Naar inhoud springen

Tin-122

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door Bitbotje (overleg | bijdragen) op 14 jun 2018 om 19:47. (→‎top: leestekens, replaced: -89,94595 → −89,94595 , s één van → s een van met AWB)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Tin-122
Algemeen
Element tin (Sn)
Nuclide 122Sn
Aantal protonen 50
Aantal neutronen 72
Nuclidische gegevens
Nuclidenmassa 121,903439046 u
Spin 0+
Bindingsenergie 8,487945 MeV
Massaoverschot −89,94595 MeV
Isotopen van tin
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde
Natuurkunde

Tin-122 of 122Sn is een stabiele isotoop van tin, een hoofdgroepmetaal. Het is een van de tien stabiele isotopen van het element, naast tin-112, tin-114, tin-115, tin-116, tin-117, tin-118, tin-119, tin-120 en tin-124. Daarmee is tin het element met het hoogste aantal stabiele isotopen. De abundantie op Aarde bedraagt 4,63%. De isotoop wordt ervan verdacht via een dubbel bètaverval te vervallen tot de stabiele isotoop telluur-122. Tin-122 bezit echter een halfwaardetijd die vele malen groter is dan de leeftijd van het universum en dus kan de isotoop de facto als stabiel beschouwd worden.