Naar inhoud springen

Trois couleurs: Rouge

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door ErikvanB (overleg | bijdragen) op 1 apr 2020 om 00:54. (daar dient de dubbelepunt dus voor)
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.
Trois Couleurs: Rouge
Regie Krzysztof Kieślowski
Producent Marin Karmitz
Scenario Krzysztof Kieślowski
Krzysztof Piesiewicz
Hoofdrollen Irène Jacob
Jean-Louis Trintignant
Muziek Zbigniew Preisner
Cinematografie Piotr Sobocinski
Première 10 november 1994
Genre Drama
Speelduur 99 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Polen Polen
Vlag van Frankrijk Frankrijk
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Trois couleurs: Rouge (1994) is het sluitstuk van de Trois couleurs-trilogie van regisseur en medescenarist Krzysztof Kieślowski gebaseerd op de drie principes (vrijheid, gelijkheid en broederschap) van de Franse vlag. Het werd Kieślowski's laatste film: hij stierf twee jaar later aan een hartaanval.

De film kreeg zeven César-nominaties, waarvan het er een won voor muziek. Ook was het onder meer genomineerd voor drie Oscars in de categorieën beste cinematografie, regisseur en scenario.

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Trois couleurs: Rouge heeft als thema broederschap wat zich manifesteert in verschillende levens die bewust en onbewust elkaar kruisen.

Fotomodel en studente Valentine (Irène Jacob) komt in contact komt met de gepensioneerde rechter Joseph Kern (Jean-Louis Trintignant), een eenzelvige misantroop die zijn dagen vult met het afluisteren van telefoongesprekken. Parallel aan dit verhaal loopt het leven van Valentines buurman Auguste Bruner (Jean-Pierre Lorit), een rechtenstudent die min of meer het jongere spiegelbeeld van de gepensioneerde rechter is.

Rolverdeling

Zie ook

Externe link