Tin-126
| Tin-126 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemeen | ||||
| Element | tin (Sn) | |||
| Nuclide | 126Sn | |||
| Aantal protonen | 50 | |||
| Aantal neutronen | 76 | |||
| Nuclidische gegevens | ||||
| Nuclidenmassa | 125,90765328 u | |||
| Spin | 0+ | |||
| Bindingsenergie | 8,443564 MeV | |||
| Massaoverschot | −86,020416 MeV | |||
| Vervalgegevens | ||||
| Type verval | β−-verval | |||
| Halveringstijd | 2,302 × 105 jaar | |||
| Vervalenergie | 378 keV | |||
| Vervalproduct | antimoon-126 | |||
| Isotopen van tin | ||||
| ||||
Tin-126 of 126Sn is een radioactieve isotoop van tin. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor. Tin-126 is een van de langlevende nucliden die aanwezig zijn in nucleair afval, naast onder andere seleen-79, technetium-99, jodium-129 en cesium-135.
Radioactief verval[bewerken | brontekst bewerken]
Tin-126 vervalt door β−-verval tot de radio-isotoop antimoon-126:
De halveringstijd bedraagt ongeveer 230.000 jaar. Daarmee is het de langstlevende radio-isotoop van tin.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 