The Last Emperor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Last Emperor
De laatste keizer van China
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Alternatieve titel(s) L'ultimo imperatore; Modai huangi; Le dernier empereur
Regie Bernardo Bertolucci
Producent John Daly
Scenario Bernardo Bertolucci
Mark Peploe
Enzo Ungari
Hoofdrollen John Lone
Richard Vuu
Peter O'Toole
Joan Chen
Muziek David Byrne
Ryûichi Sakamoto
Cong Su
Montage Gabriella Cristiani
Anthony Sloman
Cinematografie Vittorio Storaro
Distributie Columbia Pictures
Première 4 oktober 1987
Genre Historisch drama
Speelduur 163 minuten
Taal Engels
Mandarijn
Japans
Russisch
Land Vlag van China China
Vlag van Italië Italië
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Budget $ 25.000.000,-
Gewonnen prijzen 52
Overige nominaties 15
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

The Last Emperor (L'ultimo imperatore) is een biografisch-historische dramafilm uit 1987 onder regie van Bernardo Bertolucci. Het verhaal gaat over het leven van Ai-xin-jue-luo Pu-yi, alias Henry Pu-Yi, de laatste keizer van China. Het scenario is mede gebaseerd op diens eigen autobiografie en geschreven door Mark Peploe en Bernardo Bertolucci. Het was de eerste film waarvoor met toestemming van de regering van de Volksrepubliek China opnames werden gemaakt in de Verboden Stad.

The Last Emperor won negen Oscars, waaronder die voor beste film, beste regie en beste scenario. Daarnaast kreeg de film meer dan 35 andere prijzen toegekend, waaronder vier Golden Globes, drie BAFTA Awards, een European Film Award, negen Premi David di Donatello, een César en een Grammy Award voor de filmmuziek.

De omvangrijkste rollen zijn voor John Lone, Joan Chen, Peter O'Toole, Ruocheng Ying, Victor Wong, Dennis Dun, Ryuichi Sakamoto, Maggie Han, Ric Young en Vivian Wu. De versie die voor bioscoop werd uitgebracht duurt 150 minuten; de lange versie 210 minuten.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
John Lone Puyi (volwassen)
Richard Vuu Puyi (3 jr.)
Tijger Tsou Puyi (8 jr.)
Wu Tao Puyi (15 jr.)
Joan Chen Wanrong
Peter O'Toole Reginald Johnston
Ying Ruocheng Strafkampbestuurder
Victor Wong Chen Baochen
Dennis Dun Big Li
Ryuichi Sakamoto Amakasu Masahiko
Maggie Han Oosterse Jewel (Kawashima Yoshiko)
Ric Young Ondervrager
Wu Junmei Wenxiu
Cary-Hiroyuki Tagawa Chang
Jade Go Ar Mo
Fumihiko Ikeda Kolonel Yoshioka

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Sommige personages in de film (zoals de Japanner die bij Pu-Yi aan de touwtjes trekt - een rol van Ryuichi Sakamoto) zijn samensmeltingen van bestaande personen, maar de meeste personages en gebeurtenissen komen overeen met bestaande personen en gebeurtenissen uit Pu-Yi's leven. Toch hebben historici zich afgevraagd of de documenten waarop de film is gebaseerd - onder meer Pu-Yi's autobiografie, en beschrijvingen van hem door zijn Britse leraar - wel kloppen. In de film, en in deze documenten, wordt Pu-Yi afgeschilderd als een pion in een schaakspel dat door machtiger personen wordt gespeeld, maar velen hebben erop gewezen dat Pu-Yi zou zijn geëxecuteerd als hij zichzelf anders had afgeschilderd.

Soundtrack[bewerken | brontekst bewerken]

Zie The Last Emperor (album) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Hoewel deze niet op de soundtrack van het album stond, werd de volgende muziek in de film gespeeld: "Am I Blue" (1929) gezongen door John Lone als Puyi, "Auld Lang Syne" in de partituur wanneer Johnston afscheid neemt van Puyi en "China Boy" (1922) gespeeld door de jazzband nadat Puyi klaar is met het zingen van "Am I Blue".

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]