Toeplitz-operator

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

In de operatorentheorie, een deelgebied van de wiskundige analyse, is een Toeplitz-operator een lineaire operator in de Hardy-ruimte geassocieerd met een gegeven begrensde functie.

Definitie[bewerken | brontekst bewerken]

We noteren de eenheidscirkel als de eendimensionale torus wat hetzelfde is als het gesloten interval met de eindpunten geïdentificeerd. is de Hilbertruimte van kwadratisch integreerbare complexwaardige periodieke functies met periode De Hardyruimte is hiervan een gesloten deelruimte. Zij de loodrechte projectie van vectoren van op

De Toeplitz-operator geassocieerd met een essentieel begrensde functie is het resultaat van de vermenigvuldiging met gevolgd door loodrechte projectie:[1]

Verband met Toeplitz-matrices[bewerken | brontekst bewerken]

De meest gebruikte orthonormale basis voor bestaat uit de goniometrische functies

Als een essentieel begrensde periodieke functie is met Fouriercoëfficiënten

dan worden de matrixelementen van ten opzichte van die orthonormale basis gegeven door

Met andere woorden is de matrix van constant op de diagonalen, wat precies de voorwaarde is voor een (eindige) Toeplitz-matrix.[1]