 minuten
| taal           = [[Engels]]<br />[[Mandarijn (taal)|Mandarijn]]<br />[[Japans]]<br />[[Russisch]]
| land           = {{CN}}<br />{{IT}}<br />{{GB}}<br />{{FR}}
| budget         = $ 25.000.000,-
| opbrengst      = 
| nominaties     = 15
| prijzen        = 52
| voorloper      = 
| vervolg        = 
| imdb           = 0093389
| moviemeter     = 1605 
}}
'''''The Last Emperor''''' (''L'ultimo imperatore'') is een [[biografie|biografisch-historische]] dramafilm uit [[Film in 1987|1987]] onder regie van [[Bernardo Bertolucci]]. Het verhaal gaat over het leven van Ai-xin-jue-luo Pu-yi, alias [[Xuantong van China|Henry Pu-Yi]], de laatste [[keizer van China]]. Het scenario is mede gebaseerd op diens eigen [[autobiografie]] en geschreven door [[Mark Peploe]] en [[Bernardo Bertolucci]]. Het was de eerste film waarvoor met toestemming van de regering van de [[Volksrepubliek China]] opnames werden gemaakt in de [[Verboden Stad]].

''The Last Emperor'' won negen [[Academy Awards|Oscars]], waaronder die voor beste film, beste regie en beste scenario. Daarnaast kreeg de film meer dan 35 andere prijzen toegekend, waaronder vier [[Golden Globes]], drie [[BAFTA Awards]], een [[European Film Award]], negen [[Premi David di Donatello]], een [[César (filmprijs)|César]] en een [[Grammy Award]] voor de filmmuziek.

De omvangrijkste rollen zijn voor [[John Lone]], [[Joan Chen]], [[Peter O'Toole]], [[Ruocheng Ying]], [[Victor Wong]], [[Dennis Dun]], [[Ryuichi Sakamoto]], [[Maggie Han]], [[Ric Young]] en [[Vivian Wu]]. De versie die voor [[bioscoop]] werd uitgebracht duurt 150 minuten; de lange versie 210 minuten.

==Rolverdeling==
{{tabel cast}}
|-
| [[John Lone]] || [[Puyi]] (volwassen)
|-
| [[Richard Vuu]] || Puyi (3 jr.)
|-
| [[Tijger Tsou]] || Puyi (8 jr.)
|-
| [[Wu Tao (acteur)|Wu Tao]] || Puyi (15 jr.)
|-
| [[Joan Chen]] || Wanrong
|-
| [[Peter O'Toole]] || Reginald Johnston
|-
| [[Ying Ruocheng]] || Strafkampbestuurder
|-
| [[Victor Wong]] || Chen Baochen
|-
| [[Dennis Dun]] || Big Li
|-
| [[Ryuichi Sakamoto]] || Amakasu Masahiko
|-
| [[Maggie Han]] || Oosterse Jewel (Kawashima Yoshiko)
|-
| [[Ric Young]] || Ondervrager
|-
| [[Wu Junmei]] || [[Wen Xiu|Wenxiu]]
|-
| [[Cary-Hiroyuki Tagawa]] || Chang
|-
| [[Jade Go]] || Ar Mo
|-
| [[Fumihiko Ikeda]] || Kolonel Yoshioka
|}

== Achtergrond ==
Sommige personages in de film (zoals de Japanner die bij Pu-Yi aan de touwtjes trekt - een rol van Ryuichi Sakamoto) zijn samensmeltingen van bestaande personen, maar de meeste personages en gebeurtenissen komen overeen met bestaande personen en gebeurtenissen uit Pu-Yi's leven. Toch hebben historici zich afgevraagd of de documenten waarop de film is gebaseerd - onder meer Pu-Yi's [[autobiografie]], en beschrijvingen van hem door zijn [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] leraar - wel kloppen. In de film, en in deze documenten, wordt Pu-Yi afgeschilderd als een pion in een schaakspel dat door machtiger personen wordt gespeeld, maar velen hebben erop gewezen dat Pu-Yi zou zijn geëxecuteerd als hij zichzelf anders had afgeschilderd.

== Soundtrack ==
{{zie hoofdartikel|The Last Emperor (album)}}
Hoewel deze niet op de soundtrack van het album stond, werd de volgende muziek in de film gespeeld: "Am I Blue" (1929) gezongen door [[John Lone]] als [[Puyi]], "[[Auld Lang Syne]]" in de partituur wanneer Johnston afscheid neemt van Puyi en "China Boy" (1922) gespeeld door de jazzband nadat Puyi klaar is met het zingen van "Am I Blue".

== Externe link ==
* {{Link IMDb titel|id=0093389}}
{{Navigatie Oscar voor beste film}}
{{Navigatie films Bernardo Bertolucci}}

{{DEFAULTSORT:Last Emperor, The}}
[[Categorie:Film uit 1987]]
[[Categorie:Chinese film]]
[[Categorie:Italiaanse film]]
[[Categorie:Britse film]]
[[Categorie:Franse film]]
[[Categorie:Qing-dynastie|*]]
[[Categorie:Biografische film]]
[[Categorie:Dramafilm]]
[[Categorie:Historische film]]
[[Categorie:Film van Columbia Pictures]]
[[Categorie:Film van Bernardo Bertolucci]]